Zakon przepisów

Tekst pamięciowy: Ps 119,172

„Niech język mój opiewa słowo twoje, Bo wszystkie przykazania twoje są sprawiedliwe.” (Ps 119,172 BW);

„Śpiewa język mój słowo Twoje, bo wszystkie przykazania twoje sprawiedliwe.” (Ps 119,172 I.Cylkow).

1. Czym był Zakon dla Izraelitów?

    2 Mjż 34,27-28; Iz 64,10

„Jahwe rzekł do Mojżesza: - Zapisz te słowa, albowiem na podstawie tych słów zawieram Przymierze z tobą i z Izraelem. Mojżesz pozostawał tam z Jahwe czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba i nie pijąc wody. A na tablicach wypisał słowa Przymierza - Dziesięć Słów.” (2 Mjż 34,27-28 BP);

„Powiedział Jahwe do Mojżesza: Zapisz sobie te słowa, bo według tych słów zawieram przymierze z tobą i z całym Izraelem. I pozostawał tam Mojżesz z Jahwe przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba i nie pijąc wody. I zapisał Jahwe na tablicach słowa przymierza. Słów było dziesięć.” (2 Mjż 34,27-28 BR);

„Zatem rzekł Pan do Mojżesza: Napisz sobie te słowa, bo według słów tych postanowiłem z tobą przymierze, i z Izraelem. I był tam z Panem czterdzieści dni i czterdzieści nocy; chleba nie jadł, i wody nie pił; i napisał Pan na tablicach słowa przymierza, dziesięć słów.” (2 Mjż 34,27-28 BG);

„Świątynia nasza, święta i wspaniała, w której chwalili Cię nasi przodkowie, stała się pastwą ognia, i wszystko, co nam było najdroższe, legło w gruzach.” (Iz 64,10 BP);

„Święte twoje miasta stały się pustynią, Syjon stał się pustynią, Jeruzalem pustkowiem.” (Iz 64,10 BW);

„Miasto świętego twego stało się puste, Syjon pustynią został, Jeruzalem opustoszało.” (Iż 64,10 JW).

2. Jakie były symbole przymierza i gdzie były przechowywane?

    Hbr 9,3-4

„Za drugą zaś zasłoną (znajdowała się część wewnętrzna) przybytku, zwana Świętym Świętych, mieszcząca wykonany ze złota ołtarz kadzidlany oraz pokrytą w całości złotem Skrzynię Przymierza, w której (złożone były): złoty dzban z manną, laska Aarona, która zakwitła, i tablice przymierza.” (Hbr 9,3-4 BPD);

„Za drugą zaś zasłoną był namiot zwany miejscem najświętszym. Znajdowała się tam złota kadzielnicy a także arka przymierza, która była pokryta cała złotem, a w niej dzban złoty zawierający mannę, laska Aarona, która wypuściła kiedyś pędy, oraz tablice Przymierza.” (Hbr 9,3-4 BP).

3. W jaki sposób dokonywało się oczyszczenie grzesznika?

    3 Mjż 4,27-31

„Jeśli zgrzeszy zwykły człowiek, nieświadomie wykraczając przeciw któremuś z przykazań, zabraniających takich czynów, i obciąży się winą, skoro uświadomi się go, że popełnił grzech, przyprowadzi jako dar młodą kozę, samicę bez skazy - za grzech, którego się dopuścił. Potem położy rękę na głowę tej ofiary i zabije ją na przebłaganie w miejscu, [gdzie się zabija] ofiary całopalne. Wtedy kapłan weźmie na palec nieco krwi i przeniesie na rogi ołtarza całopalenia; całą zaś [resztę] krwi wyleje u podstawy tego ołtarza. A wszystek jej tłuszcz kapłan wybierze, podobnie jak się go wybiera przy ofiarach dziękczynnych, i spali na ołtarzu jako [ofiarę] woni przyjemnej dla Jahwe. I tak to kapłan zadośćuczyni za niego i [grzech] będzie mu odpuszczony.” (3 Mjż 4,27-31 BP);

„A jeżeli jakiś człowiek z prostego ludu zgrzeszy nieświadomie, wykraczając przeciwko jednemu z przykazań Pańskich, których przekraczać nie wolno, i ściągnie na siebie winę, a potem uświadomi sobie swój grzech, który popełnił, złoży jako swoją ofiarę kozę, samicę bez skazy, za swój grzech, który popełnił; położy rękę swoją na głowie ofiary za grzech i zarżnie to zwierzę ofiary za grzech na miejscu, gdzie się składa ofiary całopalne. Kapłan weźmie nieco z jej krwi na swój palec i rozmaże ją po rogach ołtarza całopaleń, resztę zaś jej krwi wyleje u podstawy ołtarza. Wszystek zaś jej tłuszcz usunie, tak jak się usuwa tłuszcz z ofiary pojednania, i spali go kapłan na ołtarzu jako woń przyjemną dla Pana. Kapłan dokona za niego przebłagania i będzie mu odpuszczone.” (3 mjż 4,27-31 BW).

