Głosić Ewangelię

Lekcja 52 ------- 28.12.2019 r.

TEKSTY:

J 14:6 bw
Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie.

Dz 1:8 bw
Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.

Rz 10:14-17 bw
Ale jak mają wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszeć, jeśli nie ma tego, który zwiastuje? A jak mają zwiastować, jeżeli nie zostali posłani? Jak napisano: O jak piękne są nogi tych, którzy zwiastują dobre nowiny! Lecz nie wszyscy dali posłuch dobrej nowinie; mówi bowiem Izajasz: Panie! Któż uwierzył zwiastowaniu naszemu? Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe.

Mt 5:14-16 bw
Wy jesteście światłością świata; nie może się ukryć miasto położone na górze.
Nie zapalają też świecy i nie stawiają jej pod korcem, lecz na świeczniku, i świeci wszystkim, którzy są w domu.
Tak niechaj świeci wasza światłość przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.

1P 3:15 bw
Lecz Chrystusa Pana poświęcajcie w sercach waszych, zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej,

1. Jakie są sposoby głoszenia Ewangelii?

2. Co oznacza słowo "ewangelia"?

3. Jak należy rozumieć słowa Pana Jezusa "Ja jestem Prawda"?

4. Jakie znaczenie mają uczynki w dziele głoszenia Ewangelii?

5. Do czego według ap.Piotra powinniśmy być przygotowani?

TEKSTY:

Kol 4:3-6 bw
A módlcie się zarazem i za nas, aby Bóg otworzył nam drzwi dla Słowa w celu głoszenia tajemnicy Chrystusowej, z powodu której też jestem więźniem, Abym ją obwieścił, jak powinienem.
Z tymi, którzy do nas nie należą, postępujcie mądrze, wykorzystując czas.
Mowa wasza niech będzie zawsze uprzejma, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak macie odpowiadać każdemu.

1Kor 3:5-9 bw
Bo któż to jest Apollos? Albo, któż to jest Paweł? Słudzy, dzięki którym uwierzyliście, a z których każdy dokonał tyle, ile mu dał Pan.
Ja zasadziłem, Apollos podlał, a wzrost dał Bóg.
A zatem ani ten, co sadzi, jest czymś, ani ten, co podlewa, lecz Bóg, który daje wzrost.
Bo ten, co sadzi, i ten, co podlewa, jedno mają zadanie i każdy własną zapłatę odbierze według swojej pracy.
Albowiem współpracownikami Bożymi jesteśmy; wy rolą Bożą, budowlą Bożą jesteście.

1Kor 16:8-9 bw
A w Efezie pozostanę aż do Zielonych Świąt; Albowiem otwarły się przede mną szeroko wrota dla owocnej działalności mojej, a przeciwników jest wielu.

Dz. 19:1.8-10 bw
Podczas gdy Apollos przebywał w Koryncie, obszedł Paweł wyżynne okolice i przyszedł do Efezu, a spotkawszy niektórych uczniów,
Odtąd przez okres trzech miesięcy chodził do synagogi, prowadząc śmiałe rozmowy i przekonując o Królestwie Bożym.
A gdy niektórzy nie dali się przekonać i trwali w uporze, mówiąc źle wobec ludu o drodze Pańskiej, zerwał z nimi, odłączył uczniów i począł codziennie nauczać w szkole Tyranosa.
I działo się to przez dwa lata, tak że wszyscy mieszkańcy Azji, Żydzi i Grecy, mogli usłyszeć Słowo Pańskie.

6. Co jest niezbędne zanim zaczniemy głosić Ewangelię?

7. Dlaczego ważna jest współpraca podczas głoszenia Ewangelii?

8. Czego można się nauczyć z działalności misyjnej ap. Pawła w Efezie?

9. Jakie kolejne działania podejmował Paweł, aby skutecznie głosić Ewangelię w Efezie?

Szczerość wobec siebie i innych

Lekcja 51 ------- 21.12.2019 r.

