Tekst przewodni: Rz 15,30
„Proszę was tedy, bracia, przez
Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez miłość Ducha, abyście wespół ze mną
walczyli w modlitwach, zanoszonych za mnie do Boga.” (Rz 15,30 BW).
1. Jakie plany misyjne miał
ap. Paweł?
Rz 15,22-24
„I stąd to wielokrotnie
napotykałem przeszkody w dotarciu do was. Teraz jednak, nie znajdując już w
tych stronach pola pracy, od kilku lat pragnę gorąco wybrać się do was, gdy
będę podążał do Hiszpanii. Mam bowiem nadzieję, że w czasie tej podróży was
odwiedzę i że wy mnie tam dalej wyprawicie, gdy się już trochę wami nacieszę.”
(Rz 15,22-24 BT);
„I to właśnie powstrzymywało mnie
kilkakrotnie przed udaniem się do was. Obecnie jednak, ukończywszy już pracę w
tych stronach, od kilku lat żyję pragnieniem przybycia do was. Zamierzam was
odwiedzić, gdy będę udawał się do Hiszpanii. Mam nadzieję, że uda mi się
zobaczyć was po drodze i że udzielicie mi pomocy na moją dalszą podróż,
okazując mi przedtem przez jakiś czas gościnność u siebie.” (Rz 15,22-24 BR).
2. Co przy okazji podróży
misyjnych czynili apostołowie?
Rz 15,25-29
„Teraz zaś idę do Jerozolimy, aby
usłużyć świętym. Macedonia bowiem i Achaja uznały za słuszne zebrać pewną
składkę na ubogich spośród świętych w Jerozolimie. Uznały za słuszne natomiast,
bo rzeczywiście są ich dłużnikami, gdyż skoro poganie dostąpili udziału w ich
(dobrach) duchowych, powinni usłużyć im cielesnymi. Po załatwieniu tej sprawy i
po przypieczętowaniu im tego owocu, wybiorę się przez wasze (strony) do
Hiszpanii. A wiem, że idąc do was, przyjdę w pełni Chrystusowego
błogosławieństwa.” (Rz 15,25-29 BPD);
„W tej chwili jednak udaję się do
Jerozolimy, by oddać pewną przysługę wiernym tamtejszego Kościoła. [Trzeba wam
bowiem wiedzieć, że chrześcijanie zamieszkali] w Macedonii i Achai postanowili
przeprowadzić zbiórkę na ubogich chrześcijan jerozolimskich. Co prawda dobrowolnie podjęli tę decyzję,
lecz trzeba przyznać, że w rzeczywistości byli dłużnikami owych ubogich, bo
przecież chrześcijanie jerozolimscy pochodzenia żydowskiego podzielili się
dobrami duchowymi z tymi, którzy nie należeli kiedyś do narodu wybranego. Winni
tedy poganie, w zamian za to, przyjść im teraz z pomocą w ich materialnych
potrzebach. A kiedy już uporam się ze sprawą zbiórki i przekażę zebrane dary,
wyruszę do Hiszpanii, zatrzymując się po drodze u was. Jestem przy tym
przekonany, że w mej wyprawie do was będzie mi towarzyszyć pełnia Chrystusowego
błogosławieństwa.” (Rz 15,25-29 BR).
3. O co szczególnie ap. Paweł
prosi wierzących w Rzymie?
Rz 15,30-33
„Proszę was, bracia, przez
naszego Pana Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, wspierajcie mnie w walce
modlitwami zanoszonymi za mnie do Boga, abym się wyrwał z rąk niewierzących w
Judei i aby moja posługa, sprawowana w Jerozolimie, stała się miła świętym;
abym z radością przychodząc do was - dzięki woli Bożej - pokrzepił się wami.
Bóg zaś, dawca pokoju, niech będzie z wami wszystkimi. Amen.” (Rz 15,30-33 BP);
„Proszę więc was, bracia, przez
Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście udzielili mi
wsparcia modłami waszymi za mnie do Boga, abym wyszedł cało z rąk niewiernych w
Judei i by moja posługa na rzecz Jerozolimy została dobrze przyjęta przez
świętych i żebym za wolą Bożą z radością do was przybył i mógł się dzięki wam
pokrzepić. A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi! Amen.” (Rz 15,30-33 BT);
„A proszę was, bracia! przez Pana
naszego Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście wespół ze mną pracowali
w modlitwach za mię do Boga, Abym był wybawiony od tych, którzy są niewiernymi
w ziemi Judzkiej, a iżby usługa moja, którą wykonywam przeciw Jeruzalemowi,
przyjemna była świętym; Abym z radością przyszedł do was za wolą Bożą i z wami
się wespół ucieszył. A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen.” (Rz 15,30-33 BG).
