Lekcje Biblijne 2021
Lekcja 28 ------- 10.07.2021 r.
Spotkania z Jezusem
Tekst pamięciowy: Dz.Ap. 22,16
„Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, przyjmij chrzest i obmyj się z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!” (Dz.Ap. 22,16 BT).
1. Kim był Saul?
Dz.Ap. 22,3.25-28; 23,6; 26,5
„Jestem Żydem, urodzonym w Tarsie w Cylicji, lecz wychowywałem się tutaj, w tym mieście, u stóp Gamaliela. Otrzymałem staranne wykształcenie w ojczystym Prawie. Byłem tak gorliwy w służbie Bożej, jak wy dziś jesteście.” (Dz.Ap. 22,3 BP);
„A gdy go skrępowano rzemieniami, rzekł Paweł do setnika stojącego obok: Czy wolno wam biczować obywatela rzymskiego i to bez wyroku sądowego? A gdy to setnik usłyszał, przystąpił do dowódcy, aby mu o tym donieść i rzekł: Co ty chcesz zrobić? Człowiek ten jest przecież obywatelem rzymskim. Dowódca zaś podszedł i rzekł do niego: Powiedz mi, czy ty jesteś obywatelem rzymskim? A on odrzekł: Tak jest. A dowódca opowiedział: Ja za dużą sumę obywatelstwo to nabyłem. Paweł zaś rzekł: A ja posiadam je od urodzenia.” (Dz.Ap 22,25-28 BW);
„Wiedząc zaś, że jedna część składa się z saduceuszów, a druga z faryzeuszów, wołał Paweł przed Sanhedrynem: Jestem faryzeuszem, bracia, i synem faryzeuszów, a stoję przed sądem za to, że spodziewam się zmartwychwstania umarłych.” (Dz.Ap. 23,6 BT);
„Znają mnie oni od dawna i mogliby zaświadczyć, gdyby chcieli, że żyłem według naszego najsurowszego stronnictwa religijnego, jako faryzeusz.” (Dz.Ap. 26,5 BW);
2. Dlaczego Saul tak bardzo zwalczał Żydów wierzących w zmartwychwstanie Jezusa?
Mt 28,11-15; por. Mt 27,62-66
„Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu. Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami, i trwa aż do dnia dzisiejszego.” (Mt 28,11-15 BT);
„Nazajutrz, to znaczy po dniu Przygotowania, zebrali się arcykapłani i faryzeusze u Piłata i oznajmili: Panie, przypomnieliśmy sobie, że ów oszust powiedział jeszcze za życia: Po trzech dniach powstanę. Każ więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby przypadkiem nie przyszli jego uczniowie, nie wykradli go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I będzie ostatnie oszustwo gorsze od pierwszego. Rzekł im Piłat: Macie straż: idźcie, zabezpieczcie grób, jak umiecie. Oni poszli i zabezpieczyli grób, opieczętowując kamień i stawiając straż.” (Mt 27,62-66 BT);
3. Jak krytyczny był dla siebie Paweł po nawróceniu i jak oceniał swoje dotychczasowe postępowanie?
Dz.Ap. 22,4-5; 19-20; 26,8-11; 1 Kor 15,8.9
„Prześladowałem wyznawców tej nauki, głosując za karą śmierci, zakuwałem w kajdany i wtrącałem do więzienia mężczyzn i kobiety. Świadkiem jest mi arcykapłan i cała najwyższa rada. Od nich też wziąłem listy do braci w Damaszku, gdzie się udałem, aby i tamtych zakuć w kajdany, przyprowadzić do Jerozolimy i wymierzyć karę.” (DzAp. 22,4-5 BP);
„A ja odpowiedziałem: Panie, oni wiedzą, że zamykałem w więzieniach tych, którzy wierzą w Ciebie, i biczowałem w synagogach, a kiedy przelewano krew Szczepana, Twego świadka, byłem przy tym i zgadzałem się, i pilnowałem szat jego zabójców.” (Dz.Ap. 22,19-20 BT);
„Dlaczego uważacie za rzecz nie do wiary, że Bóg wskrzesza zmarłych? Ja sam kiedyś uważałem, że trzeba wszelkimi sposobami występować przeciwko Jezusowi z Nazaretu. Tak postępowałem w Jerozolimie, gdzie wielu świętych wtrąciłem do więzienia, mając pełnomocnictwa arcykapłanów. Kiedy zaś ich skazywano na śmierć, głosowałem za tym wyrokiem. Wymierzając kary zmuszałem ich często do bluźnierstwa po wszystkich synagogach. Bez opamiętania i umiaru prześladowałem ich w okolicznych miastach.” (Dz.Ap. 26,8-11 BP);
„W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi. Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży.” (1 Kor 15,8-9 BR).
