„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus.” (1 Tym 2,5 BW).
1. Za pomocą jakich argumentów autor Listu wykazuje, że symbolicznej służby ziemskich kapłanów w ziemskiej świątyni, nie można ani połączyć, ani porównać ze służbą naszego Arcykapłana w Niebiańskiej Świątyni?
Hbr 8,3-5
„Otóż każdy arcykapłan ustanawiany bywa po to, ażeby składał ofiary bezkrwawe i krwawe; trzeba zatem, żeby i On miał co ofiarować. Jeśli zaś byłby na ziemi, nie byłby nawet kapłanem, skoro są ci, którzy składają ofiary zgodnie z Prawem. Oni spełniają swą służbę w świątyni, która jest tylko obrazem i cieniem świątyni niebieskiej, o czym został pouczony Mojżesz, gdy miał zbudować namiot. „Patrz - zatem powiada [Bóg] - masz zrobić wszystko według wzoru, jaki był ci pokazany na górze”. (Hbr 8,3-5 BP);
„Każdy bowiem najwyższy kapłan jest ustanawiany do składania darów i ofiar. Dlatego było konieczne, żeby i ten miał co ofiarować. Gdyby zaś był na ziemi, nie byłby kapłanem, gdyż są tu inni kapłani, którzy ofiarują dary zgodnie z prawem. Służą oni obrazowi i cieniowi tego, co niebiańskie, jak Bóg powiedział Mojżeszowi, gdy miał zbudować przybytek: Uważaj - powiedział - abyś uczynił wszystko według wzoru, który ci został ukazany na górze.” (Hbr 8,3-5 BUG).
2. Dlaczego tamta dawna służba nie była w stanie nikogo zbawić?
Hbr 10,4; por. Hbr 9,10; 7,11
„Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy.” (Hbr 10,4 BW);
„Bo krew wołów i kozłów nie jest w stanie zgładzić ludzkich grzechów.” (Hbr 10,4 BR);
„Są to przecież tylko różne przepisy dotyczące naturalnego porządku: o pokarmach, napojach i obmyciach, nadane do czasu ostatecznego uporządkowania tych spraw.” (Hbr 9,10 BP);
„Są to tylko ziemskie ustawy, mające moc obowiązującą do czasu, kiedy nastąpi nowy i właściwy porządek; podobnie jak to ma miejsce z przepisami odnoszącymi się do pokarmów, napojów i różnych obmywań.” (Hbr 9,10 Kow);
„Gdyby zaś doskonałość była osiągalna przez kapłaństwo lewickie, a wszak w oparciu o nie otrzymał lud zakon, to jaka jeszcze była potrzeba ustanawiać innego kapłana według porządku Melchisedeka, zamiast pozostać przy porządku Aarona?” (Hbr 7,11 BW);
„Gdyby doskonałość dało się osiągnąć dzięki kapłaństwu Lewickiemu - jako że było ono podstawą prawa ustanowionego dla ludu - to po cóż byłoby ustanawiać jeszcze innego kapłana na wzór Melchizedeka, a nie na wzór Aarona?” (Hbr 7,11 Pau).
3. Jakiego dzieła dokonał dla nas Pan Bóg przez Jezusa Chrystusa?
Kol 1,19-22; por. 1 Kor 1,30.31
„Ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego. I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a uczynki wasze złe były, teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych.” (Kol 1,19-22 BW);
„Zechciał bowiem [Bóg], aby w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą: przez Niego - i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża. I was, którzy byliście niegdyś obcymi [dla Boga] i [Jego] wrogami przez sposób myślenia i wasze złe czyny, teraz znów pojednał w doczesnym Jego ciele przez śmierć, by stawić was wobec siebie jako świętych i nieskalanych, i nienagannych.” (Kol 1,19-22 BT4);
„Ale wy dzięki niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem, aby, jak napisano: Kto się chlubi, w Panu się chlubił.” (1 Kor 1,30.31 BW);
„Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, aby, jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi.” (1 Kor 1,30.31 BT2).
4. Jakie zdarzenie miało miejsce w momencie śmierci Pana Jezusa Chrystusa, i jakie jest jego znaczenie?
Mt 27,50-51; por. Mt 23,38
„Jezus zaś zawołał ponownie donośnym głosem i oddał ducha. A oto zasłona świątyni rozerwała się na pół, od góry aż do dołu, ziemia się zatrzęsła i skały popękały.” (Mt 27,50-51 BUG);
„A Jezus wydał znowu głośny okrzyk i wyzionął ducha. I oto zasłona w świątyni rozdarła się na dwie części od samej góry do dołu i ziemia się zatrzęsła, i skały popękały.” (Mt 27,50-51 BP);
„Oto wam dom wasz pusty zostanie.” (Mt 23,38 BW);
„Oto wasz dom zostaje wam pusty.” (Mt 23,38 BPD).
