Ofiarność

  Lekcja 26 ------- 30.06.2018 r.

Tekst przewodni: Mt 6,21

„Albowiem gdzie jest skarb twój— tam będzie i serce twoje.” (Mt 6,21 BW).

1. Czego powinniśmy być zawsze świadomi?

Ps 24,1; 1 Krn 29,10-12; 5 Mjż 8,18; Ag 2,8

„Dawidowy. Psalm.

Do Pana należy ziemia i to, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.” (Ps 24,1 BT4);

Potem Dawid błogosławił Jahwe wobec całego zgromadzenia i tak mówił: Bądź błogosławiony, o Jahwe, Boże ojca naszego, Izraela, na wieki wieków.
Twoja jest, o Jahwe, wielkość, moc, sława, majestat i chwała, bo wszystko, co jest na niebie i na ziemi, jest Twoje; do Ciebie, Jahwe, należy królowanie i ten, co głowę wznosi ponad wszystkich! Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzi, Ty nad wszystkim panujesz, a w ręku Twoim siła i moc, i ręką Twoją wywyższasz i utwierdzasz wszystko. (1 Krn 29,10-12 BT2);

„Pamiętaj zatem o Jahwe, twoim Bogu, bo to On użycza ci siły do zdobywania mienia, by umocnić swoje Przymierze, które zaprzysiągł twym ojcom, jak się to dziś dzieje.” (5 Mjż 8,18 BP);

„Moje jest srebro, i moje jest złoto, mówi Pan zastępów.” (Ag 2,8 JW).

2. W jaki sposób Bóg zaplanował finansowanie swojego dzieła?

1 Mjż 14,17-20; 3 Mjż 27,30;32

„Gdy Abram wracał po pobiciu Kedorlaomera i sprzymierzonych z nim królów, wyszedł mu na spotkanie król Sodomy. Było to w dolinie Szawe, czyli w dolinie Królewskiej. Melchizedek natomiast, król Szalemu, przyniósł chleb i wino. Był on kapłanem Boga Najwyższego. Pobłogosławił on Abrama i powiedział: „Błogosławiony niech będzie Abram przez Boga Najwyższego, który stworzył niebo i ziemię. Błogosławiony niech będzie Bóg Najwyższy, który wydał twoich wrogów w twoje ręce”. Abram dał mu dziesięcinę ze wszystkiego." (1 Mjż 14,17-20 Pau);

„Wszystkie dziesięciny z roli - bądź z wysiewu zboża, bądź z owocu drzew – należą do Jahwe jako rzecz święta.” (3 Mjż 27,30 BP);

„Dziesięciny z bydła i trzody, to znaczy ze wszystkiego, co przechodzi pod laską pasterską, jako rzecz święta będą należały do Jahwe.” (3 Mjż 27,32 BP).

3. Co o tej zasadzie powiedział Pan Jezus i Ap. Paweł?

Mt 23,23; Hbr 7,1-10

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że składacie dziesięciny z mięty i z kopru, i z kminku, a pomijacie najważniejsze rzeczy w Prawie: sprawiedliwość i miłosierdzie, i wiarę. Te rzeczy należało czynić i tamtych nie pomijać.” (Mt 23,23 Lub);

„Ten to Melchisedek, król Salemu, kapłan Boga Najwyższego, który wyszedł na spotkanie Abrahama, gdy wracał po rozgromieniu królów, pobłogosławił mu, Abraham zaś dał mu dziesięcinę ze wszystkiego. Imię jego znaczy najpierw król sprawiedliwości, następnie zaś król Salemu, to jest król pokoju. Bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie mający ani początku dni, ani końca życia, lecz podobny do Syna Bożego, pozostaje kapłanem na zawsze. Patrzcie tedy, jak wielki jest ten, któremu nawet patriarcha Abraham dał dziesięcinę z najlepszego łupu. Wprawdzie i ci, którzy są z synów Lewiego, a otrzymują urząd kapłański, mają nakaz zgodnie z zakonem pobierać dziesięcinę od ludu, to jest od braci swoich, chociaż i oni wywodzą się z rodu Abrahama; Ale tamten, który nie wywodził od nich swego rodu, otrzymał dziesięcinę od Abrahama i pobłogosławił temu, który miał obietnicę. A rzecz to jest bezsporna, że mniejszy od większego otrzymuje błogosławieństwo. W jednym wypadku biorą dziesięcinę śmiertelni ludzie, w drugim ten, o którym złożono świadectwo, że żyje. I jeśli tak można powiedzieć, w osobie Abrahama i Lewi, który pobiera dziesięcinę, dał dziesięcinę; Był bowiem jeszcze w lędźwiach praojca swego, gdy Melchisedek wyszedł na jego spotkanie." (Hbr 7,1-10 BW).