I. TEKSTY:

Ps 52:2-9 bw
Gdy Edomita Doeg przybył donieść Saulowi i rzekł do niego: Dawid wszedł do domu Achimelecha.
Czemu się chlubisz złością, mocarzu? Wszak łaska Boża trwa wiecznie! Knujesz zgubę, Język twój jest jak ostry nóż, ty zdrajco! Miłujesz bardziej zło niż dobro, Kłamstwo bardziej niż słowo prawe.
Sela.
Miłujesz wszelkie oszczerstwa, Języku podstępny! Przeto Bóg zniszczy cię na wieki, Pochwyci cię i wyrwie z namiotu I wykorzeni cię z ziemi żyjących.
Sela.
Ujrzą to sprawiedliwi i bać się będą.
Śmiać się będą z niego: Oto człowiek, który nie uczynił Boga schronieniem swoim, Ale ufał wielkim bogactwom swoim, Był dumny, że wyrządza szkodę.

Ps 15 bw
Psalm Dawidowy.
Panie! Kto przebywać będzie w namiocie twoim? Kto zamieszka na twej górze świętej? Ten, kto żyje nienagannie I pełni to, co prawe, I mówi prawdę w sercu swoim.
Nie obmawia językiem swoim, Nie czyni zła bliźniemu swemu Ani nie znieważa sąsiada swego.
Sam czuje się wzgardzony i niegodny, A czci tych, którzy boją się Pana.
Choćby złożył przysięgę na własną szkodę, nie zmieni jej.
Pieniędzy swych nie pożycza na lichwę I nie daje się przekupić przeciw niewinnemu.
Kto tak czyni, nie zachwieje się nigdy.

Ps 36:2-5 bw
Występne podszepty ma bezbożny we wnętrzu serca swego.
Nie ma bojaźni Bożej przed oczyma jego, Bo schlebia sam sobie w oczach swoich, Że nieprawość jego nie będzie wykryta i znienawidzona.
Słowami ust jego są niegodziwość i fałsz; Nie chce być rozumnym i dobrze czynić.
O niegodziwości myśli na łożu swoim, Staje na niedobrej drodze, nie brzydzi się złem.

1J 1:5-10 bw
A zwiastowanie to, które słyszeliśmy od niego i które wam ogłaszamy, jest takie, że Bóg jest światłością, a nie ma w nim żadnej ciemności.
Jeśli mówimy, że z nim społeczność mamy, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie trzymamy się prawdy.
Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza mas od wszelkiego grzechu.
Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma.
Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.
Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, kłamcę z niego robimy i nie ma w nas Słowa jego.

Dz 24:16 bw
Przy tym sam usilnie staram się o to, abym wobec Boga i ludzi miał zawsze czyste sumienie.

1. Czy są ludzie, którym sprawia przyjemność wyrządzenia zła? Czym się charakteryzują?

2. Czy ważny jest głos sumienia człowieka i jego lojalność wobec Bożych zasad?

3. Co lub kto ma wpływ na zachowania człowieka?

4. Czy człowiek może mieć wpływ na swoje zachowanie? Od czego one zależą?

5. Kiedy możemy być pewni, że wobec Boga mamy czyste sumienie?

II. TEKSTY:

Ef 4:15 bw
Lecz abyśmy, będąc szczerymi w miłości, wzrastali pod każdym względem w niego, który jest Głową, w Chrystusa,

Prz 27:6 bw
Razy przyjaciela są oznaką wierności, pocałunki wroga są zwodnicze.

Mt 18:15 bw
A jeśliby zgrzeszył brat twój, idź, upomnij go sam na sam; jeśliby cię usłuchał, pozyskałeś brata swego.

Ga 4:16 bw
Czy stałem się nieprzyjacielem waszym dlatego, że wam prawdę mówię?

