Tekst przewodni: Obj 14,1
„Potem ujrzałem: A oto Baranek stoi na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące, mają imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach.” (Obj 14,1);
„I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syońskiej, a z nim sto czterdzieści i cztery tysiące, mających imię Ojca jego napisane na czołach swoich.” (Obj 14,1 BG).
1. Jakie świadectwo złożył Jan Chrzciciel o Jezusie?
Jan 1,29; Iz 53,7; Obj 5,9
„A nazajutrz zobaczył [Jan] nadchodzącego ku niemu Jezusa i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.” (Jan 1,29 BR);
„Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich.” (Iz 53,7 BT);
„Obchodzono się z Nim okrutnie, ale się nie wzbraniał i nawet nie zamierzał otworzyć ust swoich. Był jak baranek na zabicie wiedziony, jak owieczka nie opierająca się tym, którzy ją strzygą, tak On nie otwierał ust swoich.” (Iz 53,7 BR);
„Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.” (Iz 53,7 BW);
„Ofiarowany był, gdyż sam chciał, i nie otworzył ust swoich; jak owca na zabicie wiedziony będzie i jak baranek przed strzygącym go zamilknie, a nie otworzy ust swoich.” (Iz 53,7 JW);
„I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godny jesteś wziąć zwój i zdjąć jego pieczęcie, gdyż byłeś zabity i swoją krwią kupiłeś Bogu (ludzi) z każdego plemienia, języka, ludu i narodu.” (Obj 5,9 BPD);
„I taką nową pieśń śpiewają: „Godzien jesteś wziąć księgę i otworzyć jej pieczęcie, bo zostałeś zabity i nabyłeś dla Boga swoją krwią ludzi z każdego pokolenia, różnojęzycznych narodów i ludów,” (Obj 5,9 BP).
2. Jakie cechy miała ofiara Jezusa, i co ją symbolizowało w czasach ST?
1 Ptr 1,19; Hbr 9,14
„Lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego.” (1 Ptr 1,19 BW);
„Ale drogocenna Krew Chrystusa - Baranka niepokalanego i bez skazy.” (1 Ptr 1,19 BP);
„To o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu.” (Hbr 9,14 BT);
„Jakże daleko więcej krew Chrystusa, który przez Ducha Świętego samego siebie bez skazy ofiarował Bogu, oczyści sumienie nasze z uczynków martwych, abyśmy służyli Bogu żyjącemu?” (Hbr 9,14 JW).
3. Jaką moc ma krew „ofiarnego” Baranka?
Obj 7,14.15; 12,11
„Wówczas ja odpowiedziałem mu: Panie, ty wiesz przecież. A on rzekł do mnie: Są to ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku; opłukali swoje szaty i wybielili je w krwi Baranka. Dlatego stoją przed tronem Boga, służąc Mu w Jego świątyni we dnie i w nocy. A Ten, który zasiada na tronie, rozciągnie nad nimi swój namiot.” (Obj 7,14.15 BR);
„I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka. (15) Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją.” (Obj 7,14.15 BW);
„Odpowiedziałem mu: „Panie mój! Ty to wiesz”. A on rzekł do mnie: „To są ci, którzy przyszli z wielkiej udręki. Obmyli swe szaty i wybielili je w krwi Baranka. Dlatego stoją przed tronem Boga i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego. A ten, który siedzi na tronie, zstąpi na nich, aby mieszkać z nimi.” (Obj 7,14.15 Kow);
„A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa, i nie umiłowali życia swego aż do śmierci.” (Obj 12,11 BP);
„Zwyciężyli go mocą krwi Baranka i mocą słowa, któremu świadectwo dali; a życie swe cenili tak mało, że woleli raczej śmierć.” (Obj 12,11 Kow);
„Oni zaś odnieśli zwycięstwo dzięki krwi Baranka oraz dzięki słowu swojego świadczenia. Nie trzymali się uporczywie swojego życia, lecz [dobrowolnie] poszli na śmierć.” (Obj 12,11 BR);
„A oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo świadectwa swojego, i nie pokochali swojej duszy aż do śmierci.” (Obj 12,11 BPD).