5. Kim na mocy Swej Ofiary stał się dla nas Jezus?
Hbr 8,6; 1 Tym 2,5; por. Jan 14,6
„Teraz zaś objął o tyle znakomitszą służbę, o ile lepszego przymierza jest pośrednikiem, które ustanowione zostało w oparciu o lepsze obietnice.” (Hbr 8,6 BW);
„Obecnie zaś otrzymał zaszczytniejsze posługiwanie, bo też jest poręczycielem lepszego Przymierza, które uprawomocnione zostało mocniejszymi obietnicami.” (Hbr 8,6 BP);
„Lecz nasz arcykapłan otrzymał w udziale o tyle wznioślejszą służbę, o ile jest pośrednikiem lepszego przymierza, zbudowanego na wspanialszych obietnicach.” (Hbr 8,6 Kow);
„Albowiem tylko jeden jest Bóg, jeden także pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus.” (1 Tym 2,5 Pau);
„Jezus mu odpowiedział: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze Mnie.”. (Jan 14,6 Pau);
„Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie może przyjść do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” (Jan 14,6 BR).
6. Na jakie proroctwo powołał się autor Listu do Hebrajczyków, mówiąc o Nowym Przymierzu, jakie Pan Bóg zawarł przez Jezusa Chrystusa?
Hbr 8,8-12; Jer 31,31-34
„Albowiem ganiąc ich, mówi: Oto idą dni, mówi Pan, a zawrę z domem Izraela i z domem Judy przymierze nowe. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdym ujął ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej; ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, przeto Ja nie troszczyłem się o nich, mówi Pan. Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły i na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem. I nikt nie będzie uczył swego ziomka ani też swego brata, mówiąc: Poznaj Pana, bo wszyscy mnie znać będą od najmniejszego aż do największego z nich. Gdyż łaskawy będę na nieprawości ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej.” (Hbr 8,8-12 BW);
„Tymczasem, ganiąc ich, mówi: Oto nadchodzą dni - mówi Pan - gdy dopełnię z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze. Będzie się ono różnić od przymierza, które zawarłem z ich przodkami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej. Ponieważ oni nie wytrwali w przymierzu ze Mną, Ja także ich opuściłem - mówi Pan. Lecz takie będzie przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach - mówi Pan: Moje prawa umieszczę w ich umysłach i wypiszę je na ich sercach. Będę dla nich Bogiem, a oni będą dla Mnie ludem. I nikt już nie będzie pouczał swego rodaka ani swego brata: „Poznaj Pana!", bo wszyscy będą Mnie znali, od najmniejszego do największego. Wtedy odpuszczę ich winy, a ich grzechów nie będę już pamiętał.” (Hbr 8,8-12 Pau);
„Oto nadejdą dni - głosi Jahwe - a z Domem Izraela i z Domem Judy zawrę Nowe Przymierze! Nie jak Przymierze, które zawarłem z ich praojcami, gdym ich ujął za rękę, by wyprowadzić ich z ziemi egipskiej, które to Przymierze moje oni zerwali, chociaż byłem ich Panem - głosi Jahwe. Natomiast to będzie Przymierze, jakie zawrę z Domem Izraela po dniach owych - głosi Jahwe: Złożę Prawo moje w ich wnętrzu i wypiszę je w ich sercu! I będę im Bogiem, a oni będą mi ludem! Nie będą się już pouczać wzajemnie (jeden drugiego) mówiąc: "Poznawajcie Jahwe!", lecz wszyscy znać mnie będą od najmniejszego (z nich) do największego - głosi Jahwe. Przebaczę bowiem ich winę i grzechów ich już pamiętać nie będę.” (Jer 31,31-34 BP);
„Oto idą dni - mówi Pan - że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem - mówi Pan - lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich - mówi Pan - odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę.” (Jer 31,31-34 BW).
7. W jaki sposób Pan Jezus wyjaśnił słowa proroka: „I będą wszyscy pouczeni przez Boga”?
Jan 6,45-48
„Napisano bowiem u proroków: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Każdy, kto słyszał od Ojca i jest pouczony, przychodzi do mnie. Nie jakoby ktoś widział Ojca; Ojca widział tylko Ten, który jest od Boga. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto wierzy we mnie, ma żywot wieczny. Ja jestem chlebem żywota.” (Jan 6,45-48 BW);
„Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne. Jam jest chleb życia.” (Jan 6,45-48 BT2).