1. Czy ważna jest szczerość wobec innych?

2. Kto jest przykładem szczerości wobec bliźnich?

3. Czego nauczał Pan Jezus o napominaniu?

4. Czy mówienie prawdy bliźniemu może skutkować zerwaniem relacji?

III. CZY WAŻNA JEST SZCZEROŚĆ, WOBEC SIEBIE I INNYCH OSÓB?

Mowa i czyny

Lekcja 50 ------- 14.12.2019 r.

TEKSTY:

Łk 6:46-49 bw
Dlaczego mówicie do mnie: Panie, Panie, a nie czynicie tego, co mówię? Pokażę wam, do kogo jest podobny każdy, kto przychodzi do mnie i słucha słów moich, i czyni je.
Podobny jest do człowieka budującego dom, który kopał i dokopał się głęboko, i założył fundament na skale.
A gdy przyszła powódź, uderzyły wody o ów dom, ale nie mogły go poruszyć, bo był dobrze zbudowany.
Kto zaś słucha, a nie czyni, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu, i uderzyły weń wody, i wnet runął, a upadek domu owego był zupełny.

1J 3:18 bw
Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz czynem i prawdą.

1Kor 13:4-7 bw
Miłość jest cierpliwa, miłość jest dobrotliwa, nie zazdrości, miłość nie jest chełpliwa, nie nadyma się, Nie postępuje nieprzystojnie, nie szuka swego, nie unosi się, nie myśli nic złego, Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy; Wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko znosi.

1. Co świadczy o wartości człowieka - jego mowa czy czyny?

2. W jaki sposób Pan Jezus opisał dwa rodzaje słuchaczy?

3. Czy na podstawie czynów człowieka można dokonać jego prawidłowej oceny?

4. Co powinno być inspiracją mowy i czynów człowieka?

TEKSTY:


Łk 10:25-37 bw
A oto pewien uczony w zakonie wystąpił i wystawiając go na próbę, rzekł: Nauczycielu, co mam czynić, aby dostąpić żywota wiecznego? On zaś rzekł do niego: Co napisano w zakonie? Jak czytasz? A ten, odpowiadając, rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej, a bliźniego swego, jak siebie samego.
Rzekł mu więc: Dobrze odpowiedziałeś, czyń to, a będziesz żył.
On zaś, chcąc się usprawiedliwić, rzekł do Jezusa: A kto jest bliźnim moim? A Jezus, nawiązując do tego, rzekł: Pewien człowiek szedł z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców, którzy go obrabowali, poranili i odeszli, zostawiając go na pół umarłego.
Przypadkiem szedł tą drogą jakiś kapłan i zobaczywszy go, przeszedł mimo.
Podobnie i Lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, przeszedł mimo.
Pewien Samarytanin zaś, podróżując tędy, podjechał do niego i ujrzawszy, ulitował się nad nim.
I podszedłszy opatrzył rany jego, zalewając je oliwą i winem, po czym wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i opiekował się nim.
A nazajutrz dobył dwa denary, dał je gospodarzowi i rzekł: Opiekuj się nim, a co wydasz ponad to, ja w drodze powrotnej oddam ci.
Który z tych trzech, zdaniem twoim, był bliźnim temu, który wpadł w ręce zbójców? A on rzekł: Ten, który się ulitował nad nim.
Rzekł mu Jezus: Idź, i ty czyń podobnie.

1. Kim był Samarytanin dla Żyda w czasach Pana Jezusa?

2. Dlaczego Pan Jezus użył w tym przykładzie trzech postaci; Kapłana, Lewity, i Samarytanina? Spróbuj umieścić tę historię we współczesnych realiach.

3. W żadnej Ewangelii nie czytamy, by Pan Jezus powiedział do kogoś: Kocham Cię. W jaki sposób oprócz śmierci za grzechy, wyrażał miłość do ludzi?

Kto ma uszy, niechaj słucha

Lekcja 49 ------- 07.12.2019 r.

