Góra Nebo

  Lekcje Biblijne 2021

Lekcja 05 ------- 30.01.2021 r.

Nauka płynąca z gór

Wstęp:

Góra Nebo znajduje się w zachodniej Jordanii, w bliskiej odległości Morza Martwego. Na podstawie przekazów biblijnych góra ta kojarzy się z ostatnią doczesną drogą Mojżesza, który choć nie wszedł do ziemi obiecanej, jednak tuż przed śmiercią mógł ją obejrzeć ze szczytu tej góry.  Po osiedleniu Izraelitów w Palestynie Nebo należała do pokolenia Rubena.

1. W jak cudowny sposób Bóg uchronił narodzonego Mojżesza przed śmiercią?

Wj 2,1-10 BW

A pewien mąż z rodu Lewiego poszedł i pojął za żonę córkę z rodu Lewiego.

Kobieta ta poczęła i urodziła syna, a widząc, że jest piękny, ukrywała go przez trzy miesiące.

A gdy nie mogła ukrywać go dłużej, sporządziła dla niego koszyk z trzciny i powlekła go żywicą i smołą, a włożywszy weń dziecko, położyła go w sitowiu na brzegu Nilu.

Siostra zaś jego stanęła z daleka, aby wiedzieć, co się z nim stanie.

I zeszła córka faraona, aby się kąpać w Nilu, a służące jej przechadzały się nad brzegiem Nilu.
Gdy ujrzała koszyk w sitowiu, posłała swą służącą, aby go przyniosła.

Gdy go otworzyła, zobaczyła dziecko, a był to chłopiec, który płakał.
I ulitowała się nad nim, mówiąc: Jest to jedno z dzieci hebrajskich.

Wtedy siostra jego rzekła do córki faraona: Czy mam pójść i zawołać ci kobietę, mamkę hebrajską, by ci karmiła to dziecko?

I rzekła do niej córka faraona: Idź! Dziewczyna poszła i zawołała matkę dziecka.

I rzekła do niej córka faraona: Zabierz to dziecko i wykarm mi je, a ja dam ci należną zapłatę.
Wzięła więc kobieta dziecko i wykarmiła je.

A gdy dziecko podrosło, przyprowadziła je do córki faraona; ta zaś miała go za syna.
I nazwała go Mojżesz, mówiąc: Wyciągnęłam go z wody.

2. Jak przebiegało jego życie po zabraniu na dwór egipski?

Dz 7,21-25 BW

A gdy go wyrzucono, wzięła go córka faraona i wychowała go sobie za syna.

Wdrożono też Mojżesza we wszelką mądrość Egipcjan, a był dzielny tak w słowach, jak i w czynach.

A kiedy skończył czterdzieści lat, stało się potrzebą jego serca odwiedzić braci swoich, synów Izraela.

I ujrzawszy jednego, którego krzywdzono, ujął się za nim, pomścił krzywdzonego i zabił Egipcjanina.

Sądził zaś, że bracia zrozumieją, iż Bóg przez jego ręce daje im wybawienie, ale oni nie zrozumieli.

3. Jaką misję powierzył Bóg 80-letniem Mojżeszowi?

Wj 3,1-10 BW

Gdy Mojżesz pasał trzodę teścia swego Jetry, kapłana Midianitów, pognał raz trzodę poza pustynię i przybył do góry Bożej, do Horebu.

Wtem ukazał mu się anioł Pański w płomieniu ognia ze środka krzewu; i spojrzał, a oto krzew płonął ogniem, jednakże krzew nie spłonął.

Wtedy rzekł Mojżesz: Podejdę, aby zobaczyć to wielkie zjawisko, dlaczego krzew się nie spala.

Gdy Pan widział, że podchodzi, aby zobaczyć, zawołał nań Bóg spośród krzewu i rzekł: Mojżeszu! Mojżeszu! A on odpowiedział: Oto jestem!

Wtedy rzekł: Nie zbliżaj się tu! Zdejm z nóg sandały swoje, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą.

Rzekł też: Jam jest Bóg ojca twego, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba.
Wtedy Mojżesz zakrył oblicze swoje, bał się bowiem patrzeć na Boga.

Rzekł jeszcze Pan: Napatrzyłem się na niedolę ludu mojego w Egipcie i słyszałem krzyk ich z powodu naganiaczy jego; znam cierpienia jego.

Zstąpiłem przeto, by go wyrwać z mocy Egiptu i wyprowadzić go z tego kraju do ziemi żyznej i rozległej, do ziemi opływającej w mleko i miód, do siedziby Kananejczyków, Chetejczyków i Amorejczyków, i Chiwwijczyków, i Jebuzejczyków.

Teraz oto krzyk synów izraelskich dotarł do mnie.
Widziałem także udrękę, którą Egipcjanie ich dręczą.

Przeto teraz idź! Posyłam cię do faraona.
Wyprowadź lud mój, synów izraelskich, z Egiptu.

4. Jak wielkim wyzwaniem da Mojżesza było opuszczenie Egiptu?

Wj 12,37-41 BW

Synowie izraelscy wyruszyli z Ramses do Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych oprócz dzieci.

A szło z nimi także mnóstwo obcego ludu i trzody, i bydła, bardzo liczny dobytek.

A z ciasta, które wynieśli z Egiptu, napiekli niekwaszonych placków, gdyż nie zdążyło się zakwasić, zostali bowiem wypędzeni z Egiptu, a nie mogąc zwlekać nie przygotowali sobie zapasów.

Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat.

Po upływie tych czterystu trzydziestu lat, dokładnie tego samego dnia, wyruszyły z ziemi egipskiej wszystkie zastępy Pana.

Wj 14,11-12 BW

A do Mojżesza rzekli: Czy dlatego, że w Egipcie nie było grobów, wyciągnąłeś nas, abyśmy pomarli na pustyni? Cóżeś nam to uczynił, wyprowadzając nas z Egiptu?

Czy nie powiedzieliśmy ci tego już w Egipcie, mówiąc: Zostaw nas w spokoju, będziemy służyli Egipcjanom, gdyż lepiej nam służyć Egipcjanom, niż umierać na pustyni.

Wj 15,24 BW

Wtedy lud szemrał przeciwko Mojżeszowi, mówiąc: Co będziemy pić?

Wj 16,2-3 BW

Cały zbór synów izraelskich szemrał na pustyni przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi.

I rzekli do nich synowie izraelscy: Obyśmy byli pomarli z ręki Pana w ziemi egipskiej, gdyśmy siadali przy garnku mięsa i mogli się najeść chleba do syta! Bo wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby całe to zgromadzenie zamorzyć głodem.

Wj 17,2-3 BW

I spierał się lud z Mojżeszem, mówiąc: Dajcie nam wody do picia! Mojżesz im odpowiedział: Dlaczego spieracie się ze mną? Dlaczego kusicie Pana?

Ale lud miał tam pragnienie i szemrał przeciw Mojżeszowi, mówiąc: Czy dlatego wyprowadziłeś nas z Egiptu, aby przyprawić nas i dzieci nasze, i dobytek nasz o śmierć z pragnienia?

5. Co spowodowało, że Mojżesz nie wszedł do ziemi obiecanej?

Lb 20,1-13 BW

W pierwszym miesiącu przyszli synowie izraelscy, cały zbór, na pustynię Syn.
Lud zamieszkał w Kadesz.
Tam umarła Miriam i tam została pogrzebana.

Lecz zbór nie miał wody; zebrali się więc przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi.

I kłócił się lud z Mojżeszem, mówiąc: Obyśmy to byli pomarli wtedy, gdy nasi bracia pomarli przed Panem!

Dlaczego przywiedliście zgromadzenie Pana na tę pustynię? Czy dlatego, abyśmy tu pomarli, my i nasze bydło?

I dlaczego to wyprowadziliście nas z Egiptu, czy dlatego, aby nas przywieść na to nędzne miejsce, gdzie nie ma zboża, fig, winorośli i jabłek granatu, a zwłaszcza nie ma wody do picia?

Mojżesz i Aaron odeszli sprzed zgromadzenia, skierowali się ku wejściu do Namiotu Zgromadzenia, upadli na swoje twarze i wtedy ukazała się im chwała Pana.

I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:

Weź laskę i zgromadź zbór, ty i Aaron, twój brat.
Przemówcie na ich oczach do skały, a ona wypuści z siebie wodę.
Wydobędziesz dla nich wodę ze skały i napoisz zbór i ich bydło.

Mojżesz wziął laskę sprzed oblicza Pana, jak mu Pan rozkazał.

Zgromadzili tedy Mojżesz i Aaron zbór przed skałą.
I rzekł do nich: Słuchajcie, przekorni! Czy z tej skały wydobędziemy dla was wodę?

I podniósł Mojżesz rękę swoją, i uderzył dwa razy swoją laską o skałę.
Wtedy trysnęła obficie woda i napił się zbór oraz ich bydło.

I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona: Ponieważ mi nie zaufaliście, aby mnie uwielbić na oczach synów izraelskich, dlatego nie wprowadzicie tego zgromadzenia do ziemi, którą im daję.

To są wody Meriba, gdzie kłócili się synowie izraelscy z Panem, a On okazał przez nie swoją świętość.

6. Czego doświadczył Mojżesz w ostatnich chwilach swojego życia?

Pwt 34,1-8 BW

Potem wstąpił Mojżesz ze stepów moabskich na górę Nebo, na szczyt Pizga, który jest naprzeciw Jerycha; i Pan pokazał mu całą ziemię, od Gileadu aż po Dan,

Cały okrąg Naftaliego, ziemię Efraima i Manassesa, całą ziemię judzką, aż po Morze Zachodnie,

I Negeb, i obwód doliny Jerycha, miasta palm, aż po Soar.

I rzekł Pan do niego: To jest ziemia, którą poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: Twojemu potomstwu dam ją; pokazałem ci ją naocznie, lecz do niej nie wejdziesz.

I umarł tam Mojżesz, sługa Pana, w ziemi moabskiej, zgodnie ze słowem Pana.

I pogrzebał go w dolinie, w ziemi moabskiej naprzeciw Bet-Peor; a nikt nie zna po dziś dzień jego grobu.

A Mojżesz miał sto dwadzieścia lat w chwili swojej śmierci, ale wzrok jego nie był przyćmiony i nie ustała jego świeżość.

I opłakiwali synowie izraelscy Mojżesza na stepach moabskich przez trzydzieści dni; potem minęły dni płaczu i żałoby po Mojżeszu.

7. W jaki sposób radzisz sobie z problemami w domu, pracy i swoim Zborze? Jak ważne w życiu każdego z nas jest mądre przywództwo?

Góra Synaj cz.II

  Lekcje Biblijne 2021

Lekcja 04 ------- 23.01.2021 r.

Nauka płynąca z gór

1. W jakim celu i na jaki okres czasu Bóg ponownie wezwał Mojżesza na górę?

Wj 24,12-18 BW

I rzekł Pan do Mojżesza: Wstąp do mnie na górę i zostań tam, a dam ci tablice kamienne, zakon i przykazania, które napisałem, aby ich pouczyć.

Wstał więc Mojżesz i Jozue, jego sługa, i wstąpił Mojżesz na górę Bożą,

A do starszych rzekł: Czekajcie na nas tutaj, aż wrócimy do was.
Oto Aaron i Chur są z wami.
Kto miałby jaką sprawę, niech się zwróci do nich.

Gdy Mojżesz wstąpił na górę, obłok zakrył ją.