4. Jakie jeszcze inne aspekty życia ludzi regulowały przepisy Prawa Bożego?

    3 Mjż 13,2-3; 4 Mjż 35,10-12; 3 Mjż 19,9-10; 4 Mjż 6,2-3; 4 Mjż 15,38-40

„Człowieka, na którego skórze wystąpi obrzęk albo liszaj, albo plama - a będzie na jego skórze czynić wrażenie ogniska trądu - należy zaprowadzić do kapłana Aarona albo do któregoś z jego synów, kapłanów. Kapłan obejrzy zaognienie na skórze; jeśli włos na nim stał się biały, a zaognienie zdaje się sięgać głębiej pod skórę, jest to ognisko trądu. Kapłan stwierdziwszy to uzna [tego człowieka] za nieczystego.” (3 Mjż 13,2-3 BP);

„Powiedz Izraelitom, co następuje: Gdy wejdziecie przez Jordan do ziemi Kanaan, wybierzcie sobie miasta, którzy służyć wam będą za miasta ucieczki; tam będzie mógł się schronić zabójca, który zabił drugiego nieumyślnie. Miasta te będą dla was schronieniem przed mścicielem krwi, by zabójca nie poniósł śmierci, zanim nie stanie przed sądem społeczności.” (4 Mjż 35,10-12 BT);

„Mów synom Izraelowym, i rzeczesz im: Kiedy przejdziecie przez Jordan do ziemi Chananejskiej, postanowicie, które miasta mają być na schronienie dla zbiegów, którzy niechcąco krew rozlali; kiedy w nim będzie zbieg, krewny zabitego nie będzie mógł go zabić, aż stanie przed oblicznością gromady, a sprawa jego osądzona będzie.” (4 Mjż 35,1-12 JW);

„Kiedy będziecie zbierali żniwo na swojej ziemi, nie ogołacajcie pola do samego skraju i nie zbierajcie resztek pozostałych kłosów. Także i winnicy swojej nie obieraj do szczętu: nie zbieraj gron, które w niej poupadały, lecz zostaw je dla biedaka i dla przybysza. Jam jest Jahwe, wasz Bóg.” (3 Mjż 19,9-10 BP);

„Zwróć się do synów Izraela i powiedz im tak: Jeżeli jakiś mężczyzna lub kobieta pragną - przez jakiekolwiek przyrzeczenie lub przez ślub nazireatu - poświęcić się dla Jahwe, to niech powstrzymają się od wina i wszelkich napojów oszałamiających, a także od spożywania octu sporządzonego z wina oraz soku z winnych jagód. Nie będą też jeść winogron, ani świeżych, ani suszonych.” (4 Mjż 6,2-3 BR);

„Powiedz synom Izraela, a objaśnij im: Jeżeli się mężczyzna albo niewiasta wyróżni, ślubując ślub wstrzemięźliwości, aby być wstrzemięźliwym gwoli Wiekuistemu; tedy od wina i mocnego napoju wstrzymywać się winien, nawet kwasu winnego, ani kwasu z odurzających napojów pijać nie ma; żadnej też nalewki z winnych jagód nie będzie pił, a także winnych jagód świeżych albo suszonych jadać nie będzie.” (4 Mjż 6,2-3 Tora I. Cylkowa);

„Wydaj polecenie synom Izraela, aby sporządzali sobie frędzle na kraju swych płaszczy, z pokolenia w pokolenie; do każdej frędzli [umieszczonej] na kraju dodadzą sznurek z ciemnej purpury. Będziecie więc nosili frędzle; spoglądając na nie będziecie sobie przypominali wszystkie nakazy Jahwe i będziecie je wypełniali. Nie dacie się uwieść pragnieniom serca i oczu, którym [tak łatwo] pozwalaliście się uwodzić. Tak więc pamiętać będziecie i wypełniać wszystkie moje nakazy, i będziecie świętymi dla swego Boga.” (4 Mjż 15,38-40 BP);

„Przemów do synów izraelskich i powiedz im, żeby oni i ich potomkowie porobili sobie frędzle na skrajach swoich szat, a przy frędzlach na skraju umieścili sznurki z fioletowej purpury. Będziecie mieli te frędzle po to, abyście, gdy na nie spojrzycie, przypomnieli sobie wszystkie przykazania Pańskie, i abyście je pełnili, a nie dali się zwieść swoim sercom i swoim oczom, które was prowadzą do bałwochwalstwa, abyście pamiętali i wypełniali wszystkie moje przykazania, i byli świętymi Boga waszego.” (4 Mjż 15,38-40 BW).

Uwaga: Zakon Boży zawiera wiele przepisów, które były niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania nie tylko świątyni i życia religijnego, ale całego państwa. W związku z tym, są tam również prawa z zakresu sądownictwa i egzekucji prawa, ochrony ubogich, ochrony zdrowia, higieny, przepisy budowlane i wiele innych. Ogromna większość tych praw może być dziś uznana za pierwowzór systemu społecznego i religijnego. Należy pamiętać, że Izrael miał funkcjonować jako państwo, którego ustrój był ustanowiony i regulowany przez Boga. W odróżnieniu od innych narodów, które były rządzone przez monarchów, Izrael miał mieć Jednego, Wiecznego, Doskonałego Króla. Dlatego zanim Izraelici weszli do Kanaanu, otrzymali tak wiele wskazówek i praw.

5. Jak odróżnić przepisy prawa moralnego od innych, mających dziś mniejsze znaczenie?

    Ps 1,1-2; Ps 119,91-97; DzAp 17,11

„Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą bezbożnych, nie wkracza na drogę grzeszników i nie przebywa w towarzystwie szyderców, lecz raczej upodobał sobie bojaźń Jahwe, a nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.” (Ps 1,1-2 BP);

„Szczęśliwy, kto nie słucha bezbożnych, Nie chodzi drogami grzeszników i nie zadaje się z szydercami, lecz w prawie Pańskim ma upodobanie i rozmyśla nad nim, we dnie i w nocy.” (Ps 1,1-2 BR);

„Szczęśliwy mąż, który nie szedł za radą niegodziwych, a na drodze grzeszników nie postał, a w kole szyderców nie zasiadł. Lecz w nauce Bożej ma upodobanie i zakon Jego bada dzień i noc.” (Ps 1,1-2 I. Cylkow);