4. W którym momencie Bóg odpuścił grzechy Pawła, również te popełnione z nienawiści do chrześcijan?
DzAp. 22,12-16
„Niejaki Ananiasz, człowiek pobożny, przestrzegający Prawa i cieszący się bardzo dobrą opinią u tamtejszych Żydów, odnalazł mnie, przyszedł do mnie i powiedział: Szawle, bracie, przejrzyj! I w tej chwili spojrzałem na niego. A on powiedział: Bóg ojców naszych wybrał cię, abyś mógł poznać Jego wolę, ujrzeć Sprawiedliwego i usłyszeć Jego własny głos. Będziesz wobec wszystkich ludzi świadczył o tym, co zobaczysz i usłyszysz. Dlaczego więc jeszcze się ociągasz? Wstań zaraz, przyjmij chrzest, by uwolnić się z twoich grzechów wzywając Jego imienia!” (Dz.Ap. 22,12-16 BR).
5. Jak później Paweł traktował swoje życie i zbliżającą się śmierć?
Flp 1,21-26; 2 Kor 11,23-28
„Dla mnie bowiem życiem jest Chrystus, a śmierć zyskiem. Jeśli jednak życie umożliwiłoby mi owocną pracę, nie wiedziałbym, co wybrać. Nęci mnie jedno i drugie. Pragnę rozstać się z życiem i być z Chrystusem, co byłoby lepsze, chociaż pozostanie przy życiu byłoby ze względu na was bardziej pożyteczne. Stąd jestem przekonany, że będę żył nadal i pozostanę wśród wszystkich dla waszego dalszego rozwoju i radości z wiary. Tak, kiedy znów do was przybędę, będziecie we mnie mieli powód do chluby w Chrystusie Jezusie.” (Flp 1,21-26 BP);
"Sługami Chrystusa są? Jako niespełna rozumu to mówię; daleko więcej ja, więcej pracowałem, częściej byłem w więzieniach, nad miarę byłem chłostany, często znajdowałem się w niebezpieczeństwie śmierci. Od Żydów otrzymałem pięć razy po czterdzieści uderzeń bez jednego, trzy razy byłem chłostany, raz ukamienowany, trzy razy rozbił się ze mną okręt, dzień i noc spędziłem w głębinie morskiej. Byłem często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od zbójców, w niebezpieczeństwach od rodaków, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustyni, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi. W trudzie i znoju, często w niedosypianiu, w głodzie i pragnieniu, często w postach, w zimie i nagości. Pomijając te sprawy zewnętrzne, pozostaje codzienne nachodzenie mnie, troska o wszystkie zbory.” (2 Kor 11,23-28 BW).
6. Jak bardzo słowa Jezusa „komu więcej odpuszczono, ten więcej umiłował” odnoszą się do Pawła? Czego dowodzą te fragmenty Słowa Bożego?
Rz 8,38-39
„Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani potęgi niebieskie, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce, ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.” (Rz 8,38-39 BW).
7. W jaki sposób Paweł uporał się z grzeszną przeszłością?
Flp 3,12-14 por. teksty pkt. 3
„Bracia, ja nie myślę, że już to osiągnąłem. Ale jedno czynię: zapominając o tym, co poza mną, usilnie podążam ku temu, co przede mną, biegnę naprzód po nagrodę w niebie, dokąd wzywa Bóg w Chrystusie Jezusie.” (Flp 3,12-14 BP);
8. Jaki piękny przykład zostawił Paweł wszystkim wiernym wyznawcom Boga?
2 Tym 4,6-8
„Albowiem już niebawem będę złożony w ofierze, a czas rozstania mego z życiem nadszedł. Dobry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem; a teraz oczekuje mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu da Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, lecz i wszystkim, którzy umiłowali przyjście Jego.” (2 Tym 4,6-8 BW);