Tekst przewodni: Efez 1,3
„Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios.” (Ef 1,3 BW);
„Niech będzie błogosławiony Bóg, Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z wysokości niebios obsypał nas wszelkim błogosławieństwem duchowym w Chrystusie.” (Ef 1,3 BP).
1. Czym jest uwarunkowane Boże błogosławieństwo?
5 Mjż 14,28-29; 15,7-11; Mat 5,7
„Pod koniec trzech lat odłożysz wszystkie dziesięciny z plonu trzeciego roku i zostawisz w twych bramach. Wtedy przyjdzie lewita, bo nie ma działu ani dziedzictwa z tobą, obcy, sierota i wdowa, którzy są w twoich murach, będą jedli i nasycą się, aby ci błogosławił Pan, Bóg twój, w każdej pracy twej ręki, której się podejmiesz.” (5 Mjż 14,28-29 BT);
„Pod koniec trzeciego roku odłożysz całą dziesiątą część zbiorów z tego roku i przechowasz w swoich osiedlach. I przyjdzie Lewita nie mający działu i dziedzictwa razem z tobą, i cudzoziemiec, sierota i wdowa, mieszkający w twych osiedlach, i będą jedli do sytości, aby twój Bóg, Jahwe, szczęścił ci w każdej pracy, którą będziesz wykonywał.” (5 Mjż 14,28-29 BP);
„Jeśli u ciebie, w jednym z twych osiedli w kraju, który daje ci Jahwe, twój Bóg, znajdzie się ubogi spośród twych braci, nie będziesz miał nieczułego serca i nie zamkniesz swej dłoni przed twoim ubogim współbratem. Raczej szeroko roztwórz swe dłonie i chętnie użycz mu tego, czego brak właśnie odczuwa. Bacz pilnie, aby nie zrodziła się w tobie bezecna myśl: "zbliża się już siódmy rok, rok darowania [długów]" - i abyś nie spojrzał nieżyczliwym okiem na twego ubogiego współbrata, nic mu nie dając; gdy będzie on wzywał Jahwe przeciw tobie, będzie ci to poczytane za grzech. Daj mu więc szczodrze, nie bolejąc w sercu nad tym datkiem, bo właśnie dzięki temu twój Bóg, Jahwe, będzie ci błogosławił w każdej twej pracy i przedsięwzięciu. Ubogich w tym kraju nigdy całkiem nie zabraknie i dlatego daję ci to polecenie: roztwórz szeroko dłonie dla brata twego znajdującego się w potrzebie i dla ubogich w twoim kraju.” (5 Mjż 15,7-11 BP);
„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.” (Mat 5,7 BT);
„Szczęśliwi miłosierni, albowiem dostąpią miłosierdzia.” (Mat 5,7 BP);
„Szczęśliwi, którzy są wrażliwi na cudzą niedolę, bo sami doznają współczucia” (Mat 5,7 Przekład Współczesny).
2. W jaki sposób Izraelici mieli okazać swoją wdzięczność za odbierane błogosławieństwa?
5 Mjż 16,15-17
„Siedem dni Panu, Bogu twemu, święta obchodzić będziesz na miejscu, które obierze Pan, i błogosławić ci będzie Pan, Bóg twój, we wszech urodzajach twoich i we wszelkiej pracy rąk twoich, i będziesz w radości. - Trzykroć do roku ukaże się każdy mężczyzna twój przed obliczem Pana, Boga twego, na miejscu, które obierze: na Święto Przaśników, na święto Tygodni i na święto Kuczek. Nie ukaże się nikt przed Panem z próżnymi rękoma, ale każdy ofiaruje wedle tego, co będzie miał, w miarę błogosławieństwa Pana, Boga swego, którego mu użyczy.” (5 Mjż 16,15-17 JW);
„Przez siedem dni będziesz świętował na cześć twego Boga, Jahwe, na tym miejscu, które Jahwe obierze. Albowiem Bóg twój, Jahwe będzie ci błogosławił we wszystkich twych zbiorach i we wszystkich pracach twych rąk, abyś doznał pełnej radości! Trzy razy do roku każdy mężczyzna pokaże się przed twoim Bogiem, Jahwe, na miejscu, które On wybierze: w Święto Przaśników, Święto Tygodni i Szałasów. A niech nikt nie pokazuje się przed Jahwe z próżnymi rękoma! Każdy przyniesie dar według swych możliwości, zgodnie z błogosławieństwem, jakiego mu udzielił twój Bóg, Jahwe.” (5 Mjż 16,15-17 BP).
3. W jaki sposób król Dawid z całym ludem błogosławił Pana?
1 Kron 29,20-22
„Następnie przemówił Dawid do całego zgromadzenia:
- Błogosławcie teraz Jahwe, Bogu naszemu!
