Chrzest Pana Jezusa

 Lekcja 39 ------- 29.09.2018 r.

Fragment do analizy:

Łk 3:21-38 bw
A gdy wszystek lud przyjmował chrzest i gdy Jezus został ochrzczony i modlił się, otworzyło się niebo I zstąpił na niego Duch Święty w postaci cielesnej jak gołębica, i odezwał się głos z nieba: Tyś jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem.
A Jezus, rozpoczynając działalność, miał lat około trzydziestu, a był jak mniemano, synem Józefa, syna Helego, Syna Mattata, syna Lewiego, syna Melchiego, syna Jannaja, syna Józefa, Syna Matatiasza, syna Amosa, syna Nahuma, syna Hesliego, syna Naggaja, Syna Mahata, syna Mattatiasza, syna Semeja, syna Josecha, syna Jody, Syna Joanana, syna Rezy, syna Zorobabela, syna Salatiela, syna Neriego, Syna Melchiego, syna Addy, syna Kosama, syna Elmadama, syna Hera, Syna Jozuego, syna Eliezera, syna Joryma, syna Mattata, syna Lewiego, Syna Symeona, syna Judy, syna Józefa, syna Jonama, syna Eliakima, Syna Melei, syna Menny, syna Mattaty, syna Natana, syna Dawida, Syna Jessego, syna Obeda, syna Booza, syna Sali, syna Naasona, Syna Aminadaba, syna Admina, syna Arniego, syna Esroma, syna Faresa, syna Judy, Syna Jakuba, syna Izaaka, syna Abrahama, syna Tarego, syna Nachora, Syna Seruga, syna Ragua, syna Faleka, syna Chebera, syna Szelacha, Syna Kainama, syna Arpachszada, syna Sema, syna Noego, syna Lamecha, Syna Metuszelacha, syna Henocha, syna Jareda, syna Malaleela, syna Kainama, Syna Enosza, syna Seta, syna Adama, który był Boży.

 Łk 4:1-13 bw
A Jezus, pełen Ducha Świętego, powrócił znad Jordanu i był wodzony w mocy Ducha po pustyni, I przez czterdzieści dni kuszony przez diabła.
W dniach tych nic nie jadł, a gdy one przeminęły, poczuł głód.
I rzekł do niego diabeł: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz kamieniowi temu, aby się stał chlebem.
A Jezus mu odpowiedział: Napisano: Nie samym chlebem człowiek żyć będzie.
I wyprowadził go na górę, i pokazał mu wszystkie królestwa świata w mgnieniu oka.
I rzekł do niego diabeł: Dam ci tę całą władzę i chwałę ich, ponieważ została mi przekazana, i daję ją, komu chcę.
Jeśli więc Ty oddasz mi pokłon, cała ona twoja będzie.
A odpowiadając Jezus rzekł mu: Albowiem napisano: Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu będziesz służył.
Potem zaprowadził go do Jerozolimy i postawił go na szczycie świątyni i rzekł do niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół; Napisano bowiem: Aniołom swoim przykaże o tobie, aby cię strzegli, I na rękach nosić cię będą, abyś nie uraził o kamień nogi swojej.
A Jezus, odpowiadając, rzekł mu: Powiedziano: Nie będziesz kusił Pana, Boga swego.
A gdy dokończył diabeł kuszenia, odstąpił od niego do pewnego czasu.

1.  W jakim wieku Pan Jezus został ochrzczony ?

2. Co wydarzyło się bezpośrednio po chrzcie ?

3. Czyim Potomkiem według ziemskiego ojca był Pan Jezus ?

4. Kim były osoby, które są w rodowodzie Pana Jezusa ? Omów krótko niektóre postacie.

5. Gdzie udał się Pan Jezus po chrzcie ?

6. Jakie pokusy pokazał przeciwnik Panu Jezusowi ?

7. W jaki sposób Pan Jezus odpowiedział na kuszenie szatana ?

8. W jakich okolicznościach jesteśmy kuszeni ?

9. Co jest skutecznym sposobem na pokusy ?

Działalność Jana

Lekcja 38 ------- 22.09.2018 r.