4. O jakich potrzebach i wydatkach pisze Ap. Paweł?

1 Kor 9,4-10

„Czy nie wolno nam jeść i pić? Czy nie wolno nam zabierać z sobą żony chrześcijanki, jak czynią pozostali apostołowie i bracia Pańscy, i Kefas? Czy tylko ja i Barnabasz nie mamy prawa nie pracować? Kto kiedy pełni służbę żołnierską własnym kosztem? Kto zakłada winnicę, a owocu jej nie spożywa? Albo kto pasie trzodę, a mleka od trzody nie spożywa? Czy to tylko ludzkie mówienie? Czy i zakon tego nie mówi? Albowiem w zakonie Mojżeszowym napisano: Młócącemu wołowi nie zawiązuj pyska. Czy Bóg to mówi ze względu na woły? Czy nie mówi tego raczej ze względu na nas? Tak jest, ze względu na nas jest napisane, że oracz winien orać w nadziei, a młocarz młócić w nadziei, że będzie uczestniczył w plonach.” (1 Kor 9,4-10 BW).

5. Z jakim nastawieniem powinniśmy podchodzić do składania darów na Boże dzieło?

Przyp 3,9; Mal 3,10-12

„Uczcij Jahwe swoim majątkiem i pierwocinami ze wszystkich twych plonów.” (Przyp 3,9 Lub);

„Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza, aby był zapas w moim domu, a wtedy możecie Mnie doświadczać w tym - mówi Jahwe Zastępów - czy wam nie otworzę zaworów niebieskich i nie zleję na was błogosławieństwa w przeobfitej mierze. I zgromię dla waszego dobra szkodnika polnego, aby wam nie niszczył owocu pól, a winorośl nie będzie już pozbawiona owoców, mówi Jahwe Zastępów. I nazywać was będą szczęśliwymi wszystkie narody, gdyż będziecie umiłowanym [przez Boga] krajem, mówi Jahwe Zastępów. ” (Mal 3,10-12 BT2).

6. Przed jakimi konsekwencjami Bóg przestrzega osoby gromadzące dobra wyłącznie dla siebie?

Ag 1,4-6

„Czy to jest czas stosowny dla was, by spoczywać w domach wyłożonych płytami, podczas gdy ten dom leży w gruzach? Teraz więc tak mówi Jahwe Zastępów: Rozważcie tylko, jak się wam wiedzie! Siejecie wiele, lecz plon macie lichy; przyjmujecie pokarm, lecz nie ma go do sytości; pijecie, lecz nie gasicie pragnienia; okrywacie się, lecz się nie rozgrzewacie; ten, kto pracuje, aby zarobić, pracuje [odkładając] do dziurawego mieszka!” (Ag 1.4-6 BT2).

7. W jaki sposób najlepiej zarządzać swoimi środkami, aby regularnie wspierać dzieło Boże?

Jakie są Twoje doświadczenia w tej dziedzinie?

Uczciwa praca

  Lekcja 25 ------- 23.06.2018 r.

Tekst przewodni: Mt 6,33

„Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane.” (Mt 6,33 BW).

1. Jakie wyraźne ostrzeżenie wszystkim pracodawcom daje prorok Jeremiasz?

Jer 22,13

„Biada człowiekowi, który na niesprawiedliwości pałac sobie buduje, a wysokie komnaty - na bezprawiu; który zmusza bliźniego do pracy za darmo, nie dając mu za jego trud nijakiej zapłaty.” ?(Jer 22,13 BR).

