Spotkanie Samarytanki z Jezusem

Tekst pamięciowy: Jan 4,24
Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.

1. Jak zareagowała niewiasta Samarytańska na prośbę Jezusa?
Jan 4,6-9 
A była tam studnia Jakuba. Jezus więc, zmęczony podróżą, usiadł sobie przy studni; było to około szóstej godziny.
Wtem przyszła niewiasta samarytańska, aby nabrać wody. Jezus rzekł do niej: Daj mi pić!
Uczniowie jego bowiem poszli do miasta, by nakupić żywności.
Wtedy niewiasta samarytańska rzekła do niego: Jakże Ty, będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, o wodę? [Żydzi bowiem nie obcują z Samarytanami]. (Jan 4,6-9)

2. Co Jezus mówił o nadchodzących zmianach?
Jan 4,20-24 por. Gal. 3,27-29
Ojcowie nasi na tej górze oddawali Bogu cześć; wy zaś mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy Bogu cześć oddawać.
Rzekł jej Jezus: Niewiasto, wierz mi, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie oddawali czci Ojcu.
Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, bo zbawienie pochodzi od Żydów.
Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali.
Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie. (Jan 4,20-24)

Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa,
Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie.
A jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy. (Gal. 3:27-29)

3. W jaki sposób Jezus zaintrygował Samarytankę?
Jan 4,10-19
Odpowiadając jej Jezus, rzekł do niej: Gdybyś znała dar Boży i tego, który mówi do ciebie: Daj mi pić, wtedy sama prosiłabyś go, i dałby ci wody żywej.
Mówi do niego: Panie, nie masz nawet czerpaka, a studnia jest głęboka; skądże więc masz tę wodę żywą?
Czy może Ty jesteś większy od ojca naszego Jakuba, który dał nam tę studnię i sam z niej pił, i synowie jego, i trzody jego?
Odpowiedział jej Jezus, mówiąc: Każdy, kto pije tę wodę, znowu pragnąć będzie;
Ale kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu.
Rzecze do niego niewiasta: Panie, daj mi tej wody, abym nie pragnęła i tu nie przychodziła, by czerpać wodę.
Mówi jej: Idź, zawołaj męża swego i wróć tutaj!
Odpowiedziała niewiasta, mówiąc: Nie mam męża. Jezus rzekł do niej: Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża.
Miałaś bowiem pięciu mężów, a ten, którego teraz masz, nie jest twoim mężem; prawdę powiedziałaś.
Rzekła mu niewiasta: Panie, widzę, żeś prorok. (Jan 4,10-19)

4. W którym momencie rozmowy Jezus objawił, że jest Mesjaszem?
Jan 4,25-26 
Rzekła mu niewiasta: Wiem, że przyjdzie Mesjasz [to znaczy Chrystus]; gdy On przyjdzie, wszystko nam oznajmi
Rzekł jej Jezus: Ja, który mówię z tobą, jestem nim. (Jan 4,25-26)

5. Jaki rezultat przyniosła ta rozmowa?
Jan 4,28-30; 39-42
Niewiasta tymczasem pozostawiła swój dzban, pobiegła do miasta i powiedziała ludziom:
Chodźcie, zobaczcie człowieka, który powiedział mi wszystko, co uczyniłam; czy to nie jest Chrystus?
Wyszli więc z miasta i przyszli do niego. (Jan 4,28-30)

I wielu Samarytan z tego miasta uwierzyło weń dzięki świadectwu niewiasty, która mówiła: Powiedział mi wszystko, co uczyniłam.
Gdy więc Samarytanie przyszli do niego, prosili go, aby u nich pozostał; i pozostał tam dwa dni.
I jeszcze więcej ich uwierzyło dzięki nauce jego.
I mówili do niewiasty: Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu; sami bowiem słyszeliśmy i wiemy, że ten jest prawdziwie Zbawicielem świata. (Jan 39-42)

6. Dlaczego tak wiele rozmów o zwykłych, ludzkich sprawach, nie jest dla nas okazją do głoszenia Ewangelii?

7. Zastanów się nad poszczególnymi etapami rozmowy Jezusa z Samarytanką? Dlaczego tak ważny jest początek każdej rozmowy?