„Wszystko trwa do dziś według Twoich wyroków, bo wszystkie rzeczy Ci służą. Gdyby Twoje Prawo nie było moją rozkoszą, byłbym już zginął w mej nędzy. Nie zapomnę na wieki Twoich postanowień, bo przez nie dałeś mi życie. Należę do Ciebie - wybaw mię, bo badam Twe postanowienia. Czyhają na mnie grzesznicy, żeby mnie zgubić; ja przestrzegam Twoich napomnień. Zobaczyłem, że wszelka doskonałość ma granice: Twoje przykazanie sięga bardzo daleko. Jakże miłuję Prawo Twoje: przez cały dzień nad nim rozmyślam.” (Ps 119,91-97 BT);

„Według praw twoich istnieje dotąd, Bo wszystko służy tobie. Gdyby zakon twój nie był rozkoszą moją, Zginąłbym w niedoli. Nigdy nie zapomnę przykazań twoich, Bo przez nie zachowujesz mnie przy życiu. Twoim jestem! Wybaw mnie, Bo szukam przykazań twoich! Bezbożni czyhają na mnie, aby mnie zgubić, Ale ja rozważam świadectwa twoje. Widziałem koniec wszelkiej rzeczy, Lecz przykazanie twoje trwa najdłużej. O, jakże miłuję zakon twój, Przez cały dzień rozmyślam o nim!” (Ps 119,91-97 BW);

„Ci szlachetnością przewyższali mieszkańców Tesaloniki, z całą gotowością przyjęli naukę i codziennie zastanawiali się na podstawie Pisma, czy to tak istotnie jest.” (DzAp 17,11 BP)

„Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest.” (DzAp 17,11 BT).

X Przykazanie

Tekst pamięciowy: Ef 4,22-23

„Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, i odnówcie się w duchu umysłu waszego.” (Ef 4,22-23 BW);

„Że - co się tyczy poprzedniego sposobu życia - trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz, odnawiać się duchem w waszym myśleniu.” (Ef 4,22-23 BT);

„Wiecie też, że trzeba wam wyzbyć się waszego dawnego człowieka, który niszczał wskutek ulegania złym pragnieniom. Macie się stać całkowicie nowymi w waszym i umyśle, i sercu.” (Ef 4,22-23 BR);

„Zerwijcie ze swoim poprzednim życiem, ze swoim starym „ja”, którego zdradliwe namiętności prowadzą was do zguby. Trzeba wam duchowej odnowy.” (Ef 4,22-23 Przekład Współczesny).

1. Gdzie rodzą się grzechy ludzi?

    Jak 1,13-15

„Niech nikt wśród pokus nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie podlega pokusie do złego, ani też sam nikogo nie kusi. Każdy bowiem doznaje pokusy od własnej pożądliwości, która go pociąga i nęci. Potem, gdy pożądliwość już zapanuje, rodzi grzech, a grzech popełniony sprowadza śmierć.” (Jak 1,13-15 BP);

„Niech nikt, kto przechodzi próbę, nie mówi: Moja próba pochodzi od Boga; Bóg bowiem jest niepodatny na próby ze strony złych rzeczy, sam też nikogo nie (w ten sposób) nie doświadcza. Każdy natomiast jest próbowany przez własne żądze, które go pociągają i nęcą; potem żądza, gdy zacznie się rozwijać, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.” (Jak 1,13-15 BPD).

2. Co Bóg mówi o konieczności panowania nad pożądliwościami?

    2 Mjż 20,17; 1 Jan 2,15-17

„Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego: nie będziesz pożądał żony bliźniego twego ani jego sługi, ani służebnicy, ani wołu, ani osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twego bliźniego.” (2 Mjż 20,17 BP);

„Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pragnął żony jego, ani sługi, ani służebnicy, ani wołu, ani osła, ani żadnej rzeczy, która jego jest.” (2 Mjż 20,17 JW);

„Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeżeli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Albowiem wszystko, co jest na świcie: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i chełpienie się bogactwem - nie pochodzi od Ojca, lecz ze świata. A świat przemija wraz ze swą pożądliwością; kto zaś spełnia wolę Boga, ten trwa na wieki.” (1 Jan 2,15-17 BP);

„Nie miłujcie świata, ani tych rzeczy, które są na świecie; jeźli kto miłuje świat, nie masz w nim miłości ojcowskiej. Albowiem wszystko, co jest na świecie, jako pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha żywota, toć nie jest z Ojca, ale jest z świata. Światci przemija i pożądliwość jego; ale kto czyni wolę Bożą, trwa na wieki.” (1 Jan 2,15-17 BG).

3. Kiedy najczęściej w sercu ludzkim budzi się pożądanie?

    1 Mjż 3,6; 1 Mjż 39,6-7; 1 Sam 18,5-9; 2 Sam 11,2

„I spostrzegła kobieta, że [owoc] drzewa był dobry do jedzenia i ponętny dla oka, a [nawet] godny pożądania dla zdobycia tej wiedzy. Wzięła więc jeden z owoców i jadła. Dała też mężowi, który był przy niej. I on jadł.” (1 Mjż 3,6 BP);

„A powierzywszy cały majątek Józefowi, nie troszczył się już przy nim o nic, tylko o [to, aby miał takie] pokarmy, jakie zwykł jadać. Józef miał piękną postać i miłą powierzchowność. Po tych wydarzeniach zwróciła na niego uwagę żona jego pana i rzekła do niego: „Połóż się ze mną.” (1 Mjż 39,6-7 BT);

„A on o niczym innym nie wiedział, jeno o chlebie, którego pożywał. - A Józef był pięknej twarzy i wdzięcznego wejrzenia. Po wielu tedy dniach obróciła pani jego oczy swe na Józefa i rzekła: „Śpij ze mną!” (1 Mjż 39,6-7 JW);