2. Dlaczego robotnicy byli niezadowoleni z decyzji swojego Pana? Do jakich wydarzeń nawiązuje ta przypowieść?

Mt 20,1-16; 5 Mjż 24,14-15

„Albowiem królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy. Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił. Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie? Odpowiedzieli mu: Bo nas nikt nie najął. Rzekł im: Idźcie i wy do winnicy. A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych. Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze. Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty. Na to odrzekł jednemu z nich: Przyjacielu, nie czynię; ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry? Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi.” (Mt 20,1-16 BT2);

„Nie czyń krzywdy najemnikowi, biedakowi i ubogiemu z twoich braci albo z obcych przybyszów, którzy są w twojej ziemi, w twoich bramach. W tym samym dniu, kiedy wykonał swoją pracę, dasz mu jego zapłatę, przed zachodem słońca, gdyż on jest biedny i z tego się utrzymuje, aby nie wołał do Pana przeciwko tobie, bo miałbyś grzech.” (5 Mjż 24,14-15 BW).

3. Z jakimi problemami boryka się dziś wielu ludzi i jak temu zaradzić?

Łk 12,13-14

„Odezwał się do Niego ktoś z tłumu: Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby podzielił się ze mną spadkiem. On zaś mu powiedział: Człowieku, któż Mnie ustanowił waszym sędzią albo rozjemcą?” (Łk 12,13-14 BP).

4. Czego od każdego z nas wymaga Bóg Ojciec?

3 Mjż 19,11-13; 5 Mjż 25,13-16; Przyp 11,1

„Nie będziecie kradli i nie będziecie się zapierali i nie będziecie okłamywali jeden drugiego. Nie będziecie fałszywie przysięgali na moje imię i nie będziesz znieważał imienia Boga swojego; Jam jest Pan. Nie będziesz uciskał swego bliźniego i nie będziesz go obdzierał. Nie będziesz zatrzymywał u siebie przez noc do rana zapłaty najemnika.” (3 Mjż 19,11-13 BW);

„Nie będziesz miał w torbie dwojakich odważników, większego i mniejszego. Nie będziesz miał w domu podwójnej efy, większej i mniejszej. Masz mieć wagę pełną i dokładną, masz mieć efę właściwą i dokładną, aby się przedłużyło twoje życie w kraju, który twój Bóg, Jahwe, daje tobie. Twój Bóg, Jahwe, brzydzi się bowiem każdym, kto dopuszcza się takich rzeczy, kto postępuje nieuczciwie.” (5 Mjż 25,13-16 BP);

„Waga fałszywa budzi obrzydzenie u Jahwe, lecz podobają Mu się ciężarki sprawiedliwe." (Przyp 11,1 BP).

5. Jaki ideał żony i matki przedstawia Salomon?

Przyp 31,10-31

„Kto znajdzie dziś dzielną niewiastę? Taka jest cenniejsza od pereł. Zaufało jej serce męża, bo ma z tego same korzyści. Czyni mu bowiem tylko dobrze, nigdy źle, przez wszystkie dni jego życia. Stara się o len i o wełnę i wszystko robi własnymi rękami. Podobnie jak statek kupiecki z daleka sprowadza jedzenie. Wstaje, gdy jeszcze ciemno, by wszystkim w domu jeść podać a służącym pracę wyznaczyć. Zastanowiwszy się, kupuje rolę, a z tego, co sama zarobi, zakłada winnicę. Mocą przepasuje swe biodra i umacnia swoje ramiona. Sama przewiduje owoce swej pracy, a światło u niej nie gaśnie nawet w nocy. Jej ręka sięga po kądziel, w palcach obraca wrzeciono. Przed ubogimi otwiera swe serce, do ubogich wyciąga ramiona. Nie martwi się, co będzie z domem, kiedy spadną śniegi, bo wszyscy domownicy jakby wełną okryci. Odzienia sporządziła dla wszystkich, szaty z bisioru i czystej purpury. W bramach miasta szanują jej męża, gdy w radzie zasiada ze starszyzną kraju. Sprzedaje płótno, które sama utkała, i kupcom dostarcza pasy. Siła i godność są jej strojem, nie martwi się o niepewną przyszłość. Gdy usta otworzy, pięknie przemawia, język jej poucza życzliwie. Uważa na wszystko, co dzieje się w domu, nie jada chleba za darmo. Synowie jej sławią ją sami pełni szczęścia, wstaje także jej mąż, żeby jej oddać chwałę. Wiele - mówi - było już dzielnych niewiast, lecz ty przewyższyłaś je wszystkie. Zwodnicze są wdzięki i piękność przemija, bogobojna niewiasta jest godna pochwały. Wychwalajcie ją za to, co czynią jej ręce, niech wszyscy w bramie wysławiają jej czyny.” (Przyp 31,10-31 BR).