Spotkanie Zacheusza z Jezusem

Tekst pamięciowy: Obj 3,20

„Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.” (Obj 3,20 BW).

1. Jakie przygotowania poczynił Zacheusz by zobaczyć Jezusa?

Łk 19,2-4

„A pewien człowiek, imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić.” (Łk 19,2-4 BT).

2. Co oznaczały dla Zacheusza słowa Jezusa: Zejdź spiesznie, gdyż dziś muszę się zatrzymać w twoim domu?

Łk 19,5-6

„A gdy Jezus przybył na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: Zacheuszu, zejdź śpiesznie, gdyż dziś muszę się zatrzymać w twoim domu. I zszedł śpiesznie, i przyjął go z radością.” (Łk 19,5-6 BW);

„Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: - Zacheuszu, zejdź zaraz, bo chcę dzisiaj zatrzymać się w twoim domu. I zszedł zaraz, i przyjął Go z radością.” (Łk 19,5-6 BP).

3. Jaką reakcję wywarły słowa Jezusa? Jakie postanowienie złożył Zacheusz?

Łk 19,8

„Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie.” (Łk 19,8 BT).

4. Jakie myśli i reakcje budzą w Tobie opisane wydarzenia i słowa Pana Jezusa?

5. Kim rzeczywiście był Zacheusz?

Łk 19,2.9. II cz.,7

„Był tam mąż imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników, a był to człowiek bogaty.” ?(Łk 19,2 Kow);

„Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama.” (Łk 19,9 cz. II BT);

„Dziś się stało zbawienie domowi temu, dlatego że i on jest synem Abrahamowym.” (Łk 19,9 cz. II BG);

„A wszyscy, widząc to, szemrali: Do grzesznika poszedł w gościnę.” (Łk 19,7 BT);

„A wszyscy, patrząc na to, mieli Mu za złe, że przestaje z grzesznikami.” (Łk 19,7 BR).

6. Jakie ważne dla Zacheusza słowa wypowiedział Jezus?

Łk 19,9-10

„A Jezus powiedział do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, ponieważ i on jest synem Abrahama. Przyszedł bowiem Syn Człowieczy odszukać i ocalić to, co zaginęło.” (Łk 19,9-10 BPD);

„A Jezus rzekł do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem domu tego, ponieważ i on jest synem Abrahamowym. Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby szukać i zbawić to, co zginęło.” (Łk 19,9-10 BW).

7. Jak myślisz, czy nawrócony chrześcijanin powinien utrzymywać kontakty z ludźmi grzesznymi? Jakie są granice tego kontaktu?

Łk 19,7 por. Jak 5,19-20; Judy 22-23

„Lecz wszyscy, którzy to widzieli, szemrali: - Do grzesznika poszedł w gościnę!” (Łk 19,7 BP);

„A wszyscy, patrząc na to, mieli Mu za złe, że przestaje z grzesznikami.” (Łk 19,7 BR);

„Bracia moi, jeśli kto spośród was zboczy od prawdy, a ktoś go nawróci, niech wie, że ten, kto nawróci grzesznika z błędnej drogi jego, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.” (Jak 5,19-20 BW);

„Bracia moi, jeśli któryś z was odstąpi od prawdy i zejdzie na bezdroże, to ten, kto zdoła go nawrócić, niech wie, że nawracając grzesznika z jego błędnej drogi, ocalił jego duszę od śmierci i sprawił, iż liczne jego grzechy nie będą mu poczytane.” (Jak 5,19-20 BR);

„Bracia, jeśli ktoś z was zejdzie z drogi prawdy, a ktoś go nawróci; Niech wie, że kto nawróci grzesznika z jego błędnej drogi, wybawi duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.” (Jak 5,19-20 BUG);

„Dla jednych, którzy mają wątpliwości, miejcie litość, wyrywając ich z ognia, ratujcie ich; dla drugich miejcie litość połączoną z obawą, mając odrazę nawet do szaty skalanej przez ciało.” (Judy 22-23 BW);

„Tym, którzy się jeszcze wahają, okazujcie współczucie; innych próbujcie wyrwać już z płomieni ognia; względem jeszcze innych, zdobywajcie się na litość, ale połączoną z lękiem. Unikajcie nawet szaty, która została zbrukana przez nieczyste ciało.” (Judy 22-23 BR);

„Jednych - chwiejnych - przekonujcie, drugich ratujcie, wyrywając (ich) z ognia, innym okazujcie litość, zachowując ostrożność z lękiem i (nawet unikając zetknięcia) ze skalaną przez ciało szatą.” (Judy 22-23 BP).  