„Dawid szedł wszędzie, dokądkolwiek go Saul wysyłał, i zawsze odnosił zwycięstwa, tak że Saul ustanowił go dowódcą swych oddziałów. Zdobył życzliwość w oczach całego ludu i nawet w oczach sług Saula. Podczas (ich) [uroczystego] powrotu, kiedy i Dawid wracał po zabiciu Filistyna, niewiasty ze wszystkich miast izraelskich wyszły naprzeciw króla Saula, śpiewając i tańcząc przy dźwięku bębenków, radosnych okrzyków i harf. Niewiasty tańcząc śpiewały: Pokonał Saul tysiące, Dawid zaś dziesiątki tysięcy! Rozgniewał się Saul bardzo, bo go rozzłościły te słowa. Powiedział: - Przyznały Dawidowi dziesiątki tysięcy, a mnie dały tysiące; brak mu już tylko królestwa. Począwszy od tego dnia począł Saul zazdrosnym okiem spoglądać na Dawida.” (1 Sam 18,5-9 BP);

„Pewnego wieczora Dawid, podniósłszy się z posłania i chodząc po tarasie swego królewskiego pałacu, zobaczył z tarasu kąpiącą się kobietę. Kobieta była bardzo piękna.” (2 Sam 11,2 BT).

4. Jakie zapewnienie zapisane jest w Słowie Bożym?

    1 Mjż 4,6-7; 1 Kor 10,13

„Jahwe zapytał więc Kaina: - Dlaczego to ciebie rozgniewało? Dlaczego twarz ci się zmieniła? Czyż [ofiara] bywa nie przyjęta, jeśli postępujesz dobrze? Jeżeli jednak postępujesz źle, wtedy grzech niby demon [czyha] przy wrotach i pożąda ciebie. Ty jednak masz nad nim panować!” (1 Mjż 4,6-7 BP);

„I rzekł Pan do Kaina: Czemu się gniewasz i czemu zasępiło się twoje oblicze? Wszak byłoby pogodne, gdybyś czynił dobrze, a jeśli nie będziesz czynił dobrze, u drzwi czyha grzech. Kusi cię, lecz ty masz nad nim panować.” (1 Mjż 4,6-7 BW);

„Pokusa, która was ogarnęła, nie przekracza ludzkich możliwości. Bóg jest wierny i nie pozwoli, abyście byli kuszeni ponad siły, lecz dopuszczając pokusę, równocześnie wskaże wyjście z niej, abyście mogli ją przezwyciężyć.” (1 Kor 10,13 BP);

„Pokusa nie nawiedziła was większa od tej, która zwykła nawiedzać ludzi. Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania abyście mogli przetrwać.” (1 Kor 10,13 BT).

5. Jak radykalnym był Pan Jezus w walce z pożądliwościami?

    Mt 4,8-10; PrzypSal 16,32; Mt 5,28-29

„Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: „Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon”. Na to odrzekł mu Jezus: „Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz.” (Mt 4,8-10 BT);

„Jeszcze raz przystąpił do Niego diabeł i zaprowadził Go na bardzo wysoką górę; pokazał Mu wszystkie królestwa tego świata z całym ich blaskiem i powiedział Mu: Dam Ci to wszystko, jeśli tylko upadłszy złożysz mi hołd. Wtedy Jezus odpowiedział: Odejdź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Ty będziesz składał hołdy Panu, Bogu twemu, i tylko Jemu będziesz cześć oddawał.” (Mt 4,8-10 BR);

„Lepszy cierpliwy niż skory do bohaterskich czynów, lepszy panujący nad sobą niż ten, który zdobywa miasta.” (PrzypSal 16,32 BR);

„Więcej wart jest cierpliwy niż bohater, a ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca miasta.” (PrzypSal 16,32 BW);

„Lepszy jest cierpliwy niźli mąż mocny, i który panuje nad sercem swoim niż zdobywca miast.” (PrzypSal 16,32 JW);

„A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa. Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła.” (Mt 5,28-29 BT);

„Ja wam natomiast mówię, że każdy kto patrzy na kobietę dla pożądania jej, już w swoim sercu popełnił z nią cudzołóstwo. Jeśli zaś twoje prawe oko jest dla ciebie pułapką, wyłup je i odrzuć od siebie, korzystniej jest bowiem dla ciebie, żeby zginął jeden z twoich członków, a nie żeby całe twoje ciało zostało wrzucone do Gehenny.” (Mt 5,28-29 BPD).

6. Skąd możemy czerpać siłę w walce z grzechem pożądania?

    Mt 26,41; Ef 6,10-12; Judy 1,20-21; 1 Ptr 1,13-16

„Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. Duch wprawdzie jest ochoczy, ale ciało słabe.” (Mt 26,41 BP);

„W końcu umacniajcie się w Panu siłą Jego wielkiej potęgi. Włóżcie na siebie zbroję Bożą, abyście mogli przeciwstawić się zakusom diabła. Nie walczymy z ludźmi, ale ze zwierzchnościami, władzami, rządcami świata ciemności i złymi duchami w przestworzach.” (Ef 6,10-12 BP);

„W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.” (Ef 6,10-12 BT);

„W końcu bracia, wzmacniajcie się w Panu i w potędze siły jego, Obleczcie się w zbroję bożą, abyście się mogli ostać wobec zasadzek diabelskich. Albowiem toczymy bój nie przeciw ciału i krwi, ale przeciwko książętom i władzom, przeciwko rządcom świata tych ciemności, przeciwko duchom nikczemnym na niebie.” (Ef 6,10-12 JW);

„Ale wy, umiłowani, budujcie siebie samych w oparciu o najświętszą wiarę waszą, módlcie się w Duchu Świętym, zachowajcie siebie samych w miłości Bożej, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ku życiu wiecznemu.” (Judy 1,20-21 BW);

