Tekst
przewodni: 1 Tym 1,15
„Prawdziwa
to mowa i w całej pełni przyjęcia godna, że Chrystus Jezus
przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników, z których ja jestem
pierwszy.” (1 Tym 1,15 BW);
„Godna
to wiary nauka i warta, aby ją wszyscy przyjęli: Chrystus Jezus
przyszedł na świat zbawić grzeszników, a pierwszym z nich ja
jestem.” (1 Tym 1,15 BP);
„Wiarygodne
to słowa i godne całkowitego przyjęcia, że Chrystus Jezus
przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników, z których ja jestem
pierwszy.” (1 Tym 1,15 BUG);
„Na
pełną wiarę i całkowite uznanie zasługuje tylko ta nauka, która
głosi, że Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić
grzeszników, wśród których ja jestem największym.” (1 Tym 1,15
BR).
1.
Jak gorliwym w walce z ludem Bożym był Saul?
DzAp
9,1.2
„A
Saul, dysząc jeszcze groźbą i chęcią mordu przeciwko uczniom
Pańskim, przyszedł do arcykapłana i prosił go o listy do synagog
w Damaszku, aby mógł, jeśliby znalazł jakich zwolenników drogi
Pańskiej, zarówno mężczyzn jak i kobiety, uwięzić ich i
przyprowadzić do Jerozolimy.” (DzAp 9,1.2 BW);
„Tymczasem
Szaweł wciąż jeszcze zionął nienawiścią przeciwko uczniom
Pańskim grożąc im i mordując ich. Udał się do arcykapłana i
wyjednał sobie od niego pismo do Damaszku, do tamtejszych synagog,
żeby wolno mu było, o ile by tam napotkał zwolenników tej nauki,
zarówno mężczyzn, jak kobiety, aresztować ich i przywieść do
Jerozolimy.” (DzAp 9,1.2 Kow);
„A
Szaweł siał wszędzie postrach i zionął pragnieniem zabijania
uczniów Pańskich. Sam udał się do arcykapłana i poprosił o
specjalne listy - pełnomocnictwa do synagog w Damaszku, aby mógł
pojmać i przyprowadzić do Jerozolimy zarówno mężczyzn, jak i
kobiety, zwolenników - jeśliby się okazało, że są tam tacy -
tej nowej drogi życia.” (DzAp 9,1.2 BR).
2.
Kto stanął a drodze prześladowcy?
DzAp
9,3.4
„Ale
w drodze, kiedy zbliżał się do Damaszku, zdarzyło się, że nagle
olśniło go światło z Nieba. Więc padł na ziemię oraz usłyszał
głos, który mu mówił: Saulu, Saulu, dlaczego mnie prześladujesz?”
(DzAp 9,3.4 NBG);
„Był
właśnie w drodze do Damaszku i znajdował się już niedaleko
miasta, gdy oto poraziła go nagle światłość z nieba. Upadł na
ziemię i usłyszał głos, który mówił do niego: Szawle, Szawle,
dlaczego mnie prześladujesz?” (DzAp 9,3.4 BR);
„I
gdy był
w
podróży,
stało
się,
że
się
zbliżał
do
Damaszku, i nagle oświeciła
go
zewsząd
światłość
z
nieba. Ą
padłszy
na ziemię,
usłyszał
głos,
który doń
mówił:
Szawle, Szawle! Czemu mię
prześladujesz?”
(DzAp 9,3.4 JW).
3.
W jaki sposób Pan Jezus pokazał Swoją moc Saulowi?
DzAp
9,5-9
„A
on zapytał: „Kim jesteś, Panie?” „Ja jestem Jezusem, którego
ty prześladujesz - odpowiedział. - Wstań, idź do miasta, a tam ci
powiedzą, co powinieneś czynić”. Ludzie towarzyszący mu w
drodze stanęli jak wryci, słyszeli bowiem głos, ale nikogo nie
widzieli. Szaweł zaś podniósł się z ziemi, a gdy otworzył oczy,
nic nie widział. Wtedy wzięli go pod ręce i przyprowadzili do
Damaszku. Przez trzy dni nic nie widział, nie jadł i nie pił.”