I zamieszkała chwała Pana na górze Synaj, a obłok okrywał ją przez sześć dni.
Siódmego dnia zawołał na Mojżesza z obłoku.

A chwała Pana wyglądała w oczach synów izraelskich jak ogień trawiący na szczycie góry.

Mojżesz wszedł w środek obłoku i wstąpił na górę.
A był Mojżesz na górze czterdzieści dni i czterdzieści nocy.

2. Co otrzymał Mojżesz na zakończenie spotkania ze Stwórcą?

Wj 31,18 BW

A gdy dokończył rozmowy z Mojżeszem na górze Synaj, dał mu dwie tablice Świadectwa, tablice kamienne, zapisane palcem Bożym.

3. Co czynili niektórzy Żydzi w czasie nieobecności swojego przywódcy?

Wj 32,1-6 BW

A gdy lud widział, że Mojżesz opóźniał zejście z góry, zgromadził się wokół Aarona i rzekli do niego: Nuże, uczyń nam bogów, którzy pójdą przed nami, nie wiemy bowiem, co się stało z owym Mojżeszem, mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej.

Odpowiedział im Aaron: Zdejmijcie złote kolczyki, które mają w uszach wasze żony, wasi synowie i wasze córki, i przynieście do mnie.

I pozdejmował cały lud złote kolczyki, które mieli w uszach swoich, i przynieśli je do Aarona.

I przyjął je z ich rąk, i ulał z tego w formie z gliny posąg cielca.
Wtedy oni rzekli: To są bogowie twoi, Izraelu, którzy cię wyprowadzili z ziemi egipskiej.

Zobaczywszy to, zbudował Aaron ołtarz przed nim i kazał obwołać: Jutro będzie święto Pana.

I wstawszy nazajutrz wcześnie rano, złożyli ofiary całopalne i przynieśli ofiary pojednania; i usiadł lud, aby jeść i pić.
Potem wstali, aby się bawić.

4. Do jakiego wniosku doszedł Bóg widząc Swój lud oddający się bałwochwalczym praktykom?

Wj 32,7-10 BW

Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: Zejdź na dół, gdyż sprzeniewierzył się lud twój, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej.

Rychło zeszli z drogi, jaką im nakazałem.
Zrobili sobie cielca ulanego, oddali mu pokłon, złożyli mu ofiarę i mówili: To są bogowie twoi, Izraelu, którzy cię wyprowadzili z ziemi egipskiej.

Rzekł jeszcze Pan do Mojżesza: Patrzę na lud ten i widzę, że jest to lud twardego karku.

Teraz zostaw mnie, żeby zapłonął mój gniew na nich.
Wytracę ich, a ciebie uczynię wielkim ludem.

5. Jakie starania w tej sprawie poczynił Mojżesz?

Wj 32,11-14 BW

Lecz Mojżesz łagodził gniew Pana, Boga swego i mówił: Dlaczegóż, Panie, płonie gniew twój przeciwko ludowi twojemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką siłą i ręką potężną?

Dlaczego to mają rozpowiadać Egipcjanie: W złym zamiarze wyprowadził ich, by pozabijać ich w górach i wytracić z powierzchni ziemi.
Odwróć się od zapalczywości swego gniewu i użal się nad złem, jakie chcesz zgotować ludowi swemu.

Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, sługi twoje, którym poprzysiągłeś na siebie samego, mówiąc do nich: Rozmnożę potomstwo wasze jak gwiazdy niebieskie i całą tę ziemię, o której mówiłem, dam potomstwu waszemu i posiądą ją na wieki,

I użalił się Pan nad złem, które zamierzał sprowadzić na swój lud.

6. Jak zakończyła się bałwochwalcza uroczystość kiedy Mojżesz zszedł z góry?

Wj 32,15-28 BW

Potem Mojżesz odwrócił się i zszedł z góry, mając w ręku dwie tablice Świadectwa, tablice zapisane z obu stron; z jednej i z drugiej strony były one zapisane.

