„Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem.” (1 Kor 1,30 BT);
„Wy zaś z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który nam się stał mądrością od Boga i sprawiedliwością i uświęceniem i odkupieniem.” (1 Kor 1,30 JW).
1. Co to jest sprawiedliwość i od kogo ona pochodzi?
Obj 15,4; Ps 89,15; Ps 119,137; Ps 11,7
„Któż by się nie bał ciebie, Panie, i nie uwielbił imienia twego? Bo Ty jedynie jesteś święty, toteż wszystkie narody przyjdą i oddadzą ci pokłon, ponieważ objawiły się sprawiedliwe rządy twoje.” (Obj 15,4 BW);
„Któż by się Ciebie nie bał, Panie, i nie oddał chwały Twojemu imieniu? Gdyż Ty jedynie jesteś Święty, tak że wszystkie narody przyjdą i pokłonią Ci się, ponieważ uwidoczniły się Twoje sprawiedliwe dzieła.” (Obj 15,4 BPD);
„Któż by się Ciebie nie bał, o Panie, i nie uczcił Twego imienia? Bo tylko Ty jesteś Święty, albowiem wszystkie narody przyjdą i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się Twoje sprawiedliwe wyroki.” (Obj 15,4 BP);
„Podstawą Twego tronu sprawiedliwość i prawo; przed Tobą kroczą łaska i wierność.” (Ps 89,15 BT);
„Sprawiedliwość i sąd podstawą stolicy twojej, miłosierdzie i prawda uprzedzą oblicze twoje.” (Ps 89,15 JW);
„Sprawiedliwy jesteś, o Jahwe, i słuszne są Twoje wyroki.” (Ps 119,137 BP);
„Bo Jahwe jest sprawiedliwy i miłuje sprawiedliwość. Prawi oglądać będą Jego oblicze.” (Ps 11,7 BP).
2. Do czego dzisiaj wzywa nas Bóg?
Iz 56,1; Obj 22,12; 1 Jan 2,28-29
„Tak mówi Jahwe:
- Przestrzegajcie Prawa i czyńcie sprawiedliwość, bo wkrótce nadejdzie moje zbawienie i sprawiedliwość moja się objawi!” (Iz 56,1 BP);
„Oto już wkrótce przyjdę, a ze mną przyjdzie moja zapłata. Każdemu oddam według jego uczynków.” (Obj 22,12 BR);
„Teraz właśnie trwajcie w Nim, dzieci, abyśmy, gdy się zjawi, mieli w Nim ufność i w dniu Jego przyjścia nie doznali wstydu. Jeżeli wiecie, że jest sprawiedliwy, to uznajcie również, że każdy, kto postępuje sprawiedliwie, pochodzi od Niego.” (1 Jan 2,28-29 BT).
3. Jakie są skutki odrzucenia Prawa Bożego i zasad sprawiedliwości?
a. złe myśli 1 Mjż 6,5
„Jahwe jednak widział, jak niegodziwie żyli ludzie na ziemi, jak bardzo przewrotne były ich myśli i pragnienia.” (1 Mjż 6,5 BR);
„Kiedy zaś Pan widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe.” (1 Mjż 6,5 BT);
„A gdy Pan widział, że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe.” (1 Mjż 6,5 BW).