Fragment do analizy:

Łk 3:1-20 bw
W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy namiestnikiem Judei był Poncjusz Piłat, tetrarchą galilejskim Herod, tetrarchą iturejskim i trachonickim Filip, brat jego, a tetrarchą abileńskim Lizaniasz, Za arcykapłanów Annasza i Kaifasza doszło Słowo Boże Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
I przeszedł całą krainę nadjordańską, głosząc chrzest upamiętania na odpuszczenie grzechów, Jak było napisane w księdze mów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, prostujcie ścieżki jego.
Każdy padół niech będzie wypełniony, a każda górą i pagórek zniesione, drogi krzywe wyprostowane, a nierówne wygładzone.
I ujrzą wszyscy ludzie zbawienie Boże.
Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby się dać ochrzcić przez niego: Plemię żmijowe, któż wam poddał myśl, aby uciekać przed przyszłym gniewem? Wydawajcie więc owoce godne upamiętania.
A nie próbujcie wmawiać w siebie: Ojca mamy Abrahama; powiadam wam bowiem, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Abrahamowi.
A już i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona; wszelkie więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, zostaje wycięte i w ogień wrzucone.
I pytały go tłumy: Cóż więc mamy czynić? A on odpowiadając, rzekł im: Kto ma dwie suknie, niechaj da temu, który nie ma, a kto ma żywność, niech uczyni podobnie.
Przychodzili też celnicy, by dać się ochrzcić, i mówili do niego: Nauczycielu, co mamy czynić? On zaś rzekł do nich: Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co dla was ustalono.
Pytali go też żołnierze, mówiąc: A my co mamy czynić? I rzekł im: Na nikim nic nie wymuszajcie ani nie oskarżajcie fałszywie dla zysku, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie.
Gdy zaś lud oczekiwał i wszyscy w sercach swych rozważali, czy też Jan może nie jest Chrystusem, Sam Jan odpowiedział wszystkim, mówiąc: Ja chrzczę was wodą, lecz przychodzi mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów jego; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.
W ręku jego jest wiejadło, by oczyścić klepisko swoje i zebrać pszenicę do spichlerza swego, lecz plewy spali w ogniu nieugaszonym.
Wiele też innych dał napomnień i zwiastował ludowi dobrą nowinę.
A tetrarcha Herod, strofowany przez niego z powodu Herodiady, żony brata swego, i z powodu innych złych uczynków, jakie popełnił, Przydał do wszystkiego i to, że wtrącił Jana do więzienia.

1. Gdzie przebywała Jan Chrzciciel, gdy Bóg go do zwiastowania ?

2. Co było ważnym elementem Jana (proroctwo Izajasza 40,1-5) ? Dla kogo było to ważne ?

3. Co głosił Jan ?

4. Co również czynił ?

5. Kto przychodził do Jana i dlaczego ?

6. W jaki sposób Jan ewangelizował ?

7. Jakie pytania zadawali sobie ludzie ?

8. Co o sobie mówił Jan ?

9. Kto stał sie obiektem krytyki Jana i jakie konsekwencje poniósł prorok ?

10. Czego nas uczy postawa Jana ?

Bogobojna rodzina

Lekcja 37 ------- 15.09.2018 r.

Fragment do analizy: Łk 2,41-52

„A rodzice jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. I gdy miał dwanaście lat, poszli do Jerozolimy na to święto, jak to było w zwyczaju. A gdy te dni dobiegły końca i wracali, zostało dziecię Jezus w Jerozolimie, o czym nie wiedzieli jego rodzice, A mniemając, iż jest pośród podróżnych, uszli dzień drogi i szukali go między krewnymi i znajomymi. I gdy go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, szukając go. A po trzech dniach znaleźli go w świątyni, siedzącego wpośród nauczycieli, słuchającego i pytającego ich, A zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, nad jego rozumem i odpowiedziami. I ujrzawszy go, zdziwili się. I rzekła do niego matka jego: Synu, cóżeś nam to uczynił? Oto ojciec twój i ja bolejąc szukaliśmy ciebie. I rzekł do nich: Czemuście mnie szukali? Czyż nie wiedzieliście, że w tym, co jest Ojca mego, Ja być muszę? Lecz oni nie rozumieli tego słowa, które im mówił. I poszedł z nimi, i przyszedł do Nazaretu, i był im uległy. A matka jego zachowywała wszystkie te słowa w sercu swoim. Jezusowi zaś przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi.” (Łk 2,41-52 BW).

1. Gdzie corocznie udawali się rodzice wraz z Jezusem?

2. Co wydarzyło się, gdy Jezus miał 12 lat?

3. Jak długo rodzice szukali swojego dziecka i gdzie go odnaleźli?

4. Jakiej odpowiedzi udzielił Pan Jezus swojej matce?

5. Co jest napisane o naszym Zbawicielu jako o człowieku i dziecku?

6. Kiedy jest dogodny czas, aby poznawać Boga?

7. Czy lubisz przebywać w miejscach, gdzie mówi się o Bogu?

Narodzenie Pana Jezusa

Lekcja 36 ------- 08.09.2018 r.