„Wy zaś, najmilsi, wzrastajcie coraz bardziej na fundamencie waszej wiary świętej, módlcie się korzystając z natchnienia Ducha Świętego. Trwajcie też w miłości Bożej i baczcie na samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa. Dzięki niemu bowiem osiągniecie życie wieczne.” (Judy 1,20-21 BR);

„Dlatego czuwajcie nad sobą w pełni trzeźwi, pokładajcie swoją nadzieję w łasce, którą wam daje objawienie Jezusa Chrystusa, bądźcie posłuszni, nie kierujcie się dawnymi pożądliwościami, którym ulegaliście, gdy żyliście (jeszcze) w nieświadomości, lecz w całym postępowaniu stańcie się świętymi, tak jak świętym jest Ten, który was powołał. Napisane jest bowiem: „Świętymi bądźcie, bo Ja jestem Święty!” (1 Ptr 1,13-16 BP);

„Dlatego okiełzajcie umysły wasze i trzeźwymi będąc, połóżcie całkowicie nadzieję waszą w łasce, która wam jest dana w objawieniu się Jezusa Chrystusa. Jako dzieci posłuszne nie kierujcie się pożądliwościami, jakie poprzednio wami władały w czasie nieświadomości waszej, lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym, ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.” (1 Ptr 1,13-16 BW);

„Dlatego przepaszcie biodra waszego umysłu i jako trzeźwi całkowicie złóżcie waszą nadzieję w łasce niesionej wam w objawieniu Jezusa Chrystusa. Jak posłuszne dzieci nie podporządkowujcie się waszym wcześniejszym żądzom, z czasu waszej nieświadomości, lecz wzorem Świętego, który was powołał, i wy bądźcie święci gdziekolwiek się zwrócicie, gdyż napisano: Będziecie świętymi, bo Ja jestem święty.” (1 Ptr 1,13-16 BPD).

IX Przykazanie

Tekst pamięciowy: PrzSal 12,19

„Mowa szczera trwa wiecznie, lecz fałszywa tylko chwilę.” (PrzSal 12,19 BW);

„Wargi prawdomówne trwać będą na wieki, lecz język fałszywy przez mgnienie oka.” (PrzSal 12,19 BP);

„Warga prawdy trwać będzie na wieki, lecz kto jest świadkiem nagłym, gotuje sobie język kłamstwa.” (PrzSal 12,19 JW).

1. W jaki sposób wąż zwiódł Ewę?

    1 Mjż 3,1.4.5

„A ze wszystkich dzikich zwierząt, które utworzył Jahwe-Bóg, wąż był najchytrzejszy. I odezwał się do kobiety: - Czy doprawdy Bóg zapowiedział, że nie wolno wam jeść ze wszystkich drzew ogrodu? (...) I rzekł wąż do kobiety: - Na pewno nie pomrzecie! Ale wie Bóg, że gdy zjecie [owoc] z niego, otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg wiedzieli, co dobre i złe.” (1 Mjż 3,1.4.5 BP);

„Ale i wąż był chytrzejszy nad inne wszystkie zwierzęta ziemi, które był Pan Bóg stworzył. Rzekł on do niewiasty: „Czemu wam Bóg przykazał, żebyście nie jedli z każdego drzewa rajskiego?” (...) I rzekł wąż do niewiasty: „Żadną miarą nie umrzecie śmiercią. Bo wie Bóg, iż któregokolwiek dnia będziecie jeść z niego, otworzą się oczy wasze i będziecie jako bogowie, znając dobre i złe.” (1 Mjż 3,1.4.5 JW).

2. Kto chciał okłamać Boga i dlaczego?

    1 Mjż 4,9

„I zaraz zapytał Jahwe Kaina: gdzie jest twój brat Abel? A on odpowiedział: Nie wiem! Czyż jestem stróżem mego brata?” (1 Mjż 4,9 BR).

3. W jaki sposób dawniej i dziś osądza się spory oraz inne wykroczenia?

    5 Mjż 19,15

„Nie będziesz się opierał na zeznaniach tylko jednego świadka, żeby oskarżać o zbrodnię albo przestępstwo jakiegoś człowieka za jakiekolwiek przekroczenie prawa. Do rozstrzygnięcia sprawy potrzebne jest zeznanie dwóch albo trzech świadków.” (5 Mjż 19,15 BR);

„Nie ostoi się świadek jeden przeciwko człowiekowi w jakiejbądź winie, i w jakiembądź przestępstwie, albo w jakimbądź grzechu. Którego by się dopuścił: na zeznanie dwóch świadków albo na zeznanie trzech świadków stwierdzona będzie rzecz.” (5 Mjż 19,15 Tora I. Cylkowa).

4. Z jakimi pospolitymi grzechami musi walczyć wierzący?

    2 Mjż 20,16; Ps 15,1-3; PrzypSal 24,28-29

„Nie będziesz fałszywie świadczył przeciw bliźniemu twemu.” (2 Mjż 20,16 BP);

„Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.” (2 Mjż 20,16 BT);

„Psalm Dawida.