I błogosławiło całe zgromadzenie Jahwe, Bogu ojców swoich, a pochyliwszy się oddali pokłon Jahwe i królowi. Następnie złożyli dla Jahwe ofiary: ofiarowano nazajutrz jako całopalenie dla Jahwe tysiąc młodych wołów, tysiąc baranów i tysiąc jagniąt wraz z ofiarami z płynów i mnóstwo innych [ofiar] za całego Izraela. Jedli też i pili przed obliczem Jahwe owego dnia z wielką radością. Obwołali po raz drugi Salomona, syna Dawida, królem i namaścili go dla Jahwe na władcę, a Cadoka na kapłana.” (1 Kron 29,20-22 BP).
4. W jaki sposób uczynił to Ezdrasz?
Neh 8,5-6
„Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu - znajdował się bowiem wyżej niż cały lud; a gdy ją otworzył, cały lud się podniósł. I Ezdrasz błogosławił Pana, wielkiego Boga, a cały lud z podniesieniem rąk swoich odpowiedział: «Amen! Amen!» Potem oddali pokłon i padli przed Panem na kolana, twarzą ku ziemi.” (Neh 8,5-6 BT);
„Ezdrasz otworzył Księgę na oczach całego ludu, stał bowiem wyżej od niego. A skoro ją rozwarł, powstał wszystek lud. A kiedy Ezdrasz wielbił Jahwe, wielkiego Boga, cały lud ze wzniesionymi rękoma odpowiadał: "Amen, Amen", po czym pochylał się w pokłonie i upadał na twarz przed Jahwe.” (Neh 8,5-6 BP);
„Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu - stał bowiem na podwyższeniu; kiedy zaś ją otworzył, wszyscy zebrani wstali. Ezdrasz oddał chwałę Jahwe, wielkiemu Bogu, a cały lud, wyciągając ku górze ręce, odpowiedział: Amen, Amen! Potem skłonili się nisko i upadli na twarz przed Jahwe.” (Neh 8,5-6 BR).
Uwaga: Czytając r. 8 do końca widzimy. Jak wiele powodów do uwielbienia Stwórcy miał naród izraelski. Patrząc na nasze obecne życie i cofając się myślami wstecz, stwierdzamy, że my również mamy bardzo wiele powodów, aby błogosławić Pana.
5. Jak pomimo ogromnego cierpienia, wielbił Pana mąż Boży, Job?
Job 1,20-22
„Wówczas Job wstał, rozdarł szatę swoją, ogolił głowę, rzucił się na ziemię i tak pozostał. Po czym rzekł:
- Nagi wyszedłem z łona matki mojej i nagi tam powrócę. Jahwe dał i Jahwe wziął, niech będzie błogosławione imię Jahwe.
Z okazji tego wszystkiego Job nie zgrzeszył ani nie uskarżał się na Boga.” (Job 1,20-22 BP);
„Pokłonił się, i rzekł: "Nago wyszedłem z żywota matki mojej i nago się tam wrócę; Pan dał, Pan wziął jak się Panu podobało, tak się stało; niech będzie imię Pańskie błogosławione!" W tym wszystkim nie zgrzeszył Job usty swymi i nic głupiego nie wyrzekł przeciw Bogu.” (Job 1,20-22 JW).
6. Jakimi słowami błogosławił Pana, napełniony Duchem Świętym Zachariasz?
Łuk 1,67-70
„A Zachariasz, ojciec jego, napełniony Duchem Świętym wyrzekł te prorocze słowa: "Błogosławiony Pan, Bóg Izraela! Wejrzał na lud swój i wybawił go. Wzbudził nam zbawcę potężnego w domu Dawida, sługi swego, tak jak to przyrzekł od dawien dawna przez usta swych świętych proroków.” (Łuk 1,67-70 Kow);
„A Zacharyjasz, ojciec jego, napełniony będąc Duchem Świętym, prorokował mówiąc: Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraelski, iż nawiedził i sprawił odkupienie ludowi swojemu; I wystawił nam róg zbawienia w domu Dawida, sługi swego, Tak jako mówił przez usta świętych proroków swoich, którzy byli od wieku.” (Łuk 1,67-70 BG);
„A jego ojciec Zachariasz został napełniony Duchem Świętym i przemówił z jego natchnienia: 'Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela', Albowiem spojrzał na swój lud i odkupił go. I zesłał Zbawiciela z domu swojego sługi, Dawida. Jak przez usta swoich świętych proroków powiedział od wieków.” (Łuk 1,67-70 BP);
„A Zachariasza, jego ojca, napełnił Duch Święty i tak prorokował: [Niech będzie pochwalony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził swój lud i sprawił (mu) okup], [i wzbudził nam róg wybawienia [tak jak zapowiedział przed wiekami przez usta swoich świętych proroków].” (Łuk 1,67-70 BPD).