6. Jakie niebezpieczeństwo czyha na każdego z nas, gdy praca zawodowa całkowicie pochłania nasze zdolności i czas, jak temu zaradzić?

Mt 6,24-34

„Nikt nie może służyć dwóm panom, gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował, albo jednemu będzie oddany, a drugiego zlekceważy. Nie możecie służyć Bogu i mamonie. Dlatego mówię wam: Nie martwcie się o swoje życie - o to, co będziecie jeść i pić; ani o swoje ciało - o to, w co będziecie się ubierać. Czyż życie nie jest ważniejsze od pokarmu, a ciało od odzieży? Przyjrzyjcie się ptakom: nie sieją ani nie zbierają plonów i nie gromadzą ich w spichlerzach, a wasz Ojciec Niebieski je karmi. Czyż wy nie jesteście od nich ważniejsi? Czy ktoś z was, zamartwiając się, może przedłużyć swoje życie choćby o chwilę? Dlaczego martwicie się o odzież? Popatrzcie na polne kwiaty, jak rosną - nie pracują ani nie przędą. A mówię wam, że nawet Salomon w całym swym przepychu nie był tak ubrany jak jeden z nich. Jeśli więc polną trawę, która dzisiaj jest, a jutro zostanie spalona, Bóg tak ubiera, to czy nie tym bardziej was, ludzie słabej wiary? Nie martwcie się więc i nie mówcie: «Co będziemy jedli?» albo: «Co będziemy pili?», albo: «W co się ubierzemy?». O to wszystko zabiegają poganie. Przecież wasz Ojciec Niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Szukajcie najpierw królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a wszystko inne będzie wam dodane. Nie martwcie się o jutro, bo dzień jutrzejszy zatroszczy się o siebie. Każdy dzień ma dosyć swoich kłopotów.” (Mt 6,24-34 Pau).

Korzeń wszelkiego zła

Lekcja 24 ------- 16.06.2018 r. 

Tekst przewodni: Łk 12,34

„Albowiem gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.” (Łk 12,34 BW).

1. Jakie podstawowe prawdy zawiera Słowo Boże, gdy mówi o bogactwie?
    1 Tym 6,6-10; Przyp 30,7-9

„Owszem, pobożność jest wielkim zyskiem dla tego, kto zadowala się tym, co posiada. Niczego na ten świat nie przynieśliśmy. Niczego także nie możemy z niego zabrać. Mając natomiast jedzenie i ubranie, bądźmy z tego zadowoleni! Ci, którzy chcą się bogacić, wpadają w pułapkę pokusy oraz ulegają licznym bezsensownym i szkodliwym żądzom. One to prowadzą ludzi do ruiny i na zatracenie. Bowiem korzeniem wszelkiego zła jest chciwość. Niektórzy ogarnięci nią odstąpili nawet od wiary i nabawili się licznych udręk.” (1 Tym 6,6-10 Pau);

„Proszę Cię o dwie rzeczy, nie odmów mi - proszę - nim umrę: Kłamstwo i fałsz oddalaj ode mnie, nie dawaj mi bogactwa ni nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym, bym syty nie stał się niewiernym, nie rzekł: A któż jest Pan? lub z biedy nie począł kraść i imię mego Boga znieważać.” (Przyp 30,7-9 BT4).

