Lekcja 32 ------- 12.08.2017 r.
„Miłość braterska niechaj trwa.” (Hbr 13,1 BW).
1. Jakie zalecenia kieruje Apostoł Paweł wobec starszych wiekiem osób?
1 Tym 5,1-2; 3 Mjż 19,32; 1 Mjż 46,29
„Starszego wiekiem nie strofuj, lecz nakłaniaj prośbą jak ojca, młodszych - jak braci, starsze kobiety - jak matki; młodsze - jak siostry, z całą czystością!” (1 Tym 5,1-2 BT4);
„Człowieka starszego wiekiem nie strofuj surowo, lecz zwracaj się do niego jak do własnego ojca. Młodszych traktuj jak braci. Starsze kobiety niech będą dla ciebie jak rodzona matka, młode - jak własne siostry, do których odnosisz się z nienaganną czystością.” (1 Tym 5,1-2 BR);
„Przed siwą głową powstań, okazując szacunek starcowi, a bojaźń wobec Boga. Jam jest Jahwe.” (3 Mjż 19,32 BP);
„Józef kazał zaprząc swój rydwan i wyjechał na spotkanie swojego ojca Izraela do Goszen. Gdy go zobaczył, rzucił mu się na szyję i długo płakał w jego objęciach.” (1 Mjż 46,29 Pau).
2. Co było kolejnym, poważnym wyzwaniem dla młodych Zborów chrześcijańskich?
1 Tym 5,3-16; 1 Kor 7,8-9
„Otaczaj szacunkiem wdowy, które rzeczywiście są wdowami. Jeżeli zaś która wdowa ma dzieci lub wnuki, to niech się one najpierw nauczą żyć zbożnie z własnym domem i oddawać rodzicom, co im się należy; to bowiem podoba się Bogu. Ale wdowa, która jest nią rzeczywiście i jest całkowicie osamotniona, pokłada nadzieję swą w Bogu i trwa w prośbach i modlitwach w nocy i we dnie; ta zaś, która prowadzi rozwiązłe życie, już za życia umarła. Przykaż im, żeby były nienaganne. A jeśli kto o swoich, zwłaszcza o domowników nie ma starania, ten zaparł się wiary i jest gorszy od niewierzącego. Na listę wdów może być wciągnięta niewiasta licząca lat co najmniej sześćdziesiąt i raz tylko zamężna, mająca dobre imię z powodu szlachetnych uczynków: że dzieci wychowała, że gościny udzielała, że świętym nogi umywała, że prześladowanych wspomagała, że wszelkie dobre uczynki gorliwie pełniła. Młodszych zaś wdów na listę nie wciągaj, bo gdy namiętności odwiodą je od Chrystusa, chcą wyjść za mąż, ściągając na się potępienie, ponieważ pierwszej wierności nie dochowały; oprócz tego zaś uczą się próżniactwa, chodząc od domu do domu, i nie tylko nic nie robią, lecz są także gadatliwe i wścibskie i mówią, czego nie trzeba. Chcę tedy, żeby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, zarządzały domem i nie dawały przeciwnikowi powodu do obmowy; albowiem niektóre już się odwróciły i za szatanem poszły. Jeśli kto z wiernych ma w swej rodzinie wdowy, niech je wspomaga, aby zbór nie był obciążony i mógł wspierać te, które rzeczywiście są wdowami.” (1 Tym 5,3-16 BW);
„Tym, którzy nie wstąpili w związki małżeńskie, oraz tym, co owdowieli, mówię: dobrze zrobią, jeżeli pozostaną tak jak ja. Lecz jeżeli nie umieją żyć we wstrzemięźliwości, niech zawrą małżeństwo, bo lepiej jest zawrzeć małżeństwo niż gorzeć.” (1 Kor 7,8-9 Kow).