4. Jakich ludzi Biblia określa mianem „świętych”?
Obj 19,7-9; Łuk 14,15; 13,29
„Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego Małżonka się przystroiła, i dano jej odziać się w bisior lśniący i czysty - bisior bowiem oznacza sprawiedliwe czyny świętych. I mówi mi: „Napisz: Szczęśliwi, którzy są wezwani na ucztę weselną Baranka!” I mówi mi: „Te prawdziwe słowa są Boże”.” (Obj 19,7-9 BP);
„Weselmy się i radujmy się, i oddajmy mu chwałę, gdyż nastało wesele Baranka, i oblubienica jego przygotowała się; i dano jej przyoblec się w czysty, lśniący bisior, a bisior oznacza sprawiedliwe uczynki świętych. I rzecze do mnie: Napisz: Błogosławieni, którzy są zaproszeni na weselną ucztę Baranka. I rzecze do mnie: To są prawdziwe Słowa Boże.” (Obj 19,7-9 BW);
„Gdy to usłyszał jeden ze współbiesiadników, rzekł do niego: Błogosławiony ten, który będzie spożywał chleb w Królestwie Bożym.” (Łuk 14,15 BW);
„Słysząc to, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: „Szczęśliwy jest ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym.” (Łuk 14,15 BT);
„I przyjdą ze wschodu i z zachodu, z północy i z południa i zasiądą do stołu w królestwie Bożym.” (Łuk 13,29 BP);
„Tedy się ich wiele zejdzie od wschodu i od zachodu słońca. Od północy i od południa, a będą siedzieć w Królestwie Bożym.” (Łuk 13,29 BB).
5. Jak nazywa Jezus prawdziwie wierzących i jakie zadanie mają oni do spełnienia?
Jan 21,15; 1 Ptr 5,2-4; Łuk 10,3.4
„Kiedy więc zjedli, Jezus mówi do Szymona Piotra: - Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej niż ci? Mówi Mu (Piotr): - Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Mówi mu: - Paś moje baranki.” (Jan 21,15 BP);
„Gdy więc spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, miłujesz mnie więcej niż ci? Rzekł mu: Tak, Panie! Ty wiesz, że cię miłuję. Rzecze mu: Paś owieczki moje.” (Jana 21,15 BW);
„Paście powierzoną wam trzodę Bożą, czuwając nad nią, nie z przymusu, lecz z oddaniem, po Bożemu, nie dla brudnego zysku, lecz ze szczerej chęci, i nie jak ci, którzy dają odczuć swą władzę nad wspólnotami, ale jak ci, którzy stanowią wzór dla trzody. A gdy zjawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.” (1 Ptr 5,2-4 BP);
„Pilnujcie trzody Bożej, która jest przy was. Czyńcie to nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak tego pragnie Bóg; nie dla brudnego zysku, lecz bezinteresownie, z całym oddaniem się; nie jak ci, którzy swoją władzą uciskają gminy, lecz będąc zawsze przykładem dla owczarni. [Jeśli tak będziecie postępować] to gdy przyjdzie Najwyższy Pasterz, otrzymacie w nagrodę nie więdnący wieniec chwały.” (1 Ptr 5,2-4 BR);
„Paście stado Boga, które jest między wami, doglądając go nie z przymusu, ale chętnie, po Bożemu, nie ze względu na brudny zysk, lecz z oddaniem, nie jako (ludzie), którzy sobie podporządkowują przydzielonych, lecz jako ci, którzy stają się wzorem stada. A gdy się ukaże Arcypasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.” (1 Ptr 5,2-4 BPD);
„Idźcie, oto posyłam was jak owce między wilki. Nie bierzcie ze sobą ani trzosu, ani torby podróżnej, ani sandałów i nikogo nie pozdrawiajcie po drodze.” (Łuk 10,3.4 BR);
BARANEK BOŻY (Video)