Tekst przewodni: Gal 3,22
„Lecz Pismo głosi, że wszystko
poddane jest grzechowi, aby to, co było obiecane, dane było na podstawie wiary
w Jezusa Chrystusa tym, którzy wierzą.” (Gal 3,22 BW);
„Lecz Pismo stwierdza, że wszystko
znalazło się pod panowaniem grzechu. Tak obietnica miała stać się udziałem
wiernych przez wiarę w Jezusa Chrystusa.” (Gal 3,22 Kow);
„Lecz Pismo wyraźnie mówi, że
cała ludzkość znajduje się pod władzą grzechu, aby obietnica objęła swym
zasięgiem, dzięki wierze w Jezusa Chrystusa, wszystkich, którzy mają wiarę.”
(Gal 3,22 BR);
„Pismo Święte głosi, że wszystko
znalazło się w mocy grzechu, aby obietnica stała się udziałem wierzących w
Jezusa Chrystusa, na podstawie ich wiary.” (Gal 3,22 Przekład Współczesny).
1. O jakiej obietnicy wspomina
ap. Paweł?
Rz 11,25-27; Iz 59,20
„Nie chcę jednak, bracia,
pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy - byście o sobie nie mieli
zbyt wysokiego mniemania - że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do
czasu, gdy wejdzie [do Kościoła] pełnia pogan. I tak cały Izrael będzie
zbawiony, jak to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci
nieprawości od Jakuba. I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich
grzechy.” (Rz 11,25-27 BT);
„Nie chciałbym, bracia - byście
nie byli zbyt zadufani w sobie utrzymywać was w nieświadomości co do tej oto
tajemnicy: Zatwardziałość części Izraela będzie trwała tak długo, jak długo nie
nawrócą się w całej pełni poganie. I w ten sposób cały Izrael osiągnie zbawienie,
zgodnie z tym, co zostało napisane: Z Syjonu przyjdzie Zbawiciel i odwróci
bezbożność od Jakuba. I takie zawrę z nimi przymierze, gdy zgładzę ich
grzechy.” (Rz 11,25-27 BR);
„Ale na Syjon przyjdzie jako
Zbawca i do tych spośród Jakuba, co się nawrócili z grzechu - taki wyrok
Jahwe.” (Iz 59,20 BP);
„I przyjdzie Syjonowi odkupiciel, i tym, którzy się
wracają od nieprawości w Jakubie, mówi Pan.” (Iz 59,20 JW).
2. Co przemawia przeciw, a co
za Izraelem?
Rz 11,28-29
„Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi
Bożymi dla waszego dobra, lecz co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na
praojców. Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże.” (Rz 11,28-29 BW);
„Oni to - w stosunku do ewangelii
- są wrogami ze względu na was, ze względu jednak na wybór są umiłowani dzięki
patriarchom. Nieodwołalne bowiem są dary i powołanie Boże.” (Rz 11,28-29 BP);
„A tak według Ewangielii
nieprzyjaciółmi są dla was; lecz według wybrania są miłymi dla ojców. Albowiem
darów swoich i wezwania Bóg nie żałuje.” (Rz 11,28-29 BG).
3. Czy tylko Izrael był
nieposłuszny?
Rz 11,30-32
„Bo jak i wy niegdyś byliście
nieposłuszni Bogu, a teraz — z powodu ich nieposłuszeństwa — dostąpiliście
miłosierdzia, tak i oni teraz — gdy wy dostępujecie miłosierdzia — są
nieposłuszni, aby z kolei i oni mogli dostąpić miłosierdzia. Bóg bowiem
zniewolił wszystkich do nieposłuszeństwa, aby moc wszystkim okazać
miłosierdzie.” (Rz 11,30-32 BPD);
„Podobnie bowiem jak wy niegdyś
byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu ich nieposłuszeństwa
dostąpiliście miłosierdzia, tak i oni stali się teraz nieposłuszni z powodu
okazanego wam miłosierdzia, aby i sami mogli dostąpić miłosierdzia. Albowiem
Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie.”
(Rz 11,30-32 BT);
„Jak bowiem kiedyś wy byliście
nieposłuszni Bogu, teraz zaś wskutek ich nieposłuszeństwa dostąpiliście
miłosierdzia, tak też i oni stali się nieposłuszni, aby wam zostało zgotowane
miłosierdzie i aby i oni [teraz] miłosierdzia doznali. Dopuścił bowiem Bóg, że
wszyscy stali się nieposłuszni, aby z kolei wszystkim okazał swoje
miłosierdzie.” (Rz 11,30-32 BR);
„Jak bowiem kiedyś i wy nie
wierzyliście Bogu, a teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich
niedowiarstwa; tak i oni teraz nie uwierzyli w okazane wam miłosierdzie, aby i
oni miłosierdzia dostąpili. Zamknął bowiem Bóg wszystko w niedowiarstwie, aby
się nad wszystkimi zmiłował.” (Rz 11,30-32 JW).
4. Czy człowiek jest w stanie
poznać plany Boże?
Rz 11,33-36
„O głębokości bogactwa i
mądrości, i poznania Boga! Jakże niezbadane są wyroki jego i nie wyśledzone
drogi jego! Bo któż poznał myśl Pana? Albo któż był doradcą jego? Albo któż
wpierw dał mu coś, aby za to otrzymać odpłatę? Albowiem z niego i przez niego i
ku niemu jest wszystko; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen.” (Rz 11,33-36 BW);
„O głębokości bogactw, mądrości i
wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi!
Kto bowiem poznał myśl Pana, albo kto był Jego doradcą? Lub kto Go pierwszy
obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę? Albowiem z Niego i przez Niego, i dla
Niego [jest] wszystko. Jemu chwała na wieki! Amen.” (Rz 11,33-36 BT);
„O głębokości bogactwa, mądrości
i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i niepojęte Jego drogi. Któż
bowiem zdoła poznać zamysły Pana lub kto był kiedykolwiek Jego doradcą? Kto
wreszcie pierwszy obdarował czymś Pana, by mógł w zamian za to spodziewać się
zapłaty? Z Niego bowiem, przez Niego i dla Niego istnieje wszystko, Jemu chwała
na wieki. Amen.” (Rz 11,33-36 BR).
5. Jakie ofiary są miłe Bogu?
Rz 12,1-2
„Wzywam was tedy, bracia, przez
miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą
Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza. A nie upodabniajcie się do tego
świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli
rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe.” (Rz 12,1-2 BW);
„Tak więc proszę was, bracia, w
imię miłosierdzia, którym nas Bóg darzy, abyście chcieli składać samych siebie
jako ofiarę żywą, świętą i miłą Bogu. Taka tedy niech będzie wasza cześć
rozumnie okazywana Bogu. I nie postępujcie według wzorów tego świata, lecz
starajcie się o przemianę waszych myśli, żebyście mogli zrozumieć, czego Bóg od
was chce - co jest dobre, co miłe Bogu i co prawdziwie doskonałe.” (Rz 12,1-2
BR);
„Nawołuję więc was, bracia, przez
miłosierdzie Boże, abyście oddali się Bogu na ofiarę żywą, świętą i przyjemną -
będzie to wasza duchowa służba. Nie ulegajcie też obyczajom tego świata, lecz
przemieniajcie się, odnawiając waszego ducha, abyście umieli rozpoznać, co jest
wolą Bożą, co jest dobre, miłe Bogu i doskonałe.” (Rz 12,1-2 BP);
„Proszę was tedy usilnie,
bracia przez miłosierdzie boże, abyście wydawali ciała wasze na ofiarę żyjącą,
świętą, przyjemną Bogu, na rozumną służbę waszą. A nie upodabniajcie się do
tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnowę umysłu waszego, abyście
doświadczali, która jest wola boża dobra i przyjemna i doskonała.” (Rz. 12,1-2
JW);
„Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała
wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszę. A nie
przypodobywajcie się temu światu, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu
waszego na to, abyście doświadczyli, która jest wola Boża dobra, przyjemna i doskonała.”
(Rz 12,1-2 BG).