Bóg, który błogosławi i jest błogosławiony (1)


Tekst przewodni: Gal 3,9


„Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary, dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem.” (Gal 3,9 BW).

1. Co uczynił Bóg zaraz po stworzeniu człowieka?
    1 Mjż 1,28

„I błogosławił im Bóg. I rzekł do nich: Płodni bądźcie i mnóżcie się; napełniajcie ziemię i ujarzmiajcie ją. Władajcie rybami morza i ptactwem nieba, i wszelkim zwierzęciem, ruszającym się na ziemi.” (1 Mjż 1,28 BP);

„I pobłogosławił im, mówiąc: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się; zaludniajcie ziemię i bierzcie ją w posiadanie! Dla was są ryby w morzu, ptaki w powietrzu i wszelka istota żywa, która się porusza na ziemi.” (1 Mjż 1,28 BR).

Uwaga: Według świadectwa Słowa Bożego błogosławieństwo jest od samego początku czynnością i darem Boga. Boże błogosławieństwo rozciąga się na całe dzieło stworzenia. Pierwszą czynnością, jaką Bóg wykonuje w stosunku do człowieka jest udzielenie mu błogosławieństwa.

2. Co    było   następnym   obiektem   Bożego   błogosławieństwa,    jako   ukoronowanie   dzieła
    stworzenia?
    1 Mjż 2,2-3

„A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając.” (1 Mjż 2,2-3 BT);

„Dopełniwszy w dniu szóstym dzieła, nad którym się trudził, dnia siódmego odpoczywał Bóg po wszystkim, czego dokonał. Pobłogosławił też Bóg dzień siódmy i ustanowił go świętym na pamiątkę swojego odpoczynku po całym trudzie stwarzania.” (1 Mjż 2,2-3 BR);

„I dokonał Bóg w dzień siódmy dzieła swego, które uczynił; i odpoczął w dzień siódmy od wszelkiego dzieła, które sprawił. I błogosławił dniowi siódmemu, i uświęcił go, bo weń odpoczął od wszelkiego dzieła swego, które stworzył Bóg i wykonał.” (1 Mjż 2,2-3 JW).

3. Jakie kolejne postacie biblijne doświadczyły Bożego błogosławieństwa?
    1 Mjż 9,1; 12,1-3; 25,11

„Następnie pobłogosławił Bóg Noego i jego synów, mówiąc do nich: - Bądźcie płodni, mnóżcie się i zapełniajcie ziemię.” (1 Mjż 9,1 BP);

„Błogosławił Bóg Noego razem z jego synami, mówiąc: Bądźcie płodni, rozmnażajcie się i napełniajcie ziemię!” (1 Mjż 9,1 BR);

„Rzekł Jahwe do Abrama: - Wyjdź ze swego kraju, spośród grona krewnych, z domu ojca, do kraju, który ci wskażę. Chcę bowiem, by z ciebie powstał wielki naród, chcę ci błogosławić i rozsławić twoje imię: staniesz się błogosławieństwem! Będę błogosławił tych, którzy będą tobie błogosławili, a przeklnę - złorzeczących tobie. Przez ciebie dostąpią błogosławieństwa wszystkie pokolenia ziemi.” (1 Mjż 12,1-3 BP);

„I rzekł Pan do Abrama: Wynijdź z ziemi twej, i od rodziny twojej, i z domu ojca twego, do ziemi, którąć pokażę. A uczynię cię w naród wielki, i będęć błogosławił, i uwielbię imię twoje, i będziesz błogosławieństwem. I będę błogosławił błogosławiącym tobie; a przeklinające cię przeklinać będę: i będą błogosławione w tobie wszystkie narody ziemi.” (1 Mjż 12,1-3 BG);

„I rzekł Wiekuisty do Abrama: Wyjdź z ziemi twojej i z ojczyzny twojej, i z domu ojca twojego, do ziemi, którą ci wskażę. A uczynię cię narodem wielkim, i pobłogosławię cię, i wywyższę imię twoje, i będziesz błogosławieństwem. I pobłogosławię błogosławiących tobie, a przeklinającego cię, przeklnę, i błogosławić się będą tobą wszystkie plemiona ziemi.” (1 Mjż 12,1-3 B.Hebr. I.Cylkowa);

„Po śmierci Abrahama Bóg błogosławił jego synowi Izaakowi. Izaak zamieszkał zaś przy studni Lachaj-Roj.” (1 Mjż 25,11 BP);

„Po śmierci Abrahama błogosławił Bóg Izaakowi, synowi jego. Izaak zamieszkał przy studni zwanej Studnią Żyjącego, który mnie widzi.” (1 Mjż 25,11 BW).