3. Jakim szacunkiem powinny być otoczone osoby pełniące odpowiedzialne funkcje w Zborze, Kościele?
1 Tym 5,17-19; Rz 12,8; 1 Kor 16,14-18; Hbr 13,7
„Starszym, którzy dobrze swój urząd sprawują, należy oddawać podwójną cześć, zwłaszcza tym, którzy podjęli się zwiastowania Słowa i nauczania. Albowiem Pismo mówi: Młócącemu wołowi nie zawiązuj pyska, oraz: Godzien jest robotnik zapłaty swojej. Przeciwko starszemu skargi nie przyjmuj, chyba że jest ona oparta na zeznaniu dwu lub trzech świadków.” (1 Tym 5,17-19 BW);
„Bądź dar upominania - dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, [niech to czyni] ze szczodrobliwością; kto jest przełożonym, [niech działa] z gorliwością; kto pełni uczynki miłosierdzia, [niech to czyni] ochoczo." (Rz 12,8 BT4);
„Podobnie też niech umacnia innych ten, kto z łaski Bożej potrafi podnosić innych na duchu. Ten, kto dzieli się z innymi tym, co posiada, niech czyni to szczerym sercem, a temu, kto wydaje rozkazy, niech towarzyszy przy tym troska o dobro podwładnych; ten, kto okazuje innym miłosierdzie, niech czyni to radośnie." (Rz 12,8 BR);
„Wszystkie wasze sprawy niech się dokonują w miłości. Napominam was, bracia: znacie dom Stefanasa, jako ten, który stanowi pierwociny Achai i który się poświęcił na służbę świętym; żebyście takim zawsze byli posłuszni, podobnie jak każdemu, kto współpracuje i trudzi się z wami. Raduję się obecnością Stefanasa, Fortunata i Achaika, gdyż zastąpili mi obecność waszą. Pokrzepili bowiem i mojego, i waszego ducha. Przyjmijcie ich jako takich.” (1 Kor 16,14-18 BT2);
„Pamiętajcie o waszych przywódcach, którzy wam zwiastowali Słowo Boże, i rozpatrując koniec ich życiowej drogi, naśladujcie ich wiarę.” Hbr 13,7 BPD);
„Pamiętajcie o waszych dawnych przełożonych, którzy głosili wam kiedyś słowo Boże; podziwiajcie chwalebny kres ich życia, starajcie się naśladować ich wiarę.” (Hbr 13,7 BR).
4. Co jest szczególnym zagrożeniem dla życia każdego Zboru i jak temu zaradzić?
1 Tym 5,20-22; 24-25
„Tych, którzy grzeszą, upominaj wobec wszystkich, żeby inni również przejmowali się bojaźnią. Zaklinam cię na Boga i Chrystusa Jezusa, i na wybranych aniołów, żebyś trzymał się tego bez zastrzeżeń i zachował bezstronność. Rąk na nikogo pochopnie nie wkładaj i nie stawaj się współwinnym grzechów, które inni popełnią. Siebie samego czystym zachowaj!” (1 Tym 5,20-22 BP);
„Przestępstwa jednych ludzi są jawne, znane jeszcze przed wyrokiem sądu, a inne dopiero po wyroku. Tak samo i dobre czyny są jawne, a te, które nimi nie są, ukryć się nie mogą.” (1 Tym 5,24-25 BP);
„Grzechy niektórych ludzi są tak widoczne, że natychmiast wywołują potępienie, u innych zaś wychodzą na jaw o wiele później. Podobnie jest z dobrymi uczynkami: łatwo je dostrzec, a jeśli nawet są ukryte, wyjdą kiedyś na jaw.” (1 Tym 5,24-25 WSP).
5. Jak wielką i praktyczną troską otaczał Paweł młodego Tymoteusza?
1 Tym 5,23
„Nie pij już samej wody, lecz używaj także trochę wina ze względu na żołądek i twe częste osłabienia.” (1 Tym 5,23 Pau);
„Samej wody więcej nie pijaj, ale używaj po trosze wina dla żołądka twego i częstych chorób twoich.” (1 Tym 5,23 BG).
6. Jak w Twoim Zborze przebiega służba wobec osób starszych, przełożonych itp. Czy praktyczne rady Ap Pawła mają znaczenie w dzisiejszym czasie?