TEKSTY:

Łk 8:8.18 bw
A jeszcze inne padło na Ziemię dobrą i, gdy wzrosło, wydało plon stokrotny.
To mówiąc, wołał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.
Baczcie więc, jak słuchacie; albowiem temu, który ma, będzie dodane, a temu, który nie ma, i to, co sądzi, że ma, zostanie odebrane.

Łk 11:31 bw
Królowa z południa stanie na sądzie wraz z tym pokoleniem i spowoduje ich potępienie, gdyż przybyła z krańców ziemi, aby słuchać mądrości Salomona, a oto tutaj więcej niż Salomon.

Łk 15:1 bw
A zbliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchać.

J 8:43 bw
Dlaczego mowy mojej nie pojmujecie? Dlatego, że nie potraficie słuchać słowa mojego.

Hbr 5:7 bw
Za dni swego życia w ciele zanosił On z wielkim wołaniem i ze łzami modlitwy i błagania do tego, który go mógł wybawić od śmierci, i dla bogobojności został wysłuchany;

1. Dlaczego Pan Jezus używał zwrotu "kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha"?

2. Co działo się z ludźmi, którzy słyszeli Jego słowa, ale ich nie słuchali?

3. Jaki wpływ wywierały słowa Pana Jezusa na tych, którzy Go słuchali?

4. Jaki przykład zostawił Pan Jezus swoim naśladowcom?

TEKSTY:

Rz 10:17 bw
Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe.

Ef 4:29 bw
Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają.

Hbr 5:11 bw
O tym mamy wiele do powiedzenia, lecz trudno wam to wyłożyć, skoro staliście się ociężałymi w słuchaniu.

1Tm 4:1 bw
A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich,

1. Czy wiara przychodzi ze słyszenia lub słuchania?

2. Kiedy otrzymujemy błogosławieństwo poprzez słuchanie?

3. Co jest problemem wielu ludzi?

4. Kiedy zaczyna się tragedia ludzi słuchających?

Nasza mowa - komunikacja

Lekcja 48 -------- 30.11.2019 r.

TEKSTY:

1 Kor 14:7-9 bw
Wszak nawet przedmioty martwe, które dźwięk wydają, jak piszczałka czy cytra, gdyby nie wydawały tonów rozmaitych, to jak można by rozpoznać, co grają na flecie, a co na cytrze? A gdyby trąba wydała głos niewyraźny, któż by się gotował do boju? Tak i wy, jeśli językiem zrozumiale nie przemówicie, jakże kto zrozumie, co się mówi? Na wiatr bowiem mówić będziecie.

Jak 5:12 bw
A przede wszystkim, bracia moi, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani nie składajcie żadnej innej przysięgi; ale niech wasze „tak" będzie „tak", a wasze „nie" niech będzie „nie", abyście nie byli pociągnięci pod sąd.

1P 4:11 bw
Jeśli kto mówi, niech mówi jak Słowo Boże.
Jeśli kto usługuje, niech czyni to z mocą, której udziela Bóg, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa.
Jego jest chwała i moc na wieki wieków.
Amen.

1Tm 1:5 bw
A celem tego, co przykazałem, jest miłość płynąca z czystego serca i z dobrego sumienia, i z wiary nieobłudnej,

1P 3:10 bw
Bo kto chce być zadowolony z życia i oglądać dni dobre, ten niech powstrzyma język swój od złego, a wargi swoje od mowy zdradliwej.

Ps 10:7 bw
Przekleństwa pełne są usta jego, także fałszu i obłudy, Pod językiem jego jest krzywda i nieprawość.