(DzAp 9,5-9 BP);
„On
zaś odrzekł: „Kim jesteś, Panie?” Ów zaś na to: „Jam jest
Jezus, którego ty prześladujesz. [Trudno ci będzie wierzgać
przeciw ościeniowi”. Drżący i pełen przerażenia pytał dalej:
„Panie, czego żądasz ode mnie?" A Pan odrzekł mu:] „Powstań
i udaj się do miasta. Tam powiedzą ci, co masz czynić”. Jego
towarzysze podróży stali jak wryci. Głos, o prawda, słyszeli,
lecz nie widzieli nikogo. Szaweł podniósł się z ziemi, ale kiedy
otworzył znów oczy, nic nie widział. Musiano go do Damaszku
prowadzić za rękę. Przez trzy dni był ślepy; nie jadł też i
nie pił.” (DzAp 9,5-9 Kow);
„A
on rzekł:
Kto jesteś,
Panie? Ów zaś:
Jam jest Jezus, którego ty prześladujesz;
trudno ci jest przeciw ościeniowi
wierzgać.
A drżąc
i zdumiewając
się,
rzekł:
Panie, co chcesz, abym czynił?
A Pan do niego: Wstań,
i wejdź
do
miasta, a
tam
ci powiedzą,
co będziesz
miał
czynić.
Owi zaś
ludzie,
którzy mu towarzyszyli, stali zdumieni, słysząc
wprawdzie głos,
lecz nikogo nie widząc.
I wstał
Szaweł
z
ziemi, a otworzywszy oczy, nic nie widział.
Wiodąc
go zaś
za
ręce,
wprowadzili go do Damaszku. I był
tam
trzy dni, nie widząc,
i nie jadł,
ani nie pił.”
(DzAp 9,5-9 JW).
4.
Co wydarzyło się w Damaszku? W jaki sposób Pan
przygotował spotkanie Saula i Ananiasza?
DzAp
9,10-17
„W
Damaszku znajdował się pewien uczeń, imieniem Ananiasz. Ananiaszu!
– przemówił do niego Pan w widzeniu. A on odrzekł: Jestem,
Panie! A Pan do niego: Idź na ulicę Prostą i zapytaj w domu Judy o
Szawła z Tarsu, bo właśnie się [tam] modli. (I ujrzał [Szaweł]
w widzeniu, jak człowiek imieniem Ananiasz wszedł i położył na
niego ręce, aby przejrzał.) Panie – odpowiedział Ananiasz –
słyszałem z wielu stron, jak dużo złego wyrządził ten człowiek
świętym Twoim w Jerozolimie. I ma on tutaj władzę od
arcykapłanów, aby więzić wszystkich, którzy wzywają Twego
imienia. Idź – odpowiedział mu Pan – bo wybrałem sobie tego
człowieka jako narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów,
i do synów Izraela. I ukażę mu, jak wiele będzie musiał
wycierpieć dla mego imienia. Wtedy Ananiasz poszedł. Wszedł do
domu, położył na niego ręce i powiedział: Szawle, bracie, Pan
Jezus, Ten, co ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał
mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym.”
(DzAp 9,10-17 BT);
„Był
natomiast w Damaszku pewien uczeń imieniem Ananiasz. I Pan przemówił
do niego w widzeniu: Ananiaszu! A on odpowiedział: Oto jestem,
Panie! Pan zaś do niego: Wstań i idź na ulicę zwaną Prostą, i
odszukaj w domu Judy (człowieka) imieniem Saul z Tarsu; oto właśnie
się modli i zobaczył w widzeniu człowieka imieniem Ananiasz, jak
wszedł, włożył na niego ręce i w ten sposób odzyskał wzrok.
Ananiasz zaś odpowiedział: Panie, słyszałem od wielu o tym
człowieku, ile złego wyrządził Twoim świętym w Jerozolimie; i
tutaj ma od arcykapłanów władzę, aby związać wszystkich, którzy
wzywają Twojego imienia. Pan jednak powiedział do niego: Idź, gdyż
ten człowiek jest moim wybranym naczyniem, aby zanieść moje imię
przed pogan, królów i synów Izraela; Ja sam bowiem pokażę mu,
ile będzie musiał wycierpieć dla mojego imienia. I Ananiasz
poszedł, wszedł do domu, włożył na niego ręce i powiedział:
Saulu, bracie, Pan przysłał mnie, Jezus, który ci się ukazał w
drodze, którą szedłeś, abyś odzyskał wzrok i został napełniony
Duchem Świętym.” (DzAp 9,10-17 BPD).
5.
Co stało się z Saulem, gdy Ananiasz włożył na niego ręce?