2. Na czym polega ubóstwo człowieka majętnego?
    Łk 12,15-21; Kazn 5,9-16; Obj 3,17

„Powiedział też do nich: Baczcie, a wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, dlatego że nie od obfitości dóbr zależy czyjeś życie. I powiedział im podobieństwo: Pewnemu bogaczowi pole obfity plon przyniosło. I rozważał w sobie: Co mam uczynić, skoro nie mam już gdzie gromadzić plonów moich? I rzekł: Uczynię tak: Zburzę moje stodoły, a większe zbuduję i zgromadzę tam wszystko zboże swoje i dobra swoje, I powiem do duszy swojej: Duszo, masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpocznij, jedz, pij, wesel się. Ale rzekł mu Bóg: Głupcze, tej nocy zażądają duszy twojej; a to, co przygotowałeś, czyje będzie? Tak będzie z każdym, który skarby gromadzi dla siebie, a nie jest w Bogu bogaty.” (Łk 12,15-21 BW);

„Kto kocha się w pieniądzach, nie nasyci się pieniędzmi, a kto się lubuje w bogactwie, nie ma z niego korzyści. Także i to jest marnością! Gdzie wiele dóbr, wielu tych, którzy je zjadają, i jaką korzyść ma z nich właściciel? Tę chyba tylko, że bogactwa swymi oczami ogląda. Słodki jest sen robotnika, czy mało zjadł, czy wiele, ale przesyt nie pozwala usnąć bogaczowi. Jest też bolesne zło, które widziałem pod słońcem: bogactwo przechowywane przez właściciela na jego własną szkodę. Albowiem przez nieszczęsny zbieg okoliczności bogactwo to traci, tak że synowi, którego zrodził, nie pozostaje już nic w ręce. Jak wyszedł z łona matki, tak też nagi odejdzie, jako i przyszedł. Niczego nie otrzyma za swój trud, [nawet tyle], co by mógł unieść w swej ręce. Również i to jest żałosną niedolą, że tak odejdzie, jak przyszedł. Jakąż korzyść ma z tego, że się trudził na wiatr? Także wszystkie dni jego są ciemnością, żałobą, wielkim utrapieniem, cierpieniem i gniewem.” (Kazn 5,9-16 BP);

„Ponieważ mówisz: Jestem bogaty i wzbogaciłem się, i niczego nie potrzebuję, a nie wiesz, że ty jesteś nędzny i żałosny, i biedny, i ślepy, i goły.” (Obj 3,17 BPD).

3. Jakimi biblijnymi zasadami powinien kierować się człowiek obdarowany bogactwem?
    1 Tym 6,17-19; Mt 27,57-60; Łk 12,33-34

„Bogaczom tego świata nakazuj, ażeby się nie wynosili i nie pokładali nadziei w niepewnym bogactwie, lecz w Bogu, który nam ku używaniu wszystkiego obficie udziela,Ażeby dobrze czynili, bogacili się w dobre uczynki, byli hojni i chętnie dzielili się z innymi, Gromadząc sobie skarb jako dobry fundament na przyszłość, aby dostąpić żywota prawdziwego.” (1 Tym 6,17-19 BW);

„A gdy nastał wieczór, przybył pewien bogaty człowiek z Arymatei, imieniem Józef, który był również uczniem Jezusa. Poszedł on do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. I rozkazał Piłat, aby mu je wydano. Wziął tedy Józef ciało, owinął je w czyste płótno i złożył w grobie, zupełnie nowym, wykutym na jego polecenie w skale. Przed wejściem do grobu wtoczył wielki kamień i odszedł.” (Mt 27,57-60 BR);

„Sprzedajcie majętności swoje, a dawajcie jałmużnę. Uczyńcie sobie sakwy, które nie niszczeją, skarb nie wyczerpany w niebie, gdzie złodziej nie ma przystępu, ani mól nie niszczy. Albowiem gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.” (Łk 12,33-34 BW).