1. W jakim celu otrzymaliśmy od Boga "język" (mowę)?

2. Jak możemy korzystać z tego daru?

3. Czy ludzie wykorzystują dar mowy tylko do komunikacji? Podaj przykłady niewłaściwego wykorzystania tego daru.

TEKSTY:

Mt 12:33-37 bw
Zasadźcie drzewo dobre, to i owoc będzie dobry, albo zasadźcie drzewo złe, to i owoc będzie zły; albowiem z owocu poznaje się drzewo.
Plemiona żmijowe! Jakże możecie mówić dobrze, będąc złymi? Albo wiem z obfitości serca mówią usta.
Dobry człowiek wydobywa z dobrego skarbca dobre rzeczy, a zły człowiek wydobywa ze złego skarbca złe rzeczy.
A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu.
Albowiem na podstawie słów twoich będziesz usprawiedliwiony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony.

Ef 4:22-24 bw
Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, I odnówcie się w duchu umysłu waszego, A obleczcie się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.

Jak 3:1-12 bw
Niechaj niewielu z was zostaje nauczycielami, bracia moi, gdyż wiecie, że otrzymamy surowszy wyrok.
Dopuszczamy się bowiem wszyscy wielu uchybień; jeśli kto w mowie nie uchybia, ten jest mężem doskonałym, który i całe ciało może utrzymać na wodzy.
A jeśli koniom wkładamy w pyski wędzidła, aby nam były posłuszne, to kierujemy całym ich ciałem.
Także i okręty, chociaż są tak wielkie i gwałtownymi wichrami pędzone, kierowane bywają maleńkim sterem tam, dokąd chce wola sternika.
Tak samo i język jest małym członkiem, lecz pyszni się z wielkich rzeczy.
Jakże wielki las zapala mały ogień! I język jest ogniem; język jest wśród naszych członków swoistym światem nieprawości; kala on całe ciało i rozpala bieg życia, sam będąc rozpalony przez piekło.
Bo wszelki rodzaj dzikich zwierząt i ptaków, płazów i stworzeń morskich może być ujarzmiony i został ujarzmiony przez rodzaj ludzki.
Natomiast nikt z ludzi nie może ujarzmić języka, tego krnąbrnego zła, pełnego śmiercionośnego jadu.
Nim wysławiamy Pana i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże; Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo.
Tak, bracia moi, być nie powinno.
Czy źródło wydaje z tego samego otworu wodę słodką i gorzką? Czy drzewo figowe, bracia moi, może rodzić oliwki albo winna latorośl figi? Tak też słony zdrój nie może wydać słodkiej wody.

1. Jak rozumiesz to nauczanie Jezusa? Od czego zależna jest nasza mowa?

2. Ap. Jakub opisując mowę użył kilku metafor - jak je rozumiesz?

TEKSTY:

Ef 4:25.29 bw
Przeto, odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, bo jesteśmy członkami jedni drugich. Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają.

Ef 5:4 bw
Także bezwstyd i błazeńska mowa lub nieprzyzwoite żarty, które nie przystają, lecz raczej dziękczynienie.

Ef 5:19-20 bw
Rozmawiając z sobą przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, śpiewając i grając w sercu swoim Panu, Dziękując zawsze za wszystko Bogu i Ojcu w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa,

Kol 3:16 bw
Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych;

1. Co podkreślał ap. Paweł, gdy pisał o posługiwaniu się językiem przez chrześcijan?

2. Co może skutecznie przeobrazić nasz sposób komunikacji i "język"?

3. Jak oceniasz swój sposób komunikacji? Czy chciałbyś się zmienić?

Życie chrześcijanina - napominanie

Lekcja 47 ------- 23.11.2019 r.

TEKSTY:

Prz 29:1 bw
Kto mimo wielu upomnień trwa w uporze, będzie nagle, bez ratunku zdruzgotany.

Hbr 12:9-11 bw
Ponadto, szanowaliśmy naszych ojców według ciała, chociaż nas karali; czy nie daleko więcej winniśmy poddać się Ojcu duchów, aby żyć? Tamci bowiem karcili nas według swego uznania na krótki czas, ten zaś czyni to dla naszego dobra, abyśmy mogli uczestniczyć w jego świętości.
Żadne karanie nie wydaje się chwilowo przyjemne, lecz bolesne, później jednak wydaje błogi owoc sprawiedliwości tym, którzy przez nie zostali wyćwiczeni.