DzAp
9,18-20
„Natychmiast
jakby łuski spadły z jego oczu i odzyskał wzrok, i został
ochrzczony. A gdy spożył posiłek, wzmocnił się. Jakiś czas
spędził z uczniami w Damaszku i zaraz zaczął głosić w
synagogach, że Jezus jest Synem Bożym.” (DzAp 9,18-20 BT);
„I
natychmiast spadły
z oczu jego jakby łuski,
i przejrzał;
a powstawszy, został
ochrzczony.
A
wziąwszy
pokarm, nabrał
sił.
I był
z
uczniami, którzy byli w Damaszku, przez kilka dni. A natychmiast
opowiadał
w
synagogach Jezusa, że
on jest Synem Bożym.”
(DzAp 9,18-20 JW);
„I
natychmiast opadły mu z oczu jakby łuski, odzyskał wzrok, wstał i
został ochrzczony. A gdy przyjął pokarm, odzyskał siły. I stało
się, że (przebywał) z uczniami w Damaszku kilka dni, a już zaczął
głosić w synagogach Jezusa, że On jest Synem Boga.” (DzAp
9,18-20 BPD).
6.
Jaka była reakcja otoczenia na widok zwiastującego Saula? Co
postanowili uczynić Żydzi?
DzAp
9,21-25
„Wszyscy
zaś, którzy go słuchali, zdumiewali się i mówili: Czy to nie
ten, co prześladował w Jerozolimie tych, którzy wzywają imienia
tego, i po to tu przyszedł, aby ich w więzach odprowadzić do
arcykapłanów? Lecz Saul coraz bardziej umacniał się i wprawiał w
zakłopotanie Żydów, którzy mieszkali w Damaszku, dowodząc, że
Ten jest Chrystusem. Po upływie dłuższego czasu uknuli Żydzi
spisek na jego życie; ale Saul został powiadomiony o ich spisku. A
strzegli bram we dnie i w nocy, aby go zabić. Lecz uczniowie zabrali
go w nocy, przerzucili przez mur i spuścili go w koszu.” (DzAp
9,21-25 BW);
„Wszyscy
słuchający go dziwili się i pytali: „Czy to nie ten, który
prześladował w Jerozolimie wyznawców tego imienia, i właśnie po
to tu przybył, aby ich uwięzić i zaprowadzić do arcykapłanów?”
Lecz Szaweł występował coraz odważniej, wywołując zamieszanie
wśród Żydów mieszkających w Damaszku, bo dowodził, że (Jezus)
jest Mesjaszem. Po upływie dłuższego czasu Żydzi postanowili go
zabić. Szaweł dowiedział się o ich zamiarze. Aby móc go
zgładzić, strzegli nawet bram we dnie i w nocy. Ale uczniowie jego
w nocy spuścili go w koszu przez mur.” (DzAp 9,21-25 BP);
„I
zdumiewali się
wszyscy,
którzy słuchali,
i mówili: czy to nie ten jest, który zwalczał
w
Jeruzalem tych, co wzywali
tego imienia: i tu po to przyszedł,
aby ich w więzach
zaprowadzić
do
przedniejszych kapłanów?
Szaweł
zaś
coraz
bardziej się
wzmacniał,
i zawstydzał
żydów
którzy mieszkali w Damaszku, dowodząc,
że
ten jest Chrystusem. A gdy upłynęło
dni niemało,
uradzili między
sobą
żydzi,
żeby
go zabić;
lecz powiadomiono Szawła
o ich zasadzce. Strzegli zaś
i bram
w dzień
i w
nocy, aby go zabić.
Lecz uczniowie wziąwszy
go w nocy, przez mur go wpuścili,
spuszczając
w koszu.” (DzAp 9,21-25 JW).
7.
Komu i z jakim skutkiem Saul zwiastował Dobrą Nowinę?
DzAp
9,29
„Lecz
także śmiało mówił w Imieniu Pana Jezusa, gadając oraz
dyskutując z hellenistami; zaś oni usiłowali go zgładzić.”
(DzAp 9,29 NBG);
„Mówił
też
z
poganami, i rozprawiał
z
hellenistami, a oni starali się
go
zabić.”
(DzAp 9,29 JW);
„Szczególnie
zaś rozmawiał i rozprawiał z Żydami posługującymi się językiem
greckim; ci próbowali go za to zamordować.” (DzAp 9,29 Kow).