Jahwe, kto może gościć w Twym świętym Namiocie, kto jest godzien przebywać na Twej świętej górze? Ten, kto prowadzi żywot nieskalany i pełni sprawiedliwość, kto żywi w sercu myśli prawe i językiem swym nie szerzy oszczerstw; kto nie wyrządza zła bliźniemu swemu ani nie rzuca potwarzy na swego przyjaciela.” (Ps 15,1-3 BP);

„Psalm Dawida. Boże, komuż przebywać w namiocie Twoim, komu mieszkać na górze Twojej świętej? Kto postępuje niskazitelnie, i świadczy sprawiedliwość, i prawi prawdę w sercu swojem. Nie spotwarza językiem swoim, nie czyni bliźniemu złego, ani hańby nie rzuca na krewnego.” (Ps 15,1-3 I. Cylkow);

„Nie składaj fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu i mylnych sądów nie wypowiadaj swymi wargami. Nie mów: „Jak on mi uczynił, tak i ja mu uczynię, chcę każdemu odpłacić według jego uczynków.” (PrzypSal 24,28-29 BP);

„Nie oskarżaj bliźniego bezpodstawnie; czy zwodzić chcesz twymi wargami? Nie mów: „Jak mi zrobił, tak ja mu też zrobię, każdemu oddam według jego czynów.” (PrzypSal 24,28-29 BT);

„Nie świadcz niepotrzebnie przeciw bliźniemu twemu i nie zdradzaj nikogo wargami twymi. Nie mów: „Jak on mi uczynił, tak mu uczynię, oddam każdemu według uczynku jego!” (PrzypSal 24,28-29 JW);

„Nie bądź niepowołanym świadkiem przeciw bliźniemu twemu; czyżbyś chciał zwodzić ustami swojemi? Nie mów: Jako on mi uczynił, tak uczynię jemu; odpłacę temu człowiekowi wedle zasługi jego.” (PrzypSal 24,28-29 I. Cylkow).

5. W jaki sposób Żydzi postanowili osądzić i skazać Zbawiciela?

    Mt 26,59-66

„Tymczasem najwyżsi kapłani i cały Sanhedryn szukali jakiegoś fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go skazać na śmierć. Nic jednak nie znaleźli, mimo że przedstawiano wielu fałszywych świadków. W końcu wystąpili dwaj i zeznali: On powiedział: Mogę zburzyć świątynię Bożą i odbudować ją w ciągu trzech dni. Wtedy powstawszy najwyższy kapłan zapytał Go: Nie odpowiadasz wcale? Cóż to zeznają ci przeciwko Tobie? Lecz Jezus milczał. Powiedział Mu tedy najwyższy kapłan: Zaklinam Cię na Boga żywego: Powiedz nam, czy Ty jesteś Mesjaszem, Synem Bożym? A Jezus odrzekł: Tyś powiedział. Lecz mówię wam: Odtąd oglądać będziecie Syna Człowieczego zasiadającego po prawicy Wszechmocnego i zstępującego w obłokach niebieskich. Wtedy najwyższy kapłan rozdarł swe szaty i zawołał: Zbluźnił ! Czyż potrzebujemy jeszcze świadków? Przecież dopiero co słyszeliście bluźnierstwo! Co wam się zdaje? A oni zawołali: Winien jest śmierci!” (Mt 26,59-66 BR);

„Lecz arcykapłani i cała Rada Najwyższa szukali fałszywego świadectwa przeciwko Jezusowi, aby go skazać na śmierć. I nie znaleźli, chociaż przychodziło wielu fałszywych świadków. Na koniec zaś przyszli dwaj i rzekli: Ten powiedział: Mogę zburzyć świątynię Bożą i w trzy dni ją odbudować. Wówczas powstał arcykapłan i rzekł do niego: Nic nie odpowiadasz na to, co ci świadczą przeciwko tobie? Ale Jezus milczał: Wtedy arcykapłan rzekł do niego: Zaklinam cię na Boga żywego, abyś nam powiedział, czy Ty jesteś Chrystus, Syn Boga. Rzecze mu Jezus: Tyś powiedział. Nadto powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego na prawicy mocy Bożej i przychodzącego na obłokach nieba. Wtedy arcykapłan rozdarł swe szaty i zawołał: Zbluźnił! Czyż potrzeba nam jeszcze świadków? Oto słyszeliście bluźnierstwo. Co sądzicie! A oni, odpowiadając, rzekli: Winien jest śmierci.” (Mt 26,59-66 BW).

6. Czego Pan Jezus nauczał o powściągliwości języka, a co na ten temat napisał ap. Jakub?

    Mat 12,35-37; Jak 3,1-2; Jak 5,12

„Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa rzeczy złe. Mówię wam natomiast: z każdego bezużytecznego słowa, które ludzie wypowiedzą, zdadzą sprawę w dniu sądu. Gdyż na podstawie swoich słów zostaniesz usprawiedliwiony i na podstawie swoich słów zostaniesz potępiony.” (Mat 12,35-37 BPD);

„Dobry człowiek wydobywa z dobrego skarbca dobre rzeczy, a zły człowiek wydobywa ze złego skarbca złe rzeczy. A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu. Albowiem na podstawie słów twoich będziesz usprawiedliwiony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony.” (Mat 12,35-37 BW);

„Bracia moi, niech zbyt wielu z was nie uważa się za nauczycieli, wiedząc, że surowszy sąd będzie naszym udziałem. Wszyscy bowiem błądzimy w wielu rzeczach. Kto nie grzeszy słowami, ten jest człowiekiem doskonałym, zdolnym też całego siebie trzymać na wodzy.” (Jak 3,1-2 BP);

„Niech zbyt wielu z was nie uchodzi za nauczycieli, moi bracia, bo wiecie, iż tym bardziej surowy czeka nas sąd. Wszyscy bowiem często upadamy. Jeśli kto nie grzeszy mową, jest mężem doskonałym, zdolnym utrzymać w ryzach także całe ciało.” (Jak 3,1-2 BT);

„A przede wszystkim, bracia moi, przestańcie przysięgać czy to na niebo, czy na ziemię, czy też (składać) jakąś inną przysięgę; ale niech wasze „tak” będzie „tak”, a wasze „nie” niech będzie „nie”, abyście nie popadli pod sąd.” (Jak 5,12 BPD);

„A przed wszystkiemi rzeczami, bracia moi! nie przysięgajcie ani przez niebo, ani przez ziemię, ani żadną inszą przysięgą; ale niech będzie mowa wasza: Tak, tak; i Nie, nie; abyście w obłudę nie wpadli.” (Jak 5,12 BG);

„A naprzód bracia moi, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani żadną inszą przysięgą, ale niech będzie słowo wasze; Jest, jest i nie nie, abyście nie wpadli w potępienie.” (Jak 5,12 BB).