Spotkanie Natanaela z Jezusem

Tekst pamięciowy: 1 Ptr 1,10

„Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce.” (1 Ptr 1,10 BW);

„Ku temu zbawieniu skierowane już były poszukiwania i dociekania proroków. W swych przepowiedniach mówili oni o tej łasce, której dopiero wy mieliście dostąpić.” (1 Ptr 1,10 Kow);

„Zbawienie to było przedmiotem rozważań i dociekań proroków, którzy mówili z natchnienia Bożego o łasce dla was (przewidzianej).” (1 Ptr 1,10 BP).

1. Jaką informację przekazał Filip Natanaelowi?

Jan 1,45

„Filip spotyka Natanaela i mówi mu: - Spotkaliśmy Tego, o którym pisał w Prawie Mojżesz i Prorocy, Jezusa syna Józefa, z Nazaretu.” (Jan 1,45 BPD).

2. W jaki sposób zareagował Natanael?

Jan 1,46 cz I

„Wtedy Natanael rzekł do niego: Czy z Nazaretu może być coś dobrego?” (Jan 1,46 cz. I BW).

3. W jaki sposób różne informacje (często niesprawdzone) mają wpływ na Twoje uprzedzenia?

Przyp. Sal. 11,9

„Obłudnik ustami chce zniszczyć bliźniego, lecz sprawiedliwych ocala ich wiedza.” (Przyp. Sal. 11,9 BT);

„Niecny ustami niszczy swojego bliźniego, lecz przez roztropność zostają wybawieni sprawiedliwi.” ( Przyp. Sal. 11,9 BW).

4. Jaki jest najlepszy sposób, by zweryfikować swoje uprzedzenia?

Jan 1,46 cz. II; por. 5 Mjż 17,6; 19,15

„I rzekł Filip: Chodź i zobacz!” (Jan 1,46 cz. II BR);

„Na tego, kto ma być skazany na śmierć, będziecie wydawali wyrok, opierając się na zeznaniach dwóch albo trzech świadków. Świadectwo tylko jednego świadka nie wystarcza do skazania na śmierć.” (5 Mjż 17,6 BR);

„Niech nie występuje jeden tylko świadek przeciwko komukolwiek w sprawie wszelkiego przewinienia i grzechu, jakie tamten popełnił. Na podstawie zeznania dwóch świadków lub na podstawie zeznania trzech świadków rozstrzygnie się sprawę.” (5 Mjż 19,15 BW);

„Jeden [tylko] świadek nie może wystarczyć przy orzekaniu czyjejś winy lub grzechu, jakikolwiek byłby popełniony grzech; sprawa musi się opierać na zeznaniu dwóch albo trzech świadków.” (5 Mjż 19,15 BP).

5. Jakie świadectwo o zbliżającym się Natanaelu wydał Jezus?

Jan 1,47; por. Obj 7,4-8; 14,1-5

„A gdy Jezus ujrzał Natanaela, idącego do niego, rzekł o nim: Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.” (Jan 1,47 BW);

„A gdy Jezus ujrzał zbliżającego się Natanaela, powiedział: Oto prawdziwy Izraelita! Nie ma w nim żadnego podstępu.” (Jan 1,47 BR);

„Jezus ujrzał Natanaela, który zbliżał się do Niego. I mówi o nim: - Oto Izraelita, w którym naprawdę nie masz zdrady.” (Jan 1,47 BP);

„I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela: z pokolenia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z pokolenia Rubena dwanaście tysięcy, z pokolenia Gada dwanaście tysięcy, z pokolenia Asera dwanaście tysięcy, z pokolenia Neftalego dwanaście tysięcy, z pokolenia Manassesa dwanaście tysięcy, z pokolenia Symeona dwanaście tysięcy, z pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy, z pokolenia Issachara dwanaście tysięcy, z pokolenia Zabulona dwanaście tysięcy, z pokolenia Józefa dwanaście tysięcy, z pokolenia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych.” (Obj 7,4-8 BT);