4. Czego musimy być przede wszystkim świadomi?
    Rz 14,17  

„Bo królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym.” (Rz 14,17).

5. Jaką decyzję  podjął  bogaty  Zacheusz po  spotkaniu z  Jezusem  Chrystusem?  Jak myślisz dlaczego zareagował w ten sposób?
    Łk 19,1-10

„Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A [był tam] pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu. Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: Do grzesznika poszedł w gościnę. Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie. Na to Jezus rzekł do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło.” (Łk 19,1-10 BT 2).

6. O jakich postawach do dóbr materialnych, mówi nam Słowo Boże?
    Kazn 3,13; 9,7-10; 1 Kor 10,31

„Również to jest darem Bożym, że człowiek może jeść i pić, i dogadzać sobie przy całym swoim trudzie.” (Kazn 3,13);

„Nuże więc! W weselu chleb swój spożywaj i w radości pij swoje wino! Bo już ma upodobanie Bóg w twoich czynach. Każdego czasu niech szaty twe będą białe, olejku też niechaj na głowę twoją nie zabraknie! Używaj życia z niewiastą, którąś ukochał, po wszystkie dni marnego twego życia, których ci [Bóg] użyczył pod słońcem. Po wszystkie dni twej marności! Bo taki jest udział twój w życiu i w twoim trudzie, jaki zadajesz sobie pod słońcem. Każdego dzieła, które twa ręka napotka, podejmij się według twych sił! Bo nie ma żadnej czynności ni rozumienia, ani poznania, ani mądrości w Szeolu, do którego ty zdążasz." (Kazn 9,7-10 BT4);

„A więc: Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą.” (1 Kor 10,31 BW). 

Bogaty młodzieniec

 Lekcja 23 ------- 09.06.2018 r.

Tekst przewodni: Mat. 19,24

Mt 19:24 bw
A nadto powiadam wam: Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego.

1. O jakich warunkach niezbędnych do zbawienia mówi Słowo Boże?

Mat 19:16-19 bw
I oto ktoś przystąpił do niego, i rzekł: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby osiągnąć żywot wieczny? A On mu odrzekł: Czemu pytasz mnie o to, co dobre? Jeden jest tylko dobry, Bóg.
A jeśli chcesz wejść do żywota, przestrzegaj przykazań.
Mówi mu: Których? A Jezus rzekł: Tych: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie mów fałszywego świadectwa, Czcij ojca i matkę, i miłuj bliźniego swego, jak siebie samego.

Ps 40:9 bw
Pragnę czynić wolę twoją, Boże mój, A zakon twój jest we wnętrzu moim.

2. Co często jest przeszkodą w pełnym oddaniu się służbie Bogu? 

Mt 19:20-21 bw
Mówi mu młodzieniec: Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości mojej; czegóż mi jeszcze nie dostaje? Rzekł mu Jezus: Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, potem przyjdź i naśladuj mnie.

Prz 11:28 bw
Kto ufa swemu bogactwu, ten upadnie, lecz sprawiedliwi rozwijają się jak liść zielony.

3. Jak zareagował młodzieniec na propozycję Pana Jezusa? Co ujawniła reakcja tego człowieka i jak skomentował to Pan Jezus?

Mt 19:22-23 bw
A gdy młodzieniec usłyszał to słowo, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele majętności.
Jezus zaś rzekł do uczniów swoich: Zaprawdę powiadam wam, że bogacz z trudnością wejdzie do Królestwa Niebios.

4.  Jak trudne zadanie czeka człowieka posiadającego bogactwa?

Mt 19:24-26 bw
A nadto powiadam wam: Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego.
A gdy to usłyszeli uczniowie, zaniepokoili się bardzo i mówili: Któż tedy może być zbawiony? A Jezus spojrzał na nich i rzekł im: U ludzi to rzecz niemożliwa, ale u Boga wszystko jest możliwe.