Fragment do analizy:

Łk 2:1-40 bw
I stało się w owe dni, że wyszedł dekret cesarza Augusta, aby spisano cały świat.
Pierwszy ten spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii.
Szli więc Wszyscy do spisu, każdy do swego miasta.
Poszedł też i Józef z Galilei, z miasta Nazaretu, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, dlatego że był z domu i z rodu Dawida, Aby był spisany wraz z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienna.
I gdy tam byli, nadszedł czas, aby porodziła.
I porodziła syna swego pierworodnego, i owinęła go w pieluszki, i położyła go w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
A byli w tej krainie pasterze w polu czuwający i trzymający nocne straże nad stadem swoim.
I anioł Pański stanął przy nich, a chwała Pańska zewsząd ich oświeciła; i ogarnęła ich bojaźń wielka.
I rzekł do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem wszystkiego ludu, Gdyż dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym.
A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlątko owinięte w pieluszki i położone w żłobie.
I zaraz z aniołem zjawiło się mnóstwo wojsk niebieskich, chwalących Boga i mówiących: Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie.
A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze rzekli jedni do drugich: Pójdźmy zaraz aż do Betlejemu i oglądajmy to, co się stało i co nam objawił Pan.
I śpiesząc się, przyszli, i znaleźli Marię i Józefa oraz niemowlątko leżące w żłobie.
A ujrzawszy, rozgłosili to, co im powiedziano o tym dziecięciu.
I wszyscy, którzy słyszeli, dziwili się temu, co pasterze im powiedzieli.
Maria zaś zachowywała wszystkie te słowa, rozważając je w sercu swoim.
I wrócili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im powiedziano.
A gdy minęło osiem dni, aby obrzezano dziecię, tedy nadano mu imię Jezus, jak je nazwał anioł, zanim się w żywocie poczęło.
A gdy minęły dni oczyszczenia ich według zakonu Mojżeszowego, przywiedli je do Jerozolimy, aby je stawić przed Panem, Jak napisano w zakonie Pańskim, iż: Każdy pierworodny syn będzie poświęcony Panu, I aby złożyć ofiarę według tego, co powiedziano w zakonie Pańskim, parę synogarlic albo dwa gołąbki.
A był wtedy w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon; człowiek ten był sprawiedliwy i bogobojny i oczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim.
Temu Duch Święty objawił, iż nie ujrzy śmierci, zanim by nie oglądał Chrystusa Pana.
Przyszedł więc z natchnienia Ducha do świątyni, a gdy rodzice wnosili dziecię Jezus, by wypełnić przepisy zakonu co do niego, On wziął je na ręce swoje i wielbił Boga, mówiąc: Teraz puszczasz sługę swego, Panie, według słowa swego w pokoju, Gdyż oczy moje widziały zbawienie twoje, Które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludów: Światłość, która oświeci pogan, i chwałę ludu twego izraelskiego.
A ojciec jego i matka dziwili się temu, co mówiono o nim.
I błogosławił im Symeon, i rzekł do Marii, matki jego: Oto ten przeznaczony jest, aby przezeń upadło i powstało wielu w Izraelu, i aby był znakiem, któremu się sprzeciwiać będą, I aby były ujawnione myśli wielu serc; także twoją własną duszę przeniknie miecz.
I była Anna, prorokini, córka Fanuela, z plemienia Aser; ta była bardzo podeszła w latach, a żyła siedem lat z mężem od panieństwa swego.
I była wdową do osiemdziesiątego czwartego roku życia, i nie opuszczała świątyni, służąc Bogu w postach i w modlitwach dniem i nocą.
I nadszedłszy tejże godziny, wielbiła Boga i mówiła o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Jerozolimy.
A gdy wykonali wszystko według zakonu Pańskiego, wrócili do Galilei, do miasta swego Nazaretu.
A dziecię rosło i nabierało sił, było pełne mądrości, i łaska Boża była nad nim.

1. Gdzie mieszkali Józef i Maria ?

2. Dlaczego udali się do Betlejem ?

3. Co wydarzyło się podczas drogi ?

4. Kto był pierwszym świadkiem narodzin Zbawiciela ?

5. W jakich okolicznościach znaleziono naszego Pana ?

6. Jaka była reakcja ludzi, którym opowiedziano o tych wydarzeniach ?

7. Kiedy i w jakim celu rodzice wraz z Jezusem udali się do Jerozolimy ?

8. Kto wydał świadectwo o Jezusie w Jerozolimie ?

9. Gdzie wrócili rodzice po dopełnieniu Prawa ? (porównaj z tekstami drugiego rozdziału Ewangelii Mateusza).

Wewnętrzne cechy dzieci Bożych

Lekcja 35 ------- 01.09.2018 r.

Tekst przewodni:

Ps 111:10 bw 
Początkiem mądrości jest bojaźń Pana; Wszyscy, którzy ją okazują, są prawdziwie mądrzy.
Chwała jego trwa na wieki.