4. Kto często pośredniczy w udzielaniu błogosławieństwa?
    1 Mjż 9,24-27; 14,18-20; 28,1-4

„Kiedy Noe obudził się po winie i dowiedział się, jak z nim postąpił jego młodszy syn, rzekł:
- Przeklęty niech będzie Kanaan! Niech będzie najniższym sługą swoich braci!
A potem dodał:
- Niech będzie błogosławiony Jahwe, Bóg Sema, a Kanaan niech będzie jego sługą. Niech Bóg rozprzestrzeni Jafeta; niech on zamieszka w namiotach Sema, Kanaan zaś niech będzie jego sługą.” (1 Mjż 9,24-27);

„Melchisedek zaś, król Salemu, wyniósł chleb i wino. A był on kapłanem Boga Najwyższego. I błogosławił mu, mówiąc: Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, stworzyciela nieba i ziemi! I niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który wydał nieprzyjaciół twoich w ręce twoje! A Abram dał mu dziesięcinę ze wszystkiego.” (1 Mjż 14,18-20 BW);

„Izaak wezwał wówczas Jakuba, pobłogosławił go, a potem dał mu polecenie, mówiąc: - Nie bierz żony spośród cór Kanaanu! Gotuj się, ruszaj do Paddan-Aram, do domu Batuela, ojca twojej matki. Stamtąd, spośród córek Labana, brata twojej matki, weź sobie żonę. A Bóg Wszechmocny niech ci błogosławi, niech cię uczyni płodnym i rozmnoży cię, abyś był [ojcem] wielu narodów. Niech także tobie i twemu przyszłemu potomstwu udzieli błogosławieństwa Abrahamowego, abyś posiadł na własność kraj, w którym jesteś przychodniem, a który Bóg dał Abrahamowi.” (1 Mjż 28,1-4);

„I wezwał Ic’hak Jakóba, i pobłogosławił go, i przykazał mu, i rzekł do niego: „Nie pojmiesz żony z pośród córek Kanaanu. Powstań, idź do Paddan-Aram, do domu Bethuela, ojca matki twojej, a pojmij sobie ztamtąd żonę, z pośród córek Labana, brata matki twojej. A Bóg wszechpotężny niechaj błogosławi tobie, i rozpleni cię i rozmnoży cię, aby powstał z ciebie zbór ludów. I niechaj da ci błogosławieństwo Abrahama, tobie i potomstwo twojemu z tobą, abyś posiadł ziemię pobytu twojego, którą oddał Bóg Abrahamowi!” (1 Mjż 28,1-4 B.Hebr. I.Cylkowa).

Uwaga: Nosicielem i dawcą błogosławieństwa jest zawsze Bóg, chociaż jego przekazicielem jest człowiek. Błogosławieństwo oznacza czasem również sowity dar materialny.

5. Czy ktokolwiek może stanąć na przeszkodzie błogosławieństwu Bożemu?
    4 Mjż 23,16-20; 5 Mjż 23,6

„I Jahwe spotkał się z Balaamem, i udzielił mu pewnej wiadomości, mówiąc:
- Wróć do Balaka i oznajmij [mu] to. Powrócił więc do niego; ten zaś stał przy swoim całopaleniu wraz z książętami moabskimi.
I spytał go Balak:
- Cóż powiedział Jahwe?
Wtedy Balaam wygłosił swoją przypowieść tymi słowy: Powstań, Balaku, i słuchaj! Słuchaj mnie z uwagą, synu Cippora! Bóg - to nie człowiek, aby miał zwodzić, to nie syn człowieczy, by miał żałować [czynu]! Czy On wyrzekł coś, co się nie ziściło? Czy powiedział - a nie spełniło się? Oto poruczono mi błogosławić. On pobłogosławił, ja zmienić nie mogę.” (4 Mjż 23,16-20 BP);