5. O jakiej szczególnej nagrodzie mówi Bóg do Swojego ludu?

Mt 19:27-30 bw
Wtedy odpowiadając Piotr rzekł mu: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą; cóż za to mieć będziemy? A Jezus rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, że wy, którzy poszliście za mną, przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie chwały swojej, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń izraelskich.
I każdy, kto by opuścił domy albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo dzieci, albo rolę dla imienia mego, stokroć tyle otrzyma i odziedziczy żywot wieczny.
A wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.

6. Czym zakończyła się próba nieuczciwego zatrzymania pieniędzy przez Ananiasza i Safirę?

Dz 5:1-11 bw
A pewien mąż, imieniem Ananiasz, ze swoją żoną Safirą, sprzedał posiadłość I za wiedzą żony zachował dla siebie część pieniędzy, a resztę przyniósł i złożył u stóp apostołów.
I rzekł Piotr: Ananiaszu, czym to omotał szatan serce twoje, że okłamałeś Ducha Świętego i zachowałeś dla siebie część pieniędzy za rolę? Czyż póki ją miałeś, nie była twoją, a gdy została sprzedana, czy nie mogłeś rozporządzać pieniędzmi do woli? Cóż cię skłoniło do tego, żeś tę rzecz dopuścił do serca swego? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu.
Ananiasz zaś, słysząc te słowa, upadł i wyzionął ducha.
I wielki strach ogarnął wszystkich, którzy to słyszeli.
Młodsi zaś wstali, owinęli go, wynieśli i pogrzebali.
A po upływie około trzech godzin nadeszła i żona jego, nie wiedząc, co się stało.
I odezwał się do niej Piotr: Powiedz mi, czy za taką cenę sprzedaliście rolę? Ona zaś rzekła: Tak jest, za taką.
A Piotr do niej: Dlaczego zmówiliście się, by kusić Ducha Pańskiego? Oto nogi tych, którzy pogrzebali męża twego, są u drzwi i ciebie wyniosą.
I upadła zaraz u nóg jego, i wyzionęła ducha.
A gdy młodzieńcy weszli, znaleźli ją martwą, wynieśli i pogrzebali obok jej męża.
I wielki strach ogarnął cały zbór i wszystkich, którzy to słyszeli.

Koh 5:9 bw
Kto miłuje pieniądze, pieniędzmi się nie nasyci, a kto miłuje bogactwo, zysków mieć nie będzie.
To również jest marnością.

7. Czy w swoim życiu borykasz się z problemami bogatego młodzieńca, co jest Twoim prawdziwym bogactwem?

Pokuta

  Lekcja 22 ------- 02.06.2018 r.

Tekst przewodni: 1 Jana 1,9

„Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.” (1 Jana 1,9).

1. Czego możemy się nauczyć z jednej z przypowieści Pana Jezusa?

Mt 18,23-35

„Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: "Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam". Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: "Oddaj, coś winien!" Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: "Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie". On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: "Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?" I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu.” (Mt 18,23-35 BT4).

2. Kto jedynie może odpuszczać grzechy?

Mk 2,7.10

„Dlaczego On tak mówi? Bluźni! Któż oprócz Boga może odpuszczać grzechy? (…) Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma władzę odpuszczania grzechów na ziemi - powiada sparaliżowanemu...” (Mk 2,7.10 BP).

3. Komu należy wyznać każdy popełniony grzech/

Ps 32,1-5

„Dawidowy. Pieśń pouczająca. Błogosławiony ten, komu została odpuszczona nieprawość, którego grzech został puszczony w niepamięć. Błogosławiony człowiek, któremu Jahwe nie poczytuje winy, w którego duszy nie kryje się podstęp. Póki milczałem, schnęły kości moje, wśród codziennych mych jęków. Bo dniem i nocą ciążyła nade mną Twa ręka, język mój ustawał jak w letnich upałach. Sela Grzech mój wyznałem Tobie i nie ukryłem mej winy. Rzekłem: Wyznaję nieprawość moją wobec Jahwe, a Tyś darował winę mego grzechu. Sela.” (Ps 32,1-5 BT2). 