Ga 6:1 bw
Bracia, jeśli człowiek zostanie przyłapany na jakimś upadku, wy, którzy macie Ducha, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, bacząc każdy na siebie samego, abyś i ty nie był kuszony.

2Kor 2:4-8 bw
Albowiem pisałem do was z głębi utrapienia i zbolałego serca, wśród wielu łez, nie abyście zostali zasmuceni, lecz abyście poznali nader obfitą miłość, jaką żywię dla was.
Jeśli tedy ktoś zasmucił, to nie mnie zasmucił, lecz poniekąd — by nie powiedzieć za wiele — was wszystkich.
Takiemu wystarczy ta kara, jaka została nałożona przez większość, Tak, że przeciwnie, wy raczej powinniście przebaczyć mu i dodać otuchy, aby go przypadkiem nadmiar smutku nie pochłonął.
Dlatego proszę was, abyście postanowili okazać mu miłość.

Prz 25:12 bw
Złotym kolczykiem i klejnotem ze złota jest dla ucha, które słucha, ten, kto mądrze napomina.

1. Jaki jest cel napominania?

2. Na co musi uważać napominający?

3. Jaki owoc Ducha powinien towarzyszyć w napominaniu?

4. Czy w życiu dorosłym wspominamy karcenie rodziców i jak je oceniamy?

TEKSTY:

1Tm 5:1-2 bw
Starszego mężczyzny nie strofuj, lecz upominaj go jak ojca, młodszych jak braci, Starsze kobiety jak matki, młodsze jak siostry, z wszelką powściągliwością.

Tt 1:9-13 bw
Trzymający się prawowiernej nauki, aby mógł zarówno udzielać napomnień w słowach zdrowej nauki, jak też dawać odpór tym, którzy jej się przeciwstawiają.
Wielu bowiem jest niekarnych, pustych gadułów, zwodzicieli, zwłaszcza pośród tych, którzy są obrzezani; Tym trzeba zatkać usta, gdyż oni to całe domy wywracają, nauczając dla niegodziwego zysku, czego nie należy.
Jeden z nich, ich własny wieszcz powiedział: Kreteńczycy zawsze łgarze, wstrętne bydlęta, brzuchy leniwe.
Świadectwo to jest prawdziwe, dla tej też przyczyny karć ich surowo, ażeby ozdrowieli w wierze

Mt 18:15-20 bw
A jeśliby zgrzeszył brat twój, idź, upomnij go sam na sam; jeśliby cię usłuchał, pozyskałeś brata swego.
Jeśliby zaś nie usłuchał, weź z sobą jeszcze jednego lub dwóch, aby na oświadczeniu dwu lub trzech świadków była oparta każda sprawa.
A jeśliby ich nie usłuchał, powiedz zborowi; a jeśliby zboru nie usłuchał, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik.
Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek byście związali na ziemi, będzie związane i w niebie; i cokolwiek byście rozwiązali na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
Nadto powiadam wam, że jeśliby dwaj z was na ziemi uzgodnili swe prośby o jakąkolwiek rzecz, otrzymają ją od Ojca mojego, który jest w niebie.
Albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich.

1. W jaki sposób napominania ap. Paweł zalecił Tymoteuszowi, a jaki Tytusowi?

2. Dlaczego różnią się one między sobą?

3. Czego Pan Jezus nauczał o napominaniu - dlaczego zalecił "trzy stopnie"?

4. Gdy pomimo napomnień człowiek się nie zmieniał - miał być traktowany jako "poganin i celnik". Jak wytłumaczyć zachowanie Pana Jezusa, który ucztował i rozmawiał z grzesznikami?