b. złe uczucia 1 Mjż 4,3-8
„Po niejakim czasie Kain złożył Panu ofiarę z plonów rolnych; Abel także złożył ofiarę z pierworodnych trzody swojej i z tłuszczu ich. A Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę. Ale na Kaina i na jego ofiarę nie wejrzał; wtedy Kain rozgniewał się bardzo i zasępiło się jego oblicze. I rzekł Pan do Kaina: Czemu się gniewasz i czemu zasępiło się twoje oblicze? Wszak byłoby pogodne, gdybyś czynił dobrze, a jeśli nie będziesz czynił dobrze, u drzwi czyha grzech. Kusi cię, lecz ty masz nad nim panować. Potem rzekł Kain do brata swego Abla: Wyjdźmy na pole! A gdy byli na polu, rzucił się Kain na brata swego Abla i zabił go.” (1 Mjż 4,3-8 BW);
„I stało się po niejakim czasie, iż przyniósł Kain z owocu ziemi dar Wiekuistemu; a Hebel przyniósł również z pierworodnych trzody swojej i z tłuszczu ich. I wejrzał Wiekuisty na Hebla i na dar jego; Ale na Kaina i na dar jego nie wejrzał. I gniewało to Kaina bardzo, i zapadły lica jego. I rzekł Wiekuisty do Kaina: „Czemu się gniewasz i czemu zapadły lica twoje? Wszak, jeżeli się poprawisz, pierwszeństwo twoje, a jeżeli się nie poprawisz, u drzwi grzech leży; a ma on skłonność do ciebie, a ty panować masz nad nim.” I powiedział to Kain Heblowi, bratu swojemu. I stało się, gdy byli na polu, że powstał Kain na Hebla, brata swojego, i zabił go.” (1 Mjż 4,3-8 I.Cylkow);
„Po pewnym czasie Kain złożył Jahwe ofiarę z płodów roli. Abel także złożył w ofierze pierworodne zwierzęta ze swej trzody i tłuszcz z nich. Jahwe wejrzał łaskawie na Abla i na jego ofiarę, na Kaina zaś i na jego ofiarę nie wejrzał. Rozgniewało to Kaina tak bardzo, że aż twarz mu się zmieniła. Jahwe zapytał więc Kaina:
- Dlaczego to ciebie rozgniewało? Dlaczego twarz ci się zmieniła? Czyż [ofiara] bywa nie przyjęta, jeśli postępujesz dobrze? Jeżeli jednak postępujesz źle, wtedy grzech niby demon [czyha] przy wrotach i pożąda ciebie. Ty jednak masz nad nim panować!
A Kain rzekł do brata swego, Abla:
- Chodźmy na pole!
Kiedy zaś znaleźli się już na polu, Kain rzucił się na brata i zabił go.” (1 Mjż 4,3-8 BP).
c. złe czyny Rzym 1,28-32; 2,21-23
„A ponieważ nie uznali za słuszne zachować prawdziwe poznanie Boga, wydał ich Bóg na pastwę na nic niezdatnego rozumu, tak że czynili to, co się nie godzi. Pełni są też wszelakiej nieprawości, przewrotności, chciwości, niegodziwości. Oddani zazdrości, zabójstwu, waśniom, podstępowi, złośliwości; potwarcy, oszczercy, nienawidzący Boga, zuchwali, pyszni, chełpliwi, w tym, co złe - pomysłowi, rodzicom nieposłuszni, bezrozumni, niestali, bez serca, bez litości. Oni to, mimo że dobrze znają wyrok Boży, iż ci, którzy się takich czynów dopuszczają, winni są śmierci, nie tylko je popełniają, ale nadto chwalą tych, którzy to czynią.” (Rzym 1,28-32 BT);
„I stosownie do tego, że nie uznali za słuszne mieć Boga w poważaniu, zdał ich Bóg na niezdatny do osądu rozum, na czynienie rzeczy nieprzyzwoitych — ich, pełnych wszelkiej niesprawiedliwości, zła, chciwości, niegodziwości, pełnych zazdrości, mordu, kłótni, podstępu, złośliwości, plotkarzy, oszczerców, (ludzi) nienawidzących Boga, zuchwalców, zarozumialców, samochwalców, wynalazców zła, nieposłusznych rodzicom, nierozumnych, nie dotrzymujących umów Oni, choć poznali słuszny wyrok Boga, że ci, którzy te rzeczy czynią, godni są śmierci, nie tylko je czynią, ale także pochwalają tak czyniących” (Rzym 1,28-32 BPD);
„ jak im się nie podobało mieć w poznaniu Boga, poddał ich Bóg bezrozumnym myślom, aby czynili to, co nie przystoi, ich napełnionych wszelką nieprawością, złością, nierządem, łakomstwem, nikczemnością; pełnych zazdrości, mężobójstwa, swaru, zdrady, złośliwości; plotkarzy, obmówców, Bogu obmierzłych, zuchwalców, pysznych, wyniosłych, wynalazców złości, nieposłusznych rodzicom, bezrozumnych, nieukładnych, bez serca, nieprzejednanych, bez miłosierdzia. Choć sprawiedliwość Boga poznali, nie zrozumieli, że ci, co takie rzeczy czynią, godni są śmierci; a nie tylko ci, co je czynią, ale ci także, co z czyniącymi się zgadzają.” (Rzym 1,28-32 JW);
„Otóż ty, który pouczasz innych, czemu siebie samego nie uczysz? Ty, który głosisz, że nie wolno kraść, dlaczego sam dopuszczasz się kradzieży? Ty, który mówisz, że nie wolno cudzołożyć, dlaczego sam cudzołożysz? Ty, który mówisz, że czujesz odrazę do bożków pogańskich, czemu sam dopuszczasz się świętokradztwa? Ty, który chlubisz się Prawem, przez sprzeniewierzanie się Prawu znieważasz Boga.” (Rzym 2,21-23 BR);
„Ty, który uczysz drugich, sam siebie nie uczysz. Głosisz, że nie wolno kraść, a kradniesz. Mówiąc, że nie wolno cudzołożyć, cudzołożysz? Który brzydzisz się bożkami, okradasz świątynie? Ty, który chlubisz się Prawem, przez przekraczanie Prawa znieważasz Boga.” (Rzym 2,21-23 BT).
