„Powiada bowiem Pismo: Każdy, kto
w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.” (Rz 10,11 BW).
1. Czym różni się
sprawiedliwość z uczynków od tej z wiary?
Rz 10,5-7; 5 Moj 30,12
„Tak bowiem Mojżesz pisze o
usprawiedliwieniu, które jest z zakonu: Człowiek, który spełnił zakon, przezeń
żyć będzie. A usprawiedliwienie, które jest z wiary, tak mówi: Nie mów w sercu
swym: Kto wstąpi do nieba? To znaczy, aby Chrystusa sprowadzić na dół; albo:
Kto zstąpi do otchłani? To znaczy, aby Chrystusa wywieść z martwych w górę.”
(Rz 10,5-7 BW);
„Albowiem o sprawiedliwości, jaką
daje Prawo, pisze Mojżesz: Kto je wypełnił, osiągnie przez nie życie.
Sprawiedliwość zaś osiągana przez wiarę tak powiada: Nie mów w sercu swoim:
Któż zdoła wstąpić do nieba? - oczywiście po to, by Chrystusa stamtąd
sprowadzić na ziemię, albo: Któż zstąpi do Otchłani? - oczywiście po to, by
Chrystusa wyprowadzić spośród umarłych.” (Rz 10,5-7 BT);
„Już bowiem sam Mojżesz
powiedział, że jeśli ktoś wypełnia sprawiedliwość Prawa, w sprawiedliwości owej
będzie miał życie. A sprawiedliwość, którą się osiąga przez wiarę, tak poucza:
Nie mów w sercu twoim: Któż zdoła wstąpić do nieba? - po to, by sprowadzić
stamtąd Chrystusa. Albo: Kto zstąpi do otchłani? - po to, by wyprowadzić
Chrystusa spośród umarłych.” (Rz 10,5-7 BR);
„Nie jest w niebie, żebyś rzekł:
Któż nam wstąpi do nieba, a wziąwszy je, przyniesie do nas, i opowie je nam,
abyśmy je pełnili?” (5 Moj 30,12 BG);
„Nie jest w niebiosach, by można
było powiedzieć: „Któż dla nas wstąpi do nieba i przyniesie je nam, a będziemy
słuchać i wypełnimy je”. (5 Moj 30,12 BT);
„Nie na niebie ono, żebyś rzekł:
któż wstąpi dla nas do nieba, aby go nam dostał, i obwieścił je, abyśmy je
pełnili.” (5 Moj 30,12 Tora I. Cylkowa).
2. Co jest potrzebne
człowiekowi do zbawienia?
Rz 10,8-10; 5 Moj 30,14
„Lecz cóż powiada? „Blisko ciebie
jest słowo, w ustach twoich i w sercu twoim”. Jest to właśnie słowo, w które
wierzymy i które głosimy. Jeśli więc uroczyście wyznasz ustami swymi, że Jezus
jest Panem, i sercem swoim uwierzysz, że Bóg spowodował Jego zmartwychwstanie,
otrzymasz zbawienie. Wiara przyjęta sercem prowadzi do usprawiedliwienia,
uroczyste zaś wyznanie jej ustami prowadzi ku zbawieniu.” (Rz 10,8-10 BP);
„Ale cóż mówi: Blisko ciebie jest
to słowo, jest na twoich ustach i w twoim sercu. Jest to głoszone przez nas
słowo wiary. Tak więc jeśli ustami twoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i całym
sercem uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił, będziesz zbawiony. W sercu bowiem
wyznaje się wiarę, która wiedzie do usprawiedliwienia, ustami zaś głosząc ją
osiąga się zbawienie.” (Rz 10,8-10 BR);
„Ale cóż powiada Pismo? „Blisko jest słowo w ustach twoich
i w sercu twoim,” to znaczy słowo wiary, które głosimy. Jeśli bowiem wyznałbyś
ustami swoimi Pana Jezusa i uwierzył w sercu swoim, że go Bóg wzbudził z
martwych, zbawiony będziesz. Sercem bowiem wierzy się ku sprawiedliwości,
ustami zaś wyznaje się ku zbawieniu.” (Rz 10,8-10 JW);
„Słowo to
bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł
wypełnić.” (5 Moj 30,14 BT);
„Ale bardzo
blisko ciebie jest to słowo, w uściech twoich i w sercu twojem, abyś je
czynił.” (5 Moj 30,14 BG);
„Lecz nader
bliskiem tobie słowo to: w ustach ono twoich, i w sercu twojem, abyś je
pełnił!” (5 Moj 30,14 Tora I. Cylkowa).
3. Jak
bogaty w miłość jest nasz Zbawiciel?