4. Kogo ap. Paweł poleca
Zborowi w Rzymie?
Rz 16,1-3
„A polecam wam Febę, siostrę
naszą, która jest diakonisą zboru w Kenchreach, abyście ją przyjęli w Panu, jak
przystoi świętym, i wspierali ją w każdej sprawie, jeśliby od was tego
potrzebowała, bo i ona była wielu pomocna, również mnie samemu. Pozdrówcie
Pryskę i Akwilę, współpracowników moich w Chrystusie Jezusie,” (Rz 16,1-3 BW).
5. Jakich współpracowników i
ich pracę wspomina ap. Paweł?
Rz 16,3-16
„Pozdrówcie Pryscyllę i Akwilę,
moich współpracowników w Chrystusie Jezusie, którzy dla ratowania mego życia
nadstawiali swe głowy i którym nie tylko ja okazuję wdzięczność, lecz także
wszystkie Kościoły wywodzące się z pogan. Pozdrówcie też Kościół, który
gromadzi się w ich domu. Pozdrówcie mego ukochanego Epaneta, który pierwszy w
Azji przyjął wiarę w Chrystusa. Pozdrówcie Marię, która wiele się natrudziła
dla waszego dobra. Pozdrówcie Andronika i Junię, moich krewnych i
współwięźniów, którzy należą do grona wybitnych apostołów, którzy jeszcze
przede mną należeli do Chrystusa. Pozdrówcie mojego Ampliata, ukochanego w
Panu. Pozdrówcie Urbana, naszego współpracownika w Chrystusie, i mego kochanego
Stachysa. Pozdrówcie Apellesa, wypróbowanego w Chrystusie. Pozdrówcie tych, którzy
należą do domu Arystobula. Pozdrówcie Herodiona, mego krewnego. Pozdrówcie
tych, którzy należą do domu Narcyza i stanowią jedność w Panu. Pozdrówcie
Tryfanę i Tryfozę, które się trudzą dla Pana. Pozdrówcie kochaną Persydę, która
wiele natrudziła się dla Pana. Pozdrówcie Rufusa, wybrańca Pańskiego, oraz jego
matkę, która jest także moją matką. Pozdrówcie Asynkrita, Flegona, Hermesa,
Patrobasa, Hermasa i będących z nimi braci. Pozdrówcie Filologa i Julię,
Nereusa i jego siostrę oraz Olimpasa, a z nimi wszystkich świętych. Pozdrówcie
jedni drugich świętym pocałunkiem. Pozdrawiają was wszystkie Kościoły
Chrystusa.”;
„Pozdrówcie Pryskę i Akwilę, współpracowników moich w Chrystusie
Jezusie, którzy za moje życie szyi swej nadstawili, którym nie tylko ja sam
dziękuję, ale i wszystkie zbory pogańskie, także zbór, który jest w ich domu.
Pozdrówcie Epeneta, umiłowanego mojego, który jest pierwszym wierzącym w
Chrystusa w Azji. Pozdrówcie Marię, która wiele dla was się natrudziła.
Pozdrówcie Andronika i Junię, rodaków moich i współwięźniów moich, którzy są
zaszczytnie znani między apostołami, a którzy już przede mną byli
chrześcijanami. Pozdrówcie Ampliata, umiłowanego mojego w Panu. Pozdrówcie
Urbana, współpracownika naszego w Chrystusie, i Stachysa, umiłowanego mego.
Pozdrówcie Apellesa, wypróbowanego w Chrystusie. Pozdrówcie tych, którzy są z
domu Arystobula. Pozdrówcie Herodiona, rodaka mego. Pozdrówcie tych, którzy są
z domu Narcyza, a należą do Pana. Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę, które pracują w
Panu. Pozdrówcie Persydę, umiłowaną, która wiele pracowała w Panu. Pozdrówcie
Rufa, wybranego w Panu, i matkę jego, i moją. Pozdrówcie Asynkryta, Flegonta,
Hermesa, Patrobę, Hermasa i braci, którzy są z nimi. Pozdrówcie Filologa i
Julię, Nereusza i siostrę jego, i Olimpasa, i wszystkich świętych, którzy są z
nimi. Pozdrówcie jedni drugich pocałunkiem świętym. Pozdrawiają was wszystkie
zbory Chrystusowe.” (Rz 16,3-16 BW).