„I przyszedł Jahwe na spotkanie z Balaamem, i włożył w jego usta swoje słowa i powiedział: Wróć do Balaka i przemów do niego. Wrócił tedy i zobaczył Balaka stojącego razem ze wszystkimi przywódcami Moabu przy swojej ofierze całopalenia. I zapytał Balak: Cóż powiedział Jahwe? A Balaam odrzekł na to: Powstań Balaku i posłuchaj, nadstaw swoich uszu, synu Sippora: Bóg nie jest jak człowiek, który kłamie, ani jak syn ludzki, który zmienia zdanie. Czyż On mówi coś, a potem tego nie czyni? Czy On zapowiada coś, a później tego nie wypełnia? Otóż ja otrzymałem polecenie, abym błogosławił. On sam pobłogosławił, ja tego nie odwołam.” (4 Mjż 23,16-20 BR);

„I zaszedł mu Pan, i włożył słowo w usta jego, i rzekł: Wróć się do Balaka i to mówić mu będziesz. Wróciwszy się znalazł go stojącego u całopalenia swego, i książąt Moabitów z nim. A Balak do niego: Co, rzecze, mówił Pan? On zaś podjąwszy swą przypowieść rzekł: Stój, Balaku, a słuchaj; słysz, synu Seforów! Nie jest Bóg jak człowiek, aby kłamał, ani jak syn człowieczy, żeby się odmieniał. Rzekł tedy, a nie uczyni? Mówił, a nie wypełni? Ku błogosławieniu przywiedziony jestem, błogosławieństwa wstrzymać nie mogę.” (4 Mjż 23,16-20 JW);

„Lecz Pan, Bóg twój, nie chciał słuchać Balaama, i Pan, Bóg twój, zamienił przekleństwo względem ciebie na błogosławieństwo, bo Pan, Bóg twój, umiłował ciebie.” (5 Mjż 23,6 BT);

„Bóg twój, Jahwe, nie chciał jednak słuchać Balaama i zamienił złorzeczenie na błogosławieństwo, bo miłuje cię twój Bóg, Jahwe.” (5 Mjż 23,6 BR);

„Nie chciał Pan, Bóg twój, słuchać Balaama, i obrócił przekleństwo jego w błogosławieństwo dla ciebie.” (5 Mjż 23,6 JW).

6. Kto dostępuje błogosławieństwa Bożego wraz z wierzącym Abrahamem?
    Gal 3,8-9.14

„I dlatego Pismo widząc naprzód, że Bóg będzie czynił pogan sprawiedliwymi na mocy ich wiary, mówi o Abrahamie: W tobie będą błogosławione wszystkie narody. I dlatego wszyscy, którzy trwają w wierze, uczestniczą w błogosławieństwie danym Abrahamowi za to, że uwierzył.” (Gal 3,8-9 BR);

„I stąd Pismo widząc, że w przyszłości Bóg na podstawie wiary będzie dawał poganom usprawiedliwienie, już Abrahamowi oznajmiło tę radosną nowinę: W tobie będą błogosławione wszystkie narody. I dlatego tylko ci, którzy polegają na wierze, mają uczestnictwo w błogosławieństwie wraz z Abrahamem, który dał posłuch wierze.” (Gal 3,8-9 BT);

„Pismo zaś, które przewidywało, że Bóg z wiary będzie usprawiedliwiał pogan, już wcześniej ogłosiło Abrahamowi: [W tobie będą błogosławione wszystkie narody] Tak więc ci, którzy są z wiary, dostępują błogosławieństwa wraz z wierzącym Abrahamem.” (Gal 3,8-9 BPD);

„Stało się tak dlatego, aby zstąpiło błogosławieństwo na pogan w Jezusie Chrystusie, udzielone Abrahamowi i byśmy dzięki wierze otrzymali obiecanego Ducha.” (Gal 3,14 BP);

„Aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan i abyśmy przez wiarę otrzymali obiecanego Ducha.” (Gal 3,14 BT).