Lekcja 22 ------- 02.06.2018 r.
Tekst przewodni: 1 Jana 1,9
„Jeśli
wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści
nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.” (1 Jana
1,9).
1.
Czego możemy się nauczyć z jednej z przypowieści Pana Jezusa?
Mt
18,23-35
„Dlatego
podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał
rozliczyć się ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać,
przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy
talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał
sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak
dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: "Panie,
miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam". Pan ulitował
się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa
ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien
sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: "Oddaj,
coś winien!" Jego współsługa upadł przed nim i prosił go:
"Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie". On jednak
nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie
odda długu. Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się
zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło.
Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: "Sługo
niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś.
Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim
współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?" I uniesiony
gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu
nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z
was nie przebaczy z serca swemu bratu.” (Mt 18,23-35 BT4).
2.
Kto jedynie może odpuszczać grzechy?
Mk
2,7.10
„Dlaczego
On tak mówi? Bluźni! Któż oprócz Boga może odpuszczać grzechy?
(…) Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma władzę
odpuszczania grzechów na ziemi - powiada sparaliżowanemu...” (Mk
2,7.10 BP).
3.
Komu należy wyznać każdy popełniony grzech/
Ps
32,1-5
„Dawidowy.
Pieśń pouczająca. Błogosławiony ten, komu została odpuszczona
nieprawość, którego grzech został puszczony w niepamięć.
Błogosławiony człowiek, któremu Jahwe nie poczytuje winy, w
którego duszy nie kryje się podstęp. Póki milczałem, schnęły
kości moje, wśród codziennych mych jęków. Bo dniem i nocą
ciążyła nade mną Twa ręka, język mój ustawał jak w letnich
upałach. Sela Grzech mój wyznałem Tobie i nie ukryłem mej winy.
Rzekłem: Wyznaję nieprawość moją wobec Jahwe, a Tyś darował
winę mego grzechu. Sela.” (Ps 32,1-5 BT2).
4.
Czego możemy się nauczyć od króla Dawida?
Ps
51,3-16; Ps 25,11
„Zmiłuj
się nade mną, Boże, według miłosierdzia Twego, a według Twej
dobroci odpuść moje winy. Obmyj mnie całego z nieprawości moich i
oczyść ze wszystkich mych grzechów. Bo ja znam dobrze moje winy i
moje grzechy mam wciąż przed oczyma. Zgrzeszyłem przeciwko Tobie
samemu, na Twoich oczach wiele zła czyniłem, tak że okażesz się
sprawiedliwy w Swym wyroku i prawy w Swoim sądzie. Bo w nieprawości
na świat przyszedłem, w grzechu poczęła mnie moja matka. Ty zaś
żądasz, bym nosił prawdę ukrytą w mym sercu, i w tajemnicy
objawiasz mi mądrość. Pokrop mnie więc hyzopem, a będę
oczyszczony, obmyj mnie, a stanę się bielszy od śniegu. Pozwól mi
uradować się i rozweselić, niech ożyją na nowo kości, któreś
skruszył. Racz nie patrzeć już na moje grzechy, zechciej wymazać
wszystkie moje winy. Stwórz mi, o Boże, serce czyste, napełnij
moje wnętrze duchem mocy. Nie oddalaj mnie sprzed oblicza Twego i
nie zabieraj ode mnie Twego ducha świętości. Spraw, bym się
cieszył tym, że mnie zbawiasz, niech wstąpi we mnie duch
gorliwości Twojej Wtedy zacznę grzeszników nauczać dróg Twoich,
a bezbożni będą się nawracać ku Tobie. Uwolnij mnie od winy
krwawej, Boże, Boże, mój Zbawco, aby mój język mógł wysławiać
sprawiedliwość Twoją.” (Ps 51,3-16 BR);
„Przez
wzgląd na Twoje imię, Jahwe, odpuść mój grzech, a jest on
wielki.” (Ps 25,11 BT2).
5.
Jaka nauka zawarta jest w przypowieści o faryzeuszu i celniku?
Łk
18,9-14
„Innym
opowiadaniem posłużył się Jezus, zwracając się do tych, którzy
byli pewni swej nieskazitelności, a do bliźnich odnosili się z
pogardą: - Dwaj ludzie wybrali się do świątyni, aby się modlić;
jeden faryzuesz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak się w
myślach modlił: Boże, dziękuję ci, że nie jestem jak inni
ludzie zachłanny, oszust, rozpustnik lub jak ten celnik. Zachowuję
post dwa razy na tydzień, płacę dziesięcinę ze wszystkich
dochodów. Celnik natomiast stanął na uboczu i nie miał odwagi
spojrzeć w niebo, tylko bił się w piersi, powtarzając: Boże,
okaż łaskę mnie grzesznemu. Dlatego zapewniam was, że nie
faryzeusz, ale celnik wrócił do domu usprawiedliwiony; bo wszyscy,
którzy się wywyższają, będą upokorzeni, pokorni zaś będą
wywyższeni!” (Łk 18,9-14 WSP).
6.
Jak Bóg patrzy na winowajcę żałującego popełnionych grzechów i
co dla niego czyni?
Ps
51,19; 1 Jan 1,9
„Ofiarą
Bogu miłą jest duch skruszony, Sercem skruszonym i zgnębionym nie
wzgardzisz, Boże.” (Ps 51,19 BW);
„Jeśli
wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści
nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.” (1 Jan 1,9
BW).
7.
Czego nie powinien czynić usprawiedliwiony grzesznik?
1
Jan 2,1; Rz 6,11-14
„Dzieci
moje, piszę wam o tym, abyście nie grzeszyli. Gdyby jednak ktoś
zgrzeszył, mamy Orędownika u Ojca, sprawiedliwego Jezusa
Chrystusa.” (1 Jan 2,1 Pau);
„Podobnie
i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, a za żyjących dla
Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Niechże więc nie panuje
grzech w śmiertelnym ciele waszym, abyście nie byli posłuszni
pożądliwościom jego, I nie oddawajcie członków swoich grzechowi
na oręż nieprawości, ale oddawajcie siebie Bogu jako ożywionych z
martwych, a członki swoje Bogu na oręż sprawiedliwości. Albowiem
grzech nad wami panować nie będzie, bo nie jesteście pod zakonem,
lecz pod łaską.” (Rz 6,11-14 BW).