Tablice te były dziełem Bożym, a pismo było pismem Boga, wyrytym na tablicach.

Jozue usłyszał odgłos okrzyków ludu i rzekł do Mojżesza: Wrzawa wojenna w obozie.

On zaś odpowiedział: Nie jest to odgłos okrzyków po zwycięstwie, Nie jest to odgłos okrzyków po klęsce, Lecz słyszę odgłos śpiewu.

A gdy Mojżesz zbliżył się do obozu, ujrzał cielca i tańce.
Wtedy Mojżesz zapłonął gniewem i wyrzucił tablice z rąk swoich i potłukł je pod górą.

Potem wziął cielca, którego sobie zrobili, spalił go w ogniu, starł na proch, wsypał do wody i dał ją wypić synom izraelskim,

Następnie rzekł Mojżesz do Aarona: Co uczynił ci ten lud, że sprowadziłeś nań tak wielki grzech?

Aaron odpowiedział: Niech pan mój się nie gniewa! Ty znasz ten lud, że jest skłonny do złego.

Powiedzieli mi: Uczyń nam bogów, którzy pójdą przed nami, gdyż nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej.

Więc rzekłem do nich: Kto ma złoto, niech je zdejmie z siebie.
I dali mi je, potem wrzuciłem je do ognia, i tak powstał ten cielec.

A gdy Mojżesz widział, że ten lud jest rozwydrzony, gdyż Aaron dopuścił go do tego rozwydrzenia ku pośmiewisku wobec ich przeciwników,

Stanął Mojżesz w bramie obozu i zawołał: Kto jest za Panem, do mnie! I zebrali się wokoło niego wszyscy synowie Lewiego.

I rzekł do nich: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Przypaszcie każdy swój miecz do boku! Przejdźcie tam i z powrotem od bramy do bramy w obozie i zabijajcie każdego, czy to brat, czy przyjaciel, czy krewny.

Synowie Lewiego uczynili według rozkazu Mojżesza i padło w tym dniu z ludu około trzech tysięcy mężów.

7. O co następnie prosił Mojżesz w rozmowie z Bogiem?

Wj 32,31-32 BW

Wrócił tedy Mojżesz do Pana i rzekł: Oto lud ten popełnił ciężki grzech, bo uczynili sobie bogów ze złota.

Teraz, racz odpuścić ich grzech, lecz jeżeli nie, to wymaż mnie ze swojej księgi, którą napisałeś.

Góra Synaj cz.1

 Lekcje Biblijne 2021

Lekcja 03 ------- 16.01.2021 r.

Nauka płynąca z gór

Wstęp:

W panującej od wielu lat opinii uważa się, że Góra Synaj znajduje się w Egipcie - południowej części Półwyspu Synajskiego. Na to właśnie miejsce każdego roku udają się ogromne rzesze turystów. Jednak prowadzone od kilkudziesięciu lat prace badawcze ukazują, że prawdziwa Góra Synaj prawdopodobnie znajduje się w Arabii Saudyjskiej, a jej lokalna nazwa brzmi Dżabal al-Lauz. Szczytowa partia posiada charakterystyczny czarny kolor, wygląda więc na to, że miejsce to jest opalone ogniem. Na zachód od tej góry znajduje się skała o wysokości ok. 20 metrów. Jest ona przepołowiona i wiać na niej wyraźne ślady płynącej niegdyś wody. Te i wiele innych śladów pokrywa się z przekazem Pisma Świętego. Na Górze Synaj naród izraelski otrzymał Dekalog zapisany na kamiennych tablicach, stąd miejsce to miało i nadal ma szczególne znaczenie dla wszystkich chrześcijan. 

1. Do jakiego miejsca zbliżył się naród izraelski w czasie wędrówki do Ziemi obiecanej?

Wj 19,1-2 BW

Pierwszego dnia trzeciego miesiąca od wyjścia synów izraelskich z ziemi egipskiej, przybyli na pustynię Synaj.