4. Co jest powodem, że tak wielu ludzi nie żyje wg zasad sprawiedliwości Bożej, ani nawet nie
chce jej przyjąć?
Rzym 6,17-18
„Dzięki Bogu za to, że - będąc niegdyś niewolnikami grzechu - okazaliście płynące z serca posłuszeństwo nauce, która stała się wzorem waszego postępowania. Uwolnieni od grzechu staliście się niewolnikami sprawiedliwości.” (Rzym 6,17-18 BT);
„Lecz Bogu dzięki, że choć byliście niewolnikami grzechu, staliście się z serca posłuszni temu rodzajowi nauki, któremu jesteście oddani. Wyzwoleni zaś od grzechu, staliście się niewolnikami sprawiedliwości.” (Rzym 6,17-18 JW).
5. Jak wytrwać w sprawiedliwości Bożej?
a. zabiegać o sprawiedliwość 1 Tym 6,11
„Ty zaś, człowiecze Bogu oddany, unikaj tego. Zabiegaj o sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość i łagodność.” (1 Tym 6,11 BP);
„Ty natomiast, o człowiecze Boży, uciekaj od tego rodzaju rzeczy, a podążaj za sprawiedliwością, pobożnością, wiarą, miłością, wytrwałością, łagodnością!” (1 Tym 6,11 BT).
b. ćwiczyć się w pobożności (sprawiedliwości)
1 Tym 4,7
„Wystrzegaj się głupiej bezsensownej gadaniny, a ćwicz się w pobożności.” (1 Tym 4,7 BR);
„A świeckich i babich baśni chroń się; ale się ćwicz w pobożności.” (1 Tym 4,7 BG);
„Zatym odrzuć baśni sprośne i babie, a ćwicz się ku pobożności.” (1 Tym 4,7 BB).
c. dążyć do sprawiedliwości 2 Tym 2,22
„Nie poddawaj się młodzieńczym zachciankom, natomiast - wraz z tymi, którzy czystym sercem zwracają się do Pana - zabiegaj usilnie o sprawiedliwość, wiarę, miłość i pokój.” (2 Tym 2,22 BR);
„Strzeż się pożądliwości wieku młodzieńczego. Ubiegaj się o sprawiedliwość, wiarę [nadzieję], miłość i pokój ze wszystkimi tymi, którzy z czystego serca Pana wzywają.” (2 Tym 2,22 Kow);
„Uciekaj zaś przed młodzieńczymi pożądaniami, a zabiegaj o sprawiedliwość, wiarę, miłość, pokój - wraz z tymi, którzy wzywają Pana czystym sercem.” (2 Tym 2,22 BT).
6. Jak Bóg błogosławi tego, kto żyje według Jego sprawiedliwości?
a. udziela radości Ps 119,47
„Rozkoszuję się przykazaniami twoimi, Które pokochałem.” (Ps 119,47 BW);
„I rozmyślałem o przykazaniach twoich, które umiłowałem.” (Ps 119,47 JW);
„I lubował się przykazaniami Twojemi, które umiłowałem.” (Ps 119,47 I.Cylkow).
b. błogosławi w działaniu Ps 1,3
„Podobny jest do drzewa zasadzonego nad strugami wód,
które przynosi owoc w swoim czasie
i którego liście nie więdną.
Szczęści mu się też we wszystkim,
czego się podejmie.” (Ps 1,3 BP);
„Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód,
Wydające swój owoc we właściwym czasie,
Którego liść nie więdnie,
A wszystko, co uczyni, powiedzie się.” (Ps 1,3 BW).