VIII Przykazanie

Tekst pamięciowy: Ef 4,28

„Kto kradnie, niech kraść przestanie, a niech raczej żmudną pracą własnych rąk zdobywa dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu.” (Ef 4,28 BW);

„Kto kradł, niech więcej nie kradnie, lecz raczej niech przyłoży się do uczciwej pracy własnymi rękoma, aby mógł dzielić się z tym, który cierpi niedostatek.” (Ef 4,28 Kow).

1. Kto jest jedynym i absolutnym właścicielem wszystkiego, co istnieje?

    Ps 24,1-2

„Psalm Dawida.

Do Jahwe należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, krąg ziemski i jego mieszkańcy. Bo On osadził go nad tonią morską i utwierdził nad wodami.” (Ps 24,1-2 BP).

2. Jak szczodry jest nasz Stwórca?

    Ps 8,5-9

„Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, czym syn człowieczy, że o niego się troszczysz? A uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, uwieńczyłeś go chwałą i godnością. Ustanowiłeś go panem nad dziełami Twoich rąk, wszystko złożyłeś u jego stóp: trzody owiec jak i wszelkie bydło, a nawet dzikie zwierzęta, ptactwo powietrzne i ryby morskie, i [wszystko], co sunie po wodnych szlakach.” (Ps 8,5-9 BP).

3. Jakimi zasadami mamy się kierować podczas korzystania z darów Najwyższego?

    2 Mjż 20,15; 3 Mjż 19,35-37; 2 Mjż 22,25-27; Ps 37,21; Mt 5,42

„Nie kradnij.” (2 Mjż 20,15 BW);

„Nie będziesz kradł!” (2 Mjż 20,15 BR);

„Nie dopuszczajcie się nadużyć ani w sądach, ani w miarach długości, miarach wagi czy pojemności. Macie mieć dokładne wagi, dokładne odważniki, dokładną miarę efy i hinu. Jam jest Jahwe, wasz Bóg, którym was wywiódł z ziemi egipskiej. Strzeżcie więc wszystkich moich nakazów i wszystkich wyroków i wypełniajcie je. Jam jest Jahwe.” (3 Mjż 19,35-37 BP);

„Nie czyńcie nikomu krzywdy w sądzie ani co się tyczy miary, ani wagi, ani objętości. Będziecie mieli wagi rzetelne, odważniki rzetelne, efę rzetelną, hin rzetelny; Ja, Pan, jestem Bogiem waszym, który was wyprowadziłem z ziemi egipskiej. Będziecie więc przestrzegać wszystkich moich ustaw i wszystkich moich praw, i będziecie je wykonywać; Ja jestem Pan.” (3 Mjż 19,35-37 BW);

„Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz od twojego bliźniego, to zwrócisz mu go jeszcze przed zachodem słońca, bo to jego jedyna szata i jedyne okrycie ciała. Czymże się więc przykryje do snu? Jeżeli będzie się uskarżał przede Mną, wysłucham go, bo jestem miłosierny. Nie będziesz bluźnił Bogu ani złorzeczył przełożonemu twojego ludu.” (2 Mjż 22,25-27 BP);

„Jeżeli pożyczysz pieniędzy komuś z ludu mojego, ubogiemu, który jest u ciebie, nie postępuj z nim jak lichwiarz; nie ściągajcie od niego odsetek. Jeżeli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, zwrócisz mu go przed zachodem słońca, bo jest to jego jedyne okrycie, okrycie jego ciała. W czymże innym będzie spał? Gdy wołać będzie do mnie, wysłucham, bo Ja jestem miłosierny.” (2 Mjż 22,25-27 BW);

„Jeżeli weźmiesz w zastaw okrycie bliźniego twego, przed zachodem słońca zwrócisz mu je. Bo ono przykryciem jego jedynem, ono odzieniem ciała jego; pod czemże się położy? I stanie się, że gdyby zawołał do Mnie, wszak wysłucham, bom Ja miłosierny! Sędziom nie będziesz złorzeczył, a księcia ludu twego nie przeklinaj.” (2 Mjż 22,25-27 Tora I. Cylkowa);

„Występny pożycza, ale nie zwraca, a sprawiedliwy lituje się i obdarza.” (Ps 37,21 BT);

„Niegodziwy pożycza i nie płaci, a sprawiedliwy jest miłosierny i daje.” (Ps 37,21 BGN);

„Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce od ciebie pożyczyć.” (Mt 5,42 BP).

4. Co jest źródłem konfliktu człowieka z Bożym Prawem?

    Przyp Sal 21,25-26; Hab. 2,4-5; Łk 12,15; Kol 3,5-6

„Pożądanie zabija leniwego, gdyż jego ręce nie chcą pracować. Niesprawiedliwy jest zawsze chciwy, sprawiedliwy daje i nigdy nie odmawia.” (PrzypSal 21,25-26 BW);

„Oto pyszny nie utrzyma się przy życiu, a sprawiedliwy dzięki swej wierności będzie żył. Bogactwo także jest zawodne! Nie ostoi się człowiek zuchwały, który rozwiera paszczę jak otchłań, nienasycony jak śmierć, ściąga ku sobie wszystkie ludy, gromadzi wokół siebie wszystkie narody.” (Hab. 2,4-5 BP);

„Oto człowiek niesprawiedliwy nie zazna spokoju duszy, ale sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Ponadto, bogactwo jest zdradliwe. Oto jest człowiek, który ma rządzę mocy, a nie zaznaje spokoju. Jest chciwy jak Szeol i nienasycony jak śmierć. Rości sobie prawo do wszystkich narodów i gromadzi dokoła siebie wszystkie ludy.” (Hab. 2,4-5 BW);