„Potem ujrzałem: A oto Baranek stoi na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące, mają imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach. I usłyszałem głos z nieba jakby szum wielkich wód i jakby huk potężnego gromu. A głos, który usłyszałem, (brzmiał) jak dźwięk harfiarzy grający na harfach. I śpiewają jakby nową pieśń przed tronem i przed czterema Zwierzętami i przed Starcami; a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy wykupionych z ziemi. To ci, którzy z kobietami się nie splamili, bo są dziewicami; to oni właśnie towarzyszą Barankowi, dokądkolwiek idzie. Oni zostali wykupieni spośród ludzi na pierwociny dla Boga i dla Baranka, a usta ich nigdy nie splamiły się kłamstwem: są nienaganni.” (Obj 14,1-5 BP);

„I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mieli wypisane jego imię na czole i imię jego Ojca. I usłyszałem głos z nieba jakby szum wielu wód i jakby łoskot potężnego grzmotu; a głos, który usłyszałem, brzmiał jak dźwięki harfiarzy, grających na swoich harfach. I śpiewali nową pieśń przed tronem i przed czterema postaciami i przed starszymi; i nikt się tej pieśni nie mógł nauczyć, jak tylko owe sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy zostali wykupieni z ziemi. Są to ci, którzy się nie skalali z kobietami; są bowiem czyści. Podążają oni za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Zostali oni wykupieni spomiędzy ludzi jako pierwociny dla Boga i dla Baranka. I w ustach ich nie znaleziono kłamstwa; są bez skazy.” (Obj 14,1-5 BW).

6. W jaki sposób Jezus odpowiedział zdziwionemu Natanaelowi?

Jan 1,48

„Pyta Go Natanael: - Skąd mnie znasz? Jezus mu odpowiedział: - Widziałem cię pod drzewem figowym, zanim cię Filip zawołał.” (Jan 1,48 BP).

7. Jakie znaczenie mają te słowa dla nas?

Mt 9,3-4; Łk 9,46-47; 11,16-17

„A niektórzy spośród uczonych w Piśmie mówili między sobą: On bluźni. Lecz Jezus, rozpoznawszy ich myśli powiedział: Po co te złe podejrzenia w sercach waszych?” (Mt 9,3-4 BR);

„Wtedy pomyśleli sobie niektórzy uczeni w Piśmie: „Ten człowiek bluźni”. Jezus zaś czytając w ich myślach rzekł: „Czemuż to złe myśli opanowały serca wasze?”.” (Mt 9,3-4 Kow);

„Pewnego dnia przyszło im na myśl pytanie, który też z nich jest największy. Jezus zaś, znając dobrze te myśli ich serc, wziął dziecko, postawił je koło siebie.” (Łk 9,46-47 Kow);

„Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba. On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali.” (Łk 11,16-17 BT).

8. Jakie wyznanie złożył Natanael i jak na te słowa zareagował Pan Jezus?

Jan 1,49-51

„Odpowiedział Mu Natanael: Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela! Odparł mu Jezus: Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod figowcem? Zobaczysz jeszcze więcej niż to. Potem powiedział do niego: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.” (Jan 1,49-51 BT).  

Spotkanie Marii – matki Jezusa w Kanie Galilejskiej

Tekst pamięciowy: Jan 2,5

„Rzekła matka jego do sług: Co wam powie, czyńcie!” (Jan 2,5 BW);

„Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie.” (Jan 2,5 BT).

1. W jakich okolicznościach Maria i Jezus spotkali się w Kanie Galilejskiej?

Jan 2,1-2

„Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów.” (Jan 2,1-2 BT).

