Lekcja 42 ------- 19.10.2019 r.
TEKSTY:
Mi 6:8 bw
Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem.
Prz 29:23 bw
Pycha przywodzi człowieka do upadku, lecz pokorny duchem dostępuje czci.
Hi 22:29 bw
Gdyż Bóg poniża pysznego, lecz wybawia pokornego.
Rz 9:20-21 bw
O człowiecze! Kimże ty jesteś, że wdajesz się w spór z Bogiem? Czy powie twór do twórcy: Czemuś mnie takim uczynił? Albo czy garncarz nie ma władzy nad gliną, żeby z tej samej bryły ulepić jedno naczynie kosztowne, a drugie pospolite?
Iz 57:15 bw
Bo tak mówi Ten, który jest Wysoki i Wyniosły, który króluje wiecznie, a którego imię jest „Święty": Króluję na wysokim i świętym miejscu, lecz jestem też z tym, który jest skruszony i pokorny duchem, aby ożywić ducha pokornych i pokrzepić serca skruszonych.
Ps 69:30-34 bw
Ja zaś jestem nędzny i zbolały; Niech zbawienie twoje podniesie mnie, Boże! Wysławiać będę pieśnią imię Boże I dziękczynieniem będę je uwielbiał.
A będzie to milsze Panu niż wół, Niż byk z rogami i racicami.
Niechaj ujrzą to pokorni i rozradują się! O, wy, co szukacie Boga, niech ożyje serce wasze! Bo Pan wysłuchuje biednych I nie gardzi więźniami swymi.
1. Dlaczego w relacjach z Bogiem powinniśmy być pokorni?
2. Jak wygląda postawa człowieka pokornego?
3. Czy pokora oznacza ciągle poczucie winy? Jakie przykłady z Biblii potwierdzają twoje poglądy?
TEKSTY:
Mt 18:4 bw
Kto się więc uniży jak to dziecię, ten jest największy w Królestwie Niebios.
Ef 4:2-3 bw
Z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości, Starając się zachować jedność Ducha w spójni pokoju:
Flp 2:1-11 bw
Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakieś współczucie i zmiłowanie, Dopełnijcie radości mojej i bądźcie jednej myśli, mając tę samą miłość, zgodni, ożywieni jednomyślnością.
I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie.
Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze.
Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, Który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, Lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
Łk 9:46-48 bw
Przyszło im też na myśl, kto by z nich był największy.
Jezus zaś, wiedząc o tej myśli ich serc, wziął dziecię i postawił je przy sobie, I rzekł do nich: Kto by przyjął to dziecię w imieniu moim, mnie przyjmuje.
Kto zaś mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.
Kto bowiem jest najmniejszy między wami wszystkimi, ten jest wielki.
Łk 22:24-27 bw
Powstał też spór między nimi o to, kto z nich ma uchodzić za największego.
On zaś rzekł do nich: Królowie narodów panują nad nimi, a władcy ich są nazywani dobroczyńcami.
Wy zaś nie tak, lecz kto jest największy wśród was, niech będzie jako najmniejszy, a ten, który przewodzi, niech będzie jako usługujący.
Któż bowiem jest większy? Czy ten, który u stołu zasiada, czy ten, który usługuje? Czy nie ten, który u stołu zasiada? Lecz Ja jestem wśród was jako ten, który usługuje.
1P 5:5-6 bw
Podobnie, młodsi, bądźcie ulegli starszym; wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje.
Ukórzcie się więc pod mocną rękę Bożą, aby was wywyższył czasu swego.
Mt 6:1 bw
Baczcie też, byście pobożności swojej nie wynosili przed ludźmi, aby was widziano; inaczej nie będziecie mieli zapłaty u Ojca waszego, który jest w niebie.
Ga 5:25-26 bw
Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy.
Nie bądźmy chciwi próżnej chwały, jedni drugich drażniąc, jedni drugim zazdroszcząc.
1. Jakie inne cechy towarzyszą pokorze, a jakie są jej zaprzeczeniem?
2. Jak i kiedy Pan Jezus okazywał pokorę?
3. Czy Pan Jezus musiał uczyć pokory uczniów?
4. Na co muszą uważać ludzie pobożni?