Rz 10,11-13; Iz 28,16
„Gdyż Pismo
mówi: Każdy, kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony. Nie ma bowiem różnicy
między Żydem a Grekiem, gdyż (jeden i) ten sam jest Pan wszystkich, hojny dla
wszystkich, którzy Go wzywają. Bo każdy, kto by wezwał imienia Pana, będzie
zbawiony.” (Rz 10,11-13 BPD);
„Mówi przecież
Pismo: Nie będzie zawstydzony nikt, kto wierzy w Niego. Tak więc nie ma już
różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż jeden jest Pan wszystkich, obfitujący w
bogactwa dla wszystkich, którzy wzywają Jego imienia. Każdy zaś, kto będzie
wzywał imienia Pańskiego, osiągnie zbawienie.” (Rz 10,11-13);
„Dlatego tak
mówi Pan Bóg: Kładę na Syjonie węgielny kamień szczególnie trwały, wyszukany
kamień, fundament kładę pewny, niewzruszony. Kto wierzy, zaprawdę nie upadnie
nigdy.” (Iz 28,16 BR);
„Dlatego tak mówi Pan, Jahwe: - Oto Ja kładę na Syjonie
kamień, kamień wypróbowany, drogocenny kamień węgielny, utwierdzony jako
fundament. Kto weń wierzy, ten się nie zachwieje.” (Iz 28,16 BP);
„Przeto tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja kładę na Syjonie
kamień, kamień dobrany, węgielny, cenny, do fundamentów założony. Kto wierzy,
nie potknie się.” (Iz 28,16 BT).
4. Kiedy ludzie będą mogli wzywać Pana?
Rz 10,14-15
”Jakże tedy będą wzywać Tego, w którego nie uwierzyli?
Albo jak uwierzą w Tego, o którym nie słyszeli? Lecz jak będą mogli usłyszeć,
jeśli im nikt [Jego] nie głosi? A jak znów mają głosić, skoro nie zostali
posłani? - według tego, co jest napisane: Jakże piękne są stopy tych, którzy
zwiastują dobrą nowinę!” (Rz 10,14-15 BR);
„Jakże więc będą Wzywać tego, w którego nie uwierzyli?
Albo jak uwierzą temu, którego nie słyszeli. A jak usłyszą bez przemawiającego?
Lecz jak będą nauczać, jeśliby nie byli posłani? Jak napisano: „Jak śliczne
nogi opowiadających pokój, opowiadających dobra!” (Rz 10,14-15 JW).
5. Jaka przestroga zawarta jest w Słowie Bożym dla
tych, którzy odrzucają nauki Ewangelii?
Rz 10,16-21
„Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem
mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z
tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc:
czy może nie słyszeli? Ależ tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na
krańce świata ich słowa. Pytam dalej: czyż Izrael nie zrozumiał? Mojżesz mówi:
Wzbudzę w was zawiść do tego, który nie jest ludem, wzniecę w was gniew do ludu
nierozumnego. Izajasz zaś odważa się powiedzieć: Dałem się znaleźć tym, którzy
mnie nie szukali, objawiłem się tym, którzy o Mnie nie pytali. A do Izraela
mówi: Cały dzień wyciągałem ręce do ludu nieposłusznego i opornego.” (Rz
10,16-21 BT);
„Lecz nie wszyscy dali posłuch dobrej nowinie; mówi
bowiem Izajasz: Panie! Któż uwierzył zwiastowaniu naszemu? Wiara tedy jest ze
słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe. Ale mówię: Czy nie słyszeli?
Ależ tak: Po całej ziemi rozległ się ich głos, a słowa ich dotarły aż do
krańców ziemi. Ale mówię: Czy Izrael nie zrozumiał? Jako pierwszy Mojżesz
powiada: Przez naród, który nie jest narodem, wzbudzę w was zawiść, przez naród
nierozumny przyprowadzę was do gniewu. A Izajasz waży się nawet powiedzieć:
Dałem się znaleźć tym, którzy mnie nie szukali, objawiłem się tym, którzy o
mnie nie pytali. A do Izraela powiada: Cały dzień wyciągałem ręce swoje do ludu
nieposłusznego i opornego.” (Rz 10,16-21 BW);
„Nie wszyscy jednak dali posłuch ewangelii. Izajasz
bowiem mówi: „Panie, któż uwierzył naszemu nauczaniu”. Wiara więc rodzi się z
przyjęcia słowa, a przyjęcie to następuje dzięki słowu samego Chrystusa.
Powiadam jednak: Czyż nie mieli możności usłyszeć? - Bynajmniej. „Po całej
ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa”. Pytam jednak: Czyż
Izrael nie zrozumiał? Już Mojżesz powiada: „Przywiodę was do zazdrości z powodu
ludu, który nie jest moim, przywiodę was do gniewu wobec niemądrego ludu”.
Izajasz natomiast nie lęka się powiedzieć: „Znaleźli Mnie ci, którzy Mnie nie
szukali, objawiłem się tym, którzy nie pytali o Mnie”. O Izraelu zaś mówi:
„Przez cały dzień wyciągałem ręce do ludu, który nie pozwala się pouczyć i
który Mi się sprzeciwia”.” (Rz 10,16-21 BP);
„Aleć nie wszyscy posłuszni byli Ewangielii; albowiem Izajasz mówi:
Panie! któż uwierzył kazaniu naszemu? Wiara tedy jest z słuchania, a słuchanie
przez słowo Boże. Ale mówię: Izali nie słyszeli? i owszem na wszystkę ziemię
wyszedł głos ich i na kończyny okręgu ziemi słowa ich. Ale mówię: Izali tego
nie poznał Izrael? Pierwszy Mojżesz mówi: Ja was do zawiści pobudzę przez
naród, który nie jest narodem, przez naród nierozumny rozdrażnię was. A Izajasz
śmiałości używając mówi: Jestem znaleziony od tych, którzy mnie nie szukali, i
jestem objawiony tym, którzy się o mnie nie pytali. Ale przeciwko Izraelowi
mówi: Cały dzień wyciągałem ręce moje do ludu upornego i sprzeciwiającego się.”
(Rz 10,16-21 BG).