Wyruszyli z Refidim, a przybywszy na pustynię Synaj, rozłożyli się obozem na pustyni.
Tam obozował Izrael naprzeciw góry.

2. Jakie warunki musieli spełnić Izraelici, zanim Mojżesz udał się na Górę Synaj?

Wj 19,10-15 BW

I rzekł Pan do Mojżesza: Idź do ludu i nakaż im, by przygotowali się na święto dziś i jutro i wyprali swoje szaty,

By byli gotowi na trzeci dzień, gdyż trzeciego dnia zstąpi Pan na oczach całego ludu na górę Synaj.

I zakreślisz ludowi granicę dokoła, mówiąc: Strzeżcie się wstępować na górę albo dotykać się jej podnóża.
Każdy bowiem, kto się dotknie góry, zginie.

Niechaj nikt nie dotyka jej ręką, bo na pewno będzie ukamienowany albo przeszyty strzałą; czy to zwierzę, czy człowiek, nie pozostanie przy życiu.
Gdy odezwie się róg barani, wtedy niech wstąpią na górę.

Mojżesz zstąpił z góry do ludu i kazał się ludowi przygotować na święto i wyprać swoje szaty.

I rzekł do ludu: Bądźcie gotowi na trzeci dzień; nie dotykajcie kobiet.

3. Jakie nadzwyczajne zjawiska towarzyszyły Mojżeszowi w czasie wyjścia na górę?

Wj 19,16-19 BW

Trzeciego dnia, z nastaniem poranku, pojawiły się grzmoty i błyskawice, i gęsty obłok nad górą, i doniosły głos trąby, tak że zadrżał cały lud, który był w obozie.

Mojżesz wyprowadził z obozu lud naprzeciw Boga, a oni ustawili się u stóp góry.

A góra Synaj cała dymiła, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu.
Jej dym unosił się jak dym z pieca, a cała góra trzęsła się bardzo.

A głos trąby wzmagał się coraz bardziej.
Mojżesz przemawiał, a Bóg odpowiadał mu głosem.

4. Co było głównym przesłaniem Stwórcy objawionym na Górze Synaj?

Wj 20,1-17 BW

A Pan mówił wszystkie te słowa i rzekł:

Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

Nie będziesz miał innych bogów obok mnie.

Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią.

Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja, Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą,

A okazuję łaskę do tysiącznego pokolenia tym, którzy mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.

Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego.

Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić.

Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę,

Ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach.

Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął.
Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go.

Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.

Nie zabijaj.

Nie cudzołóż.

Nie kradnij.

Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

Nie pożądaj domu bliźniego swego, nie pożądaj żony bliźniego swego ani jego sługi, ani jego służebnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.

5. Dlaczego Bóg okazał tak spektakularne i groźne przejawy mocy wobec swojego ludu?

Wj 20,18-20 BW

A gdy wszystek lud zauważył grzmoty i błyskawice, i głos trąby, i górę dymiącą, zląkł się lud i zadrżał, i stanął z daleka,

I rzekli do Mojżesza: Mów ty z nami, a będziemy słuchali; a niech nie przemawia do nas Bóg, abyśmy nie pomarli.

Wtedy rzekł Mojżesz do ludu: Nie bójcie się, bo Bóg przyszedł, aby was doświadczyć i aby bojaźń przed nim była w was, byście nie grzeszyli.

6. W jaki sposób Najwyższy zapieczętował zawarcie Przymierza ze Swoim ludem?

Wj 24,4-8 BW

Wtedy Mojżesz spisał wszystkie słowa Pana, a wstawszy wcześnie rano, zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście pomników dla dwunastu plemion izraelskich.

Polecił też młodzieńcom z synów izraelskich złożyć ofiarę całopalenia, a ci zarżnęli cielce na rzeźną ofiarę pojednania dla Pana.

Potem wziął Mojżesz połowę krwi i wlał do czaszy, a drugą połowę krwi wylał na ołtarz.

Następnie wziął Księgę Przymierza i głośno przeczytał ludowi, ten zaś rzekł: Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni.

Wziął też Mojżesz krew i pokropił lud, mówiąc: Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów.

7. Jak wielkim przełomem w życiu narodu izraelskiego stały się wydarzenia na Synaju? Jakie znaczenie ma ta góra dla Ciebie?

Moria - góra zaopatrzenia

 Lekcje Biblijne 2021

Lekcja 02 ------- 09.01.2021 r.

Nauka płynąca z gór 

Wstęp:

Góra ta jest jednym z wniesień w ziemi Moria okalającej wschodnią część Jerozolimy. Jej nazw oznacza: Wybrane przez Jahwe. Góra ta znana jest z Biblii jako miejsce ofiarowania Izaaka przez Abrahama, jednak jej cała historia jest niezwykle bogata. W starożytności na tym miejscu znajdowała się świątynia jerozolimska, która została zburzona przez Nabuchodonozora w 586 r. p.n.e. Budowa kolejnej świątyni miała miejsce za czasów króla Cyrusa w VI w. p.n.e. a jej dalsza rozbudowa przypadła za czasów Heroda Wielkiego w II w. n.e. Na górze Moria znajdowała się świątynia Jowisza, a od VII wieku Jerozolima i Wzgórze Świątynne znalazły się w rękach muzułmanów. Obecnie znajduje się tam Kopuła na Skale i Meczet Al-Aksa. Całość ogrodzona jest wielkim murem z piętnastoma bramami i zajmuje jedną szóstą powierzchni Starej Jerozolimy. 

1. W jakich okolicznościach narodził się Izaak?

Rdz 18,1-15 BW

Potem ukazał mu się Pan w dąbrowie Mamre, gdy siedział u wejścia do namiotu w skwarne południe.

A podniósłszy oczy, ujrzał trzech mężów, którzy stanęli przed nim.
Ujrzawszy ich, wybiegł od wejścia do namiotu na ich spotkanie i pokłoniwszy się aż do ziemi,

Rzekł: Panie, jeślim znalazł łaskę w oczach twoich, nie omijaj, proszę, sługi swego.

Pozwól, by przyniesiono trochę wody, abyście obmyli nogi wasze; potem odpocznijcie pod drzewem.

Przyniosę też kawałek chleba, abyście się posilili.
Wszak po to wstąpiliście do sługi waszego.
Potem możecie pójść dalej.
Wtedy oni rzekli: Uczyń tak, jak powiedziałeś!

I pośpieszył Abraham do namiotu, do Sary, i rzekł: Rozczyń szybko trzy miary wybornej mąki i zrób placki!

Potem pobiegł Abraham do bydła, wziął młode, delikatne i dobre cielę i dał je słudze, który śpiesznie je przyrządził.

Wziął także masło, mleko i cielę, które przyrządził, i postawił przed nimi.
Sam stanął przy nich pod drzewem, a oni jedli.

Wtedy rzekli do niego: Gdzie jest Sara, żona twoja? A on odpowiedział: W tym oto namiocie.

Tedy rzekł: Na pewno wrócę do ciebie za rok o tym samym czasie, a wtedy żona twoja Sara będzie miała syna.
Sara zaś podsłuchiwała u wejścia do namiotu, które było za nim.

A Abraham i Sara byli starzy, w podeszłym wieku.
Ustało zaś już u Sary to, co zwykle bywa u kobiet.

Toteż roześmiała się Sara sama do siebie, mówiąc: Teraz, gdy się zestarzałam, mam tej rozkoszy zażywać! I pan mój jest stary!

Na to rzekł Pan do Abrahama: Dlaczego to roześmiała się Sara, mówiąc: Czyżbym naprawdę mogła jeszcze rodzić, gdy się zestarzałam?