1. Jaką prawdę powinni poznać wszyscy ludzie?

Ps 111:10 bw
Początkiem mądrości jest bojaźń Pana; Wszyscy, którzy ją okazują, są prawdziwie mądrzy.
Chwała jego trwa na wieki.

porównaj

1Tm 2:1-4 bw
Przede wszystkim więc napominam aby zanosić błagania, modlitwy, prośby, dziękczynienia za wszystkich ludzi, Za królów i za wszystkich przełożonych, abyśmy ciche i spokojne życie wiedli we wszelkiej pobożności i uczciwości.
Jest to rzecz dobra i miła przed Bogiem, Zbawicielem naszym, Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy.

2. Czym jest dla wierzących bojaźń Pańska i jakie owoce ona rodzi?

Prz 14:27 bw
Bojaźń Pana jest krynicą życia, dzięki niej można uniknąć sideł śmierci.

Prz 19:23 bw
Bojaźń Pana prowadzi do życia i kto ją ma, odpoczywa syty i nie dozna nieszczęścia.

porównaj

Rdz 39:7-9 bw
Po tych wydarzeniach żona pana jego zwróciła uwagę na Józefa i rzekła: Połóż się ze mną! Ale on nie chciał i rzekł do żony pana swego: Oto pan mój, mając mnie, nie troszczy się o nic w domu, a wszystko, co ma, mnie powierzył.
On sam nie jest w tym domu większy ode mnie, a nie odmówił mi niczego oprócz ciebie, bo ty jesteś żoną jego.
Jakże miałbym więc popełnić tak wielką niegodziwość i zgrzeszyć przeciwko Bogu?

3. Jaką kolejną cechą odznaczają się ludzie mili Bogu?

Ps 147:6 bw
Pan podnosi pokornych, Bezbożnych do ziemi poniża.

Ps 149:4 bw
Bo Pan upodobał sobie lud swój, Pokornych ozdabia zbawieniem!

1P 5:5 bw
Podobnie, młodsi, bądźcie ulegli starszym; wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje.

4. Czego oczekuje Bóg od Swojego ludu?

Oz 6:6 bw
Gdyż miłości chcę, a nie ofiary, i poznania Boga, nie całopaleń.

Za 7:9 bw
Tak mówi Pan Zastępów: Wydawajcie sprawiedliwe wyroki i świadczcie sobie nawzajem miłość i miłosierdzie!

Mt 12:7 bw
I gdybyście byli zrozumieli, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary, nie potępialibyście niewinnych.

1Sm 15:22 bw
Samuel odpowiedział: Czy takie ma Pan upodobanie w całopaleniach i w rzeźnych ofiarach, co w posłuszeństwie dla głosu Pana? Oto: Posłuszeństwo lepsze jest niż ofiara, a uważne słuchanie lepsze niż tłuszcz barani.

J 15:9-10 bw
Jak mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem; trwajcie w miłości mojej.
Jeśli przykazań moich przestrzegać będziecie, trwać będziecie w miłości mojej, jak i Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego i trwam w miłości jego.

porównaj

1J 2:3-7 bw
A z tego wiemy, że go znamy, jeśli przykazania jego zachowujemy.
Kto mówi: Znam go, a przykazań jego nie zachowuje, kłamcą jest i prawdy w nim nie ma.
Lecz kto zachowuje Słowo jego, w tym prawdziwie dopełniła się miłość Boża.
Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy.
Kto mówi, że w nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On postępował.
Umiłowani, nie podaję wam nowego przykazania, lecz przykazanie dawne, które mieliście od początku; a tym przykazaniem dawnym jest to Słowo, które słyszeliście.

5. Jaką ważną rolę w oczach Boga odgrywa wierność?

Ps 31:24 bw
Miłujcie Pana wszyscy wierni jego! Pan strzeże wiernych, A wyniosłemu odpłaca tak jak zasługuje.

Ap 2:10 bw
Nie lękaj się cierpień, które mają przyjść na cię.
Oto diabeł wtrąci niektórych z was do więzienia, abyście byli poddani próbie, i będziecie w udręce przez dziesięć dni.
Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota.

6. W jaki prosty sposób opisana została właściwa postawa wierzących dzieci Bożych?

Ef 4:21-32 bw
Jeśliście tylko słyszeli o nim i w nim pouczeni zostali, gdyż prawda jest w Jezusie.
Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, I odnówcie się w duchu umysłu waszego, A obleczcie się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.
Przeto, odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, bo jesteśmy członkami jedni drugich.
Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym, Nie dawajcie diabłu przystępu.
Kto kradnie, niech kraść przestanie, a niech raczej żmudną pracą własnych rąk zdobywa dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu.
Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają.
A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia.
Wszelka gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złością.
Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie.