Lekcja 36 ------- 07.09.2019 r.
1.
TEKSTY: Mt 5,7; Przyp 11,17; Rz 12,17-21; Kol 3,13
„Błogosławieni
miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.” (Mt 5,7 BW);
„Człowiek
miłosierny dobrze się obchodzi z samym sobą, natomiast okrutnik
zadręcza własne ciało.” (Przyp 11,17 Pau);
„Mąż
dobry samemu sobie czyni dobrze, lecz mąż okrutny kaleczy własne
ciało.” (Przyp 11,17 BW);
„Nikomu
złem za złe nie odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wobec
wszystkich ludzi! Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy,
żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi! Umiłowani, nie wymierzajcie
sami sobie sprawiedliwości, lecz pozostawcie to pomście [Bożej]!
Napisano bowiem: Do Mnie należy pomsta. Ja wymierzę zapłatę -
mówi Pan - ale: Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód - nakarm
go. Jeżeli pragnie - napój go! Tak bowiem czyniąc, węgle żarzące
zgromadzisz na jego głowę. Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło
dobrem zwyciężaj!” (Rz 12,17-21 BT2);
„Znoście
jedni drugich i wybaczajcie sobie nawzajem, gdyby ktoś miał jakiś
żal do drugiego. Jak Pan wybaczył wam, tak i wy wybaczajcie jedni
drugim.” (Kol 3,13 BR).
1)
Kto odnosi korzyść z aktu przebaczenia?
2)
Co otrzymujemy od Boga, gdy wybaczamy tym, którzy nas skrzywdzili?
3)
Do czego powinien nas skłonić przykład Boga, który przebaczył
nam nasze winy?
4)
Jak funkcjonowałby zbór, gdyby wszyscy stosowali tę zasadę?
2.
TEKSTY: 1 Kor 5,1-7; 2 Kor 2,5-11; 1 Tes 5,14-15; 2 Tes 3,13-15
„Ogólnie
słyszy się o rozpuście wśród was i to takiej, jakiej się nie
spotyka nawet u pogan. Doszło do tego, że ktoś żyje z żoną
swego ojca. Wy zaś macie jeszcze odwagę unosić się pychą,
zamiast raczej okryć się wstydem i domagać się, aby usunięto
spośród was tego, który dopuścił się takiego czynu. Ja -
znajdując się wprawdzie daleko od was, ale obecny wśród was
duchowo - wydałem już wyrok na sprawcę tego występku, tak jakbym
znajdował się wśród was. W imię Pana naszego Jezusa: na waszym
zgromadzeniu, złączeni duchowo ze mną i z mocą Pana naszego
Jezusa, wydajcie tego człowieka szatanowi na zatracenie ciała, aby
duch dostąpił zbawienia w dniu Pana. To nie dobrze, że się
przechwalacie. Wyrzućcie więc stary kwas, abyście mogli się stać
"nowym ciastem", ponieważ jesteście wolni od kwasu.
Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha.” (1
Kor 5,1-7 BP);
„Jeśli
tedy ktoś zasmucił, to nie mnie zasmucił, lecz poniekąd — by
nie powiedzieć za wiele — was wszystkich. Takiemu wystarczy ta
kara, jaka została nałożona przez większość, Tak, że
przeciwnie, wy raczej powinniście przebaczyć mu i dodać otuchy,
aby go przypadkiem nadmiar smutku nie pochłonął. Dlatego proszę
was, abyście postanowili okazać mu miłość. Po to zresztą i
pisałem, aby was wypróbować, czy we wszystkim jesteście
posłuszni. Komu zaś wy coś przebaczacie, temu i ja; gdyż i ja,
jeżeli w ogóle miałem coś do przebaczenia, przebaczyłem ze
względu na was w obliczu Chrystusa, Aby nas szatan nie podszedł;
jego zamysły bowiem są nam dobrze znane."
(2 Kor 2,5-11 BW);
„Prosimy
was, bracia, upominajcie niekarnych, pocieszajcie małodusznych,
przygarniajcie słabych, a dla wszystkich bądźcie cierpliwi.
Uważajcie, aby nikt nie odpłacał złem za złe, zawsze usiłujcie
czynić dobrze sobie nawzajem i wobec wszystkich.” (1 Tes 5,14-15
BT2);
„Wy
natomiast, bracia, nie ustawajcie w szlachetnym postępowaniu. Jeśli
ktoś jest nieposłuszny naszemu słowu, [przekazanemu] w tym liście,
tego sobie zaznaczcie, aby się z nim nie zadawać, żeby go
zawstydzić; lecz nie traktujcie go jak wroga, lecz napominajcie jako
brata.” (2 Tes 3,13-15 BPD).
1)
Jakie znaczenie ma dyscyplina i wybaczanie w zborze?
2)
W jaki sposób można okazywać przebaczenie pokutującemu?
3)
Co może się stać, gdy zbór nie okazuje ducha przebaczenia?
4)
Co dzieje się z niektórymi wierzącymi, którym zbór okazał
wybaczenie?