„Powiadam wam: Większa będzie radość w niebie z jednego grzesznika, który się upamięta, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują upamiętania.” (Łk 15,7 BW);
„Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.” (Łk 15,7 BT2).
1. Co wydarzyło się w pewnej rodzinie?
Łk 15,11-13
„Powiedział też: Pewien człowiek miał dwóch synów i młodszy z nich rzekł do ojca: Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał do dalekiego kraju i żyjąc rozrzutnie roztrwonił majątek.” (Łk 15,11-13 BP);
„Powiedział też: Pewien człowiek miał dwóch synów. I powiedział młodszy z nich do ojca: Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada. Podzielił więc majątek między nich. Po kilku dniach młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i roztrwonił tam swój majątek, żyjąc rozpustnie.” (Łk 15,11-13 BUG).
2. Jaki los zgotował sobie wkrótce młodszy syn?
Łk 15,14-16
„A gdy wydał wszystko, nastał wielki głód w owym kraju i on zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł więc i przystał do jednego z obywateli owego kraju, a ten wysłał go do swej posiadłości wiejskiej, aby pasł świnie. I pragnął napełnić brzuch swój omłotem, którym karmiły się świnie, lecz nikt mu nie dawał.” (Łk 15,14-16 BW);
„Kiedy wszystko wydał, nastał w tym kraju wielki głód i również on zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł więc i zatrudnił się u jednego z mieszkańców tego kraju, a on posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął najeść się strąkami, którymi karmiły się świnie, ale i tego nikt mu nie dawał.” (Łk 15,14-16 PAU).
3. Jakie refleksje przyszły w krytycznym momencie?
Łk 15,17-19
„Zastanowiwszy się nad sobą, powiedział: Iluż to najemników mojego ojca ma chleba pod dostatkiem, a ja tu ginę z głodu? Pójdę zaraz do mego ojca i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przeciw tobie i nie jestem już godzien nazywać się twoim synem; zrób mnie choćby jednym z twoich najemników.” (Łk 15,17-19 BP);
„Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników.” (Łk 15,17-19 BT2);
„Zastanowiwszy się tedy nad sobą, powiedział: Tylu służących w domu mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja przymieram tu głodem. Wstanę, pójdę do mojego ojca i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem wobec nieba i przeciwko tobie. Nie jestem już godzien nazywać się twoim synem, lecz uznaj mnie za jednego z twoich służących.” (Łk 15,17-19 BR).
4. Jak wyglądało spotkanie marnotrawnego syna z ojcem?
Łk 15,20; por. Ezech 18,21-23.32
„I zaraz poszedł do swego ojca. Kiedy był jeszcze daleko, ojciec go zobaczył i wzruszył się bardzo. Pobiegł do niego i rzucił się mu na szyję, i ucałował.” (Łk 15,20 BP);
„Powstał więc i udał się do ojca swego. Był jeszcze daleko, gdy ujrzał go ojciec. Wzruszony wybiegł mu naprzeciw, rzucił mu się na szyję i uściskał go.” (Łk 15,20 Kow);
„Jeśli grzesznik odwróci się od wszystkich swych nieprawości, które popełnił, i będzie strzegł wszystkich moich przykazań oraz będzie pełnił prawo i sprawiedliwość, na pewno będzie żył, nie umrze. Żadne jego występki, których się dopuścił, nie będą mu policzone. Będzie żył dzięki swej sprawiedliwości, którą czynił. Czy Ja rzeczywiście pragnę śmierci grzesznika - wyrocznia Pana, Jahwe - czyż nie [tego], aby zawrócił ze swej [złej] drogi i żył? (…) Przecież nie pragnę śmierci tego, który jest śmiertelny - wyrocznia Pana, Jahwe. Nawróćcie się więc i żyjcie. ” (Ezech 18,21-23.32 BP);
„A jeśliby występny porzucił wszystkie swoje grzechy, które popełniał, a strzegł wszystkich moich ustaw i postępowałby według prawa i sprawiedliwości, żyć będzie, a nie umrze: nie będą mu poczytane wszystkie grzechy, jakie popełnił, lecz będzie żył dzięki sprawiedliwości, z jaką postępował. Czyż ma mi zależeć na śmierci występnego - wyrocznia Jahwe Pana – a nie raczej na tym, by się nawrócił i żył? (…) Ja nie mam żadnego upodobania w śmierci - wyrocznia Jahwe Pana. Zatem nawróćcie się, a żyć będziecie. ” (Ezech 18,21-23.32 BT2).
5. Co wyznał syn, a co uczynił ojciec?
Łk 15,21-24; por. 1 Jana 1,9
„Syn zaś rzekł do niego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przeciwko tobie, już nie jestem godzien nazywać się synem twoim. Ojciec zaś rzekł do sług swoich: Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie też pierścień na jego rękę i sandały na nogi, i przyprowadźcie tuczne cielę, zabijcie je, a jedzmy i weselmy się, dlatego, że ten syn mój był umarły, a ożył, zginął, a odnalazł się. I zaczęli się weselić.” (Łk 15,21-24 BW);
„A syn rzekł do niego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem. Lecz ojciec rzekł do swoich sług: Przynieście szybko najlepszą suknię i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi. Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się. I zaczęli się bawić.” (Łk 15,21-24 BT2);
„Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.” (1 Jana 1,9 BW);
„Jeśli przyznajemy się do naszych grzechów, [On] jest wierny i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej niesprawiedliwości.” (1 Jana 1,9 BPD).
6. Jak starszy brat zareagował widząc radość z powodu powrotu młodszego syna?
Łk 15,25-30
„Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego. Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę.” (Łk 15,25-30 BT2);
„A starszy syn jego był właśnie na polu. Gdy więc wracając znalazł się blisko domu, doszła do uszu jego muzyka i tańce. Wtedy przywołał do siebie jednego ze sług i zapytał, co to ma znaczyć. Twój brat powrócił - odrzekł mu - więc ojciec twój kazał zabić tuczne cielę, ponieważ go zdrowego odzyskał. Na to oburzył się i nie chciał wejść do domu, aż ojciec jego musiał wyjść, aby go prosić. Lecz on odpowiedział ojcu: Patrz, tyle lat już ci służę i jeszcze nigdy nie przekroczyłem twego rozkazu, a mimo to nie darowałeś mi nigdy jeszcze koźlęcia, żebym mógł sobie wraz z mymi przyjaciółmi urządzić wesołą biesiadę. Ale zaledwie wrócił ten twój syn, który roztrwonił twój majątek w towarzystwie kobiet lekkich obyczajów, natychmiast kazałeś dla niego zabić tuczne cielę.” (Łk 15,25-30 Kow).
7. Co ojciec odpowiedział na zarzuty starszego syna?
Łk 15,31.32; por Jan 3,16
„On mu odpowiedział: „Dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, należy do ciebie. Przecież trzeba się bawić i radować, bo ten twój brat był umarły, a ożył, zaginął, a odnalazł się”.” (Łk 15,31.32 PAU);
„Lecz on mu odpowiedział: Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się.” (Łk 15,31.32 BT2);
„A on odpowiedział mu: Synu, ty zawsze jesteś ze mną, i wszystko, co ja mam, do ciebie należy. Przecież należało się weselić i radować, że oto ożył na nowo twój brat, ten, co był już umarły, i że odnalazł się ten, który był zaginął.” (Łk 15,31.32 BR);
„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.” (Jan 3,16 BW);
„Albowiem Bóg tak umiłował świat, że wydał swego Syna Jednorodzonego, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.” (Jan 3,16 BP).