2. Dlaczego, gdy zabrakło wina, Maria zwróciła się z tym problemem do Jezusa?

Jan 2,3; por. Łk 1,30-35; 2,46-51

„A gdy zabrakło wina, matka Jezusa powiedziała do Niego: Nie mają wina.” (Jan 2,3 BPD);

„Otóż gdy zabrakło wina, matka Jezusa rzekła do niego: „Nie mają już wina!”.” (Jan 2,3 Kow.);

„I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. I oto poczniesz w łonie, i urodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus. Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca. A Maria rzekła do anioła: Jak się to stanie, skoro nie znam męża? I odpowiadając anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym.” (Łk 1,30-35 BW);

„Wtedy anioł powiedział do niej: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz w [swym] łonie i urodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie on wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron jego ojca Dawida. I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca. Wtedy Maria powiedziała do anioła: Jak to się stanie, skoro nie obcowałam z mężczyzną? A anioł jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to święte, co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.” (Łk 1,30-35 BUG);

„I oto po trzech dniach znaleźli Go w świątyni. Siedział tam w kręgu nauczycieli, słuchał ich i zadawał im pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni Jego rozumem i Jego odpowiedziami. Na Jego widok zdziwili się, a Jego Matka powiedziała do Niego: Dziecko, dlaczego nam to zrobiłeś? Oto Twój ojciec i ja z bólem Cię szukaliśmy. Wtedy im odpowiedział: Co (się stało), że Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że w tym, co jest mego Ojca, Ja być muszę? Lecz oni nie zrozumieli tego słowa, które im powiedział. Poszedł więc z nimi, przyszedł do Nazaretu i był im uległy. Jego Matka natomiast zachowywała wszystkie te słowa w swoim sercu.” (Łk 2,46-51 BPD);

„I oto po trzech dniach znaleźli Go w świątyni: siedział pośrodku między nauczycielami, słuchał ich i zadawał im pytania. A wszyscy ci, którzy Go słuchali, byli pełni podziwu dla Jego rozsądku i dla samych odpowiedzi. I zobaczywszy Go, zdziwili się. A Matka powiedziała do Niego: Synu, cóżeś nam uczynił? Oto ojciec Twój i Ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. A On rzekł do nich: Czemuście Mnie szukali? Czyż nie wiedzieliście, że byłem zajęty sprawami mego Ojca? Lecz oni nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem wyruszył z nimi i wrócił do Nazaretu, i był im posłuszny. Matka zaś Jego zachowywała wszystkie te słowa w swym sercu.” (Łk 2,46-51 BR).

3. Jakimi słowami Jezus zwrócił się do swojej matki?

Jan 2,4

„I rzekł do niej Jezus: Czego chcesz ode mnie, niewiasto? Jeszcze nie nadeszła godzina moja.” (Jan 2,4 BW);

„Jezus jej odpowiedział: Co Mnie i tobie, kobieto? Jeszcze nie przyszła moja godzina.” (Jan 2,4 BPD).

4. Jaka ilość wody Jezus zamienił w wino?

Jan 2,6

„Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.” (Jan 2,6 BT)

„A było tam sześć stągwi kamiennych, ustawionych według żydowskiego zwyczaju oczyszczenia, mieszczących w sobie po dwa lub trzy wiadra.” (Jan 2,6 BW).

Uwaga: Według szacunków, jedna stągiew mieszcząca 2 lub 3 wiadra (metrëtes) wody, to ok 64-96 litrów. Metrëtes to – szacując na podstawie Józefa Flawiusza – ok 32 litrów, co w przybliżeniu odpowiada hebrajskiemu bat.

5. Z czyich słów jednoznacznie wynika, że Jezus zamienił wodę w wino (zawierające alkohol) a nie sok?

Jan 2,9-10

„A gospodarz wesela, gdy tylko skosztował wody, która stała się winem - on sam nie wiedział, skąd pochodziło wino, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli wezwał do siebie oblubieńca i powiedział: Każdy człowiek podaje najpierw dobre wino, a gorsze dopiero wtedy, gdy [wszyscy] już trochę się napiją. Ty zaś zachowałeś dobre wino aż dotąd.” (Jan 2,9-10 BR);

„Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli przywołał pana młodego i powiedział do niego: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory.” (Jan 2,9-10 BT).

6. Dla kogo cud w Kanie Galilejskiej stał się dowodem, że Jezus jest Mesjaszem?

Jan 2,11

„Takiego pierwszego cudu dokonał Jezus w Kanie Galilejskiej; i objawił chwałę swoją, i uwierzyli weń uczniowie jego.” (Jan 2,11 BW).

7. Jak myślisz, czy taki właśnie cud był potrzebny w działalności Jezusa?