Czy jest cokolwiek niemożliwego dla Pana? W oznaczonym czasie za rok wrócę do ciebie, a Sara będzie miała syna.

Wtedy Sara zaparła się, mówiąc: Nie śmiałam się, bo się bała.
Ale On rzekł: Nieprawda, śmiałaś się.

Rdz 21,1-3 BW

I nawiedził Pan Sarę, jak obiecał: uczynił Pan Sarze, jak zapowiedział.

I poczęła Sara, i urodziła Abrahamowi syna w starości jego, w tym czasie, jak Bóg mu zapowiedział.

Abraham nazwał syna swego, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, Izaak.

2. Z jakim poleceniem zwrócił się Bóg do Abrahama i czy była to dobra informacja?

Rdz 22,1-2 BW

Po tych wydarzeniach wystawił Bóg Abrahama na próbę i rzekł do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Otom ja.

I rzekł: Weź syna swego, jedynaka swego, Izaaka, którego miłujesz, i udaj się do kraju Moria, i złóż go tam w ofierze całopalnej na jednej z gór, o której ci powiem.

3. Jaką decyzję podjął Abraham?

Rdz 22,3-6 BW

Wstał tedy Abraham wczesnym rankiem, osiodłał osła swego i wziął z sobą dwóch ze sług swoich i syna swego Izaaka, a narąbawszy drew na całopalenie, wstał i poszedł na miejsce, o którym mu powiedział Bóg.

Trzeciego dnia podniósł Abraham oczy swoje i ujrzał z daleka to miejsce.

Wtedy rzekł Abraham do sług swoich: Zostańcie tutaj z osłem, a ja i chłopiec pójdziemy tam, a gdy się pomodlimy, wrócimy do was.

Abraham wziął drwa na całopalenie i włożył je na syna swego Izaaka, sam zaś wziął do ręki ogień i nóż i poszli obaj razem.

4. Czy Izaak był świadom powagi sytuacji, w której się znalazł?

Rdz 22,7-8 BW

I rzekł Izaak do ojca swego Abrahama tak: Ojcze mój! A ten odpowiedział: Oto jestem, synu mój! I rzekł: Oto ogień i drwa, a gdzie jest jagnię na całopalenie?

Abraham odpowiedział: Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój.
I szli obaj razem.

5. Jak dalece Abraham był posłuszny woli Ojca?

Rdz 22,9-10 BW

A gdy przybyli na miejsce, o którym mu Bóg powiedział, zbudował tam Abraham ołtarz i ułożył drwa.
Potem związał syna swego Izaaka i położył go na ołtarzu na drwach.

I wyciągnął Abraham swoją rękę, i wziął nóż, aby zabić syna swego.

6. Jaki naprawdę był Boży plan i w jaki sposób Stwórca go zrealizował?

Rdz 22,11-14 BW

Lecz anioł Pański zawołał nań z nieba i rzekł: Abrahamie! Abrahamie! A on rzekł: Otom ja!

I rzekł: Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że boisz się Boga, gdyż nie wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego.

A gdy Abraham podniósł oczy, ujrzał za sobą barana, który rogami uwikłał się w krzakach.
Poszedł tedy Abraham, a wziąwszy barana, złożył go na całopalenie zamiast syna swego.

I nazwał Abraham to miejsce: Pan zaopatruje.
Dlatego mówi się po dziś dzień: Na górze Pana jest zaopatrzenie.

7. Jakie znaczenie dla Abrahama i całej ludzkości miało wydarzenie na górze Moria?

Rdz 22,15-18 BW

Potem zawołał anioł Pański powtórnie z nieba na Abrahama, mówiąc:

Przysiągłem na siebie samego, mówi Pan: Ponieważ to uczyniłeś i nie wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego,

Będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak licznie potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza, a potomkowie twoi zdobędą grody nieprzyjaciół swoich,

I w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś głosu mego.