Lekcja 45 ------- 09.11.2019 r.
TEKSTY:
2Kor 1:3-4 bw
Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, Który pociesza nas we wszelkim utrapieniu naszym, abyśmy tych, którzy są w jakimkolwiek utrapieniu, pocieszać mogli taką pociechą, jaką nas samych Bóg pociesza.
1Tes 4:13-18 bw
A nie chcemy, bracia, abyście byli w niepewności co do tych, którzy zasnęli, abyście się nie smucili, jak drudzy, którzy nie mają nadziei.
Albowiem jak wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, tak też wierzymy, że Bóg przez Jezusa przywiedzie z nim tych, którzy zasnęli.
A to Wam mówimy na podstawie Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli.
Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie, Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem.
Przeto pocieszajcie się nawzajem tymi słowy.
2Kor 7:6-7 bw
Lecz Ten, który pociesza uniżonych, Bóg, pocieszył nas przez przybycie Tytusa; A nie tylko przez jego przybycie, lecz i przez pociechę, jakiej doznał u was, gdy opowiadał nam o waszej tęsknocie za nami, o waszej żałości i o waszej gorliwości względem mnie, tak iż jeszcze bardziej się radowałem.
Ps 77:3-7 bw
Szukam Pana w dniu mej niedoli, Ręka moja jest wyciągnięta w nocy i nie mdleje.
Dusza moja nie chce przyjąć pocieszenia.
Gdy wspominam o Bogu, jęczę, Gdy rozmyślam, duch mój omdlewa.
Sela.
Trzymałeś otwarte powieki oczu moich, abym nie spał, Byłem zaniepokojony, tak iż nie mogłem mówić.
Przywodzę na pamięć dni dawne, Wspominam lata odległe.
Rozważam w nocy w sercu, Rozmyślam i duch mój docieka:
Mt 26:36-45 bw
Wtedy idzie Jezus z nimi do ogrodu, zwanego Getsemane, i mówi do uczniów: Siądźcie tu, a Ja tymczasem odejdę tam i będę się modlił.
I wziął z sobą Piotra oraz dwóch synów Zebedeuszowych, i począł się smucić i trwożyć.
Wtedy mówi do nich: Smętna jest dusza moja aż do śmierci; pozostańcie tu i czuwajcie ze mną.
Potem postąpił nieco dalej, upadł na oblicze swoje, modlił się i mówił: Ojcze mój, jeśli można, niech mnie ten kielich minie; wszakże nie jako Ja chcę, ale jako Ty.
I wrócił do uczniów, i zastał ich śpiących, i mówił do Piotra: Tak to nie mogliście jednej godziny czuwać ze mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokuszenie; duch wprawdzie jest ochotny, ale ciało mdłe.
Znowu po raz drugi odszedł i modlił się, mówiąc: Ojcze mój, jeśli nie może mnie ten kielich minąć, żebym go pił, niech się stanie wola twoja.
I przyszedł znowu, i zastał ich śpiących, albowiem oczy ich były obciążone.
I zostawił ich, znowu odszedł i modlił się po raz trzeci tymi samymi słowami.
Wtedy przyszedł do uczniów i mówił do nich: Śpijcie dalej i odpoczywajcie, oto nadeszła godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.
1. Skąd czerpać siłę, aby móc pocieszać innych?
2. Jakie przekonanie jest niezbędne, gdy mamy pocieszać osobę w żałobie?
3. Jakiego wsparcia potrzebował Paweł i jak zareagował na przybycie Tytusa?
4. Czego doświadcza człowiek, który potrzebuje pocieszenia?
5. Jaki warunek należy spełnić, aby skutecznie pocieszać innych?
TEKSTY:
2Krn 35:2 bw
Wyznaczył wtedy kapłanów do ich czynności, zachęcając ich do służby w świątyni Pańskiej.
Dz 14:22 bw
Utwierdzając dusze uczniów i zachęcając, aby trwali w wierze, i mówiąc, że musimy przejść przez wiele ucisków, aby wejść do Królestwa Bożego.
Dz 15:31-32 bw
A gdy go przeczytali, uradowali się jego zachęcającą treścią.
Juda zaś i Sylas, którzy sami byli prorokami, licznymi kazaniami napominali i umacniali braci.
Dz 11:22-23 bw
Wieść o nich dotarła także do uszu zboru w Jerozolimie; wysłali więc do Antiochii Barnabę, Który, gdy tam przybył i ujrzał łaskę Bożą, uradował się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem trwali przy Panu.
1. Jakie różnice dostrzegasz miedzy pocieszaniem a zachęceniem?
2. Dlaczego motywacja jest ważna dla każdego człowieka?
3. Jakie są efekty motywowania i zachęcania siebie i innych?
4. Czy potrafisz zachęcać innych do dobrych rzeczy?