 

4. Czego możemy się nauczyć od króla Dawida?

Ps 51,3-16; Ps 25,11

„Zmiłuj się nade mną, Boże, według miłosierdzia Twego, a według Twej dobroci odpuść moje winy. Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich mych grzechów. Bo ja znam dobrze moje winy i moje grzechy mam wciąż przed oczyma. Zgrzeszyłem przeciwko Tobie samemu, na Twoich oczach wiele zła czyniłem, tak że okażesz się sprawiedliwy w Swym wyroku i prawy w Swoim sądzie. Bo w nieprawości na świat przyszedłem, w grzechu poczęła mnie moja matka. Ty zaś żądasz, bym nosił prawdę ukrytą w mym sercu, i w tajemnicy objawiasz mi mądrość. Pokrop mnie więc hyzopem, a będę oczyszczony, obmyj mnie, a stanę się bielszy od śniegu. Pozwól mi uradować się i rozweselić, niech ożyją na nowo kości, któreś skruszył. Racz nie patrzeć już na moje grzechy, zechciej wymazać wszystkie moje winy. Stwórz mi, o Boże, serce czyste, napełnij moje wnętrze duchem mocy. Nie oddalaj mnie sprzed oblicza Twego i nie zabieraj ode mnie Twego ducha świętości. Spraw, bym się cieszył tym, że mnie zbawiasz, niech wstąpi we mnie duch gorliwości Twojej Wtedy zacznę grzeszników nauczać dróg Twoich, a bezbożni będą się nawracać ku Tobie. Uwolnij mnie od winy krwawej, Boże, Boże, mój Zbawco, aby mój język mógł wysławiać sprawiedliwość Twoją.” (Ps 51,3-16 BR);

„Przez wzgląd na Twoje imię, Jahwe, odpuść mój grzech, a jest on wielki.” (Ps 25,11 BT2).

5. Jaka nauka zawarta jest w przypowieści o faryzeuszu i celniku?

Łk 18,9-14

„Innym opowiadaniem posłużył się Jezus, zwracając się do tych, którzy byli pewni swej nieskazitelności, a do bliźnich odnosili się z pogardą: - Dwaj ludzie wybrali się do świątyni, aby się modlić; jeden faryzuesz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak się w myślach modlił: Boże, dziękuję ci, że nie jestem jak inni ludzie zachłanny, oszust, rozpustnik lub jak ten celnik. Zachowuję post dwa razy na tydzień, płacę dziesięcinę ze wszystkich dochodów. Celnik natomiast stanął na uboczu i nie miał odwagi spojrzeć w niebo, tylko bił się w piersi, powtarzając: Boże, okaż łaskę mnie grzesznemu. Dlatego zapewniam was, że nie faryzeusz, ale celnik wrócił do domu usprawiedliwiony; bo wszyscy, którzy się wywyższają, będą upokorzeni, pokorni zaś będą wywyższeni!” (Łk 18,9-14 WSP).

6. Jak Bóg patrzy na winowajcę żałującego popełnionych grzechów i co dla niego czyni?

Ps 51,19; 1 Jan 1,9

„Ofiarą Bogu miłą jest duch skruszony, Sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, Boże.” (Ps 51,19 BW);

„Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.” (1 Jan 1,9 BW).

7. Czego nie powinien czynić usprawiedliwiony grzesznik?

1 Jan 2,1; Rz 6,11-14

„Dzieci moje, piszę wam o tym, abyście nie grzeszyli. Gdyby jednak ktoś zgrzeszył, mamy Orędownika u Ojca, sprawiedliwego Jezusa Chrystusa.” (1 Jan 2,1 Pau);

„Podobnie i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, a za żyjących dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Niechże więc nie panuje grzech w śmiertelnym ciele waszym, abyście nie byli posłuszni pożądliwościom jego, I nie oddawajcie członków swoich grzechowi na oręż nieprawości, ale oddawajcie siebie Bogu jako ożywionych z martwych, a członki swoje Bogu na oręż sprawiedliwości. Albowiem grzech nad wami panować nie będzie, bo nie jesteście pod zakonem, lecz pod łaską.” (Rz 6,11-14 BW). 

Film - POKUTA