„Oto kto niedowiarkiem jest, nie będzie prosta dusza jego w nim samym; a sprawiedliwy przez wiarę swą żyć będzie. A jak wino zdradza pijącego, tak będzie mąż pyszny, i nie będzie miał chwały; rozszerzył on jak otchłań duszę swoją, a sam jest jak śmierć i nie napełnia się, i zbierze do siebie wszystkie narody, i zgromadzi koło siebie wszystkich ludzi.” (Hab. 2,4-5 JW);

„Powiedział też do nich: Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, życie bowiem i korzystanie z bogactwa nie polega na opływaniu w dostatki.” (Łk 12,15 BPD);

„Powiedział też do nich: Baczcie, a wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, dlatego że nie od obfitości dóbr zależy czyjeś życie.” (Łk 12,15 BW);

„Uważajcie i wystrzegajcie się wszelkiej chciwości; sens życia nie polega na posiadaniu nadmiaru dóbr.” (Łk 12,15 Przekład Współczesny);

„Uśmiercajcie zatem w ciele waszym to, co jest przyziemne: rozpustę, nieczystość, lubieżność, złą pożądliwość i żądze nadmiernego posiadania, która jest bałwochwalstwem. To właśnie ściąga karząca sprawiedliwość Boga na zbuntowanych.” (Kol 3,5-6 BP);

„Zadajcie więc śmierć temu, co jest przyziemne w członkach: rozpuście, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, bo ona jest bałwochwalstwem. Z powodu nich nadchodzi gniew Boży na synów buntu.” (Kol 3,5-6 BT);

„Uśmierćcie zatem to, co w członkach ziemskie: rozwiązłość, nieczystość, zmysłowość, złe pragnienia i zachłanność równoznaczną z bałwochwalstwem. Z ich powodu Boży gniew nadciąga na nieposłusznych synów.” (Kol 3,5-6 BPD).

5. W jaki sposób,  Bóg  uczy nas zarządzać  Jego darami i jakie błogosławieństwo obiecuje tym,

    którzy są wierni?

    1 Mjż 14,18-20; 1 Mjż 28,20-22; 2 Kor 9,5-12

„A Melchizedek, król Szalemu, wyniósł chleb i wino. Był on kapłanem Boga Najwyższego. I pobłogosławił Abrama mówiąc: - Niech Abram będzie błogosławiony przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi. Niech też będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który wydał twych nieprzyjaciół w twoje ręce. Wtedy dał mu [Abram] dziesięcinę ze wszystkiego.” (1 Mjż 14,18-20 BP);

„Jakub złożył też taki ślub: "Jeżeli Bóg będzie ze mną, jeśli będzie strzegł mnie na tej drodze, którą kroczę, jeżeli da mi chleba na pokarm i szatę na okrycie, a potem bezpiecznie sprowadzi mnie do ojcowskiego domu, Jahwe [tylko] będzie moim Bogiem. Ten zaś kamień, który postawiłem jako masebę, będzie domem Bożym. Ze wszystkiego też, czego mi użyczysz, dziesiątą część oddam Tobie.” (1 Mjż 28,20-22 BP);

„Uważałem przeto za konieczne poprosić braci, aby wcześniej przybyli do was i przygotowali uprzednio obiecany hojny dar. Gotowy już dar będzie oznaką hojności, a nie sknerstwa. Pamiętajcie o tym, że kto skąpo sieje, ten będzie zbierał skąpe plony, a kto hojnie sieje, ten zbierze bogate plony. Każdy niech tak postąpi, jak postanowił, nie z żalem lub z konieczności, ponieważ „chętnego dawcę Bóg” miłuje. Bóg może was obdarzyć obfitymi łaskami, abyście mając zawsze wszystkiego tyle, ile wam potrzeba, spełniali jak najczęściej wszelkie dobre uczynki, zgodnie z tym, co zostało napisane: „Rozdzielił i dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki”, A ten, który wydziela siewcy ziarno oraz chleba na pokarm dostarcza, pomnoży wasze ziarno i zwiększy owoce waszej sprawiedliwości. Wzbogaceni we wszystko okażecie wszelaką hojność, która sprawia, że za naszym pośrednictwem składane jest Bogu dziękczynienie. Posługa bowiem związana z tą społeczną potrzebą nie tylko zaradzi niedostatkom świętych, lecz również obficie zwiększy dziękczynienia, które wielu będzie składać Bogu.” (2 Kor 9,5-12 BP);

„Dlatego uznałem za rzecz konieczną, żeby wezwać braci, by przed nami poszli do was i zawczasu przygotowali poprzednio zapowiedziany dar, tak aby on był wyrazem hojności, a nie skąpstwa. A powiadam: Kto sieje skąpo, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie. Każdy, tak jak sobie postanowił w sercu, nie z żalem albo z przymusu; gdyż ochotnego dawcę Bóg miłuje. A władny jest Bóg udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na wszelką dobrą sprawę, jak napisano: Szczodrze rozdaje, udziela ubogim, Sprawiedliwość jego trwa na wieki. A ten, który daje ziarno siewcy i chleb na pokarm, da i pomnoży zasiew wasz, i przysporzy owoców sprawiedliwości waszej; a tak ubogaceni we wszystko będziecie mogli okazywać wszelką szczodrobliwość, która za naszym przyczynieniem pobudza do dziękczynienia Bogu. Bo sprawowanie tej służby nie tylko wypełnia braki u świętych, lecz wydaje też obfity plon w licznych dziękczynieniach, składanych Bogu.” (2